Τα απομνημονεύματα του Sam Staples

[Belouxiwtis]

Ρίξε μια ματια στη Montpellier..έχει ένα πιτσιρικι για τέρμα ζάχαρη...το όνομα αυτου,Jourdren

Για AM/F C τσέκαρε τους Στανλευ Αborah και Ingebretsen...

Aν θες (για 250ευρο την εβδομαδα) υπογραφω για scout

[uptight]

θα τους τσεκάρω και θα σου πω! (γιατί γίνεται ένας χαμός με τις μεταγραφές! )

on with the show.

Δευτέρα, 6 Φεβρουαρίου 2006

Οι συνήθεις προτάσεις για τον Egli ήρθαν και απορρίφθηκαν. Όμως τώρα οι υπόλοιποι έχουν βάλει στο μάτι και τους πιο νέους παίκτες μου. Ήρθαν σήμερα το πρωί δυο προτάσεις για τον Bartschi, η μία από Young Boys. Τις απέρριψα αλλά ο μικρός δείχνει να του αρέσει η φασαρία γύρω από το όνομά του. Πως να του εξηγήσω πως τον θέλω στην ομάδα γιατι του χρόνου θα είμαστε στην ίδια κατηγορία με την Young Boys;

Ίσως του το πω έτσι ακριβώς όπως το σκέφτηκα τώρα.

Τρίτη, 7 Φεβρουαρίου 2006

Ο Βozhilov δεν φαίνεται να ψήνεται να έρθει. Ήδη κοιτάμε άλλες περιπτώσεις, όπως του Nicolas Marazzi, AM R με εκπληκτικά προσόντα, της Aarau. Ούτε κι αυτός θα θέλει να έρθει βέβαια, αλλά θα το κυνηγήσουμε. Ίσως ξαναπροσπαθήσουμε και για τον Siqueira-Barras, γιατί εξακολουθούμε να θέλουμε έναν ακόμα κεντρικό αμυντικό.

Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2006

Δεν προχωράνε οι μεταγραφές. Εγώ θέλω παίκτες αλλά αυτοί δεν θέλουν να’ρθουν. Κι έχω και τους οπαδούς από πάνω...

Χτες δήλωσα στις εφημερίδες πως μ’ενδιαφέρει ο Marazzi (αυτός της Aarau) και εκπρόσωποι των φανατικών δήλωσαν με τη σειρά τους πως ναι μεν είναι πολύ ικανοποιημένοι από την παρουσία μου στην ομάδα, αλλά αν αποκτηθεί ο Marazzi θα γίνει χαμός!

Ο Marazzi πιθανότατα δεν θα’ρθει, γιατί δεν θα θέλει να έρθει. Αν ήθελε όμως, το τελευταίο που θα μ’ένοιαζε θα ήταν το αν τον γουστάρουν οι οπαδοί ή όχι. Προπονητής είμαι εγώ, απ’οσο ξέρω. Δεν έχει τέτοια στον Staples αγαπητοί μου, λυπάμαι πολύ...

Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου 2006

Ήττα σήμερα από την Βασιλεία, με 0-2, αλλά με καλή εμφάνιση σε ένα γεμάτο γήπεδο. Δεν περίμενα να κερδίσουμε, άλλωστε γι’αυτό έχω κλείσει τα πιο εύκολα φιλικά... Δεν ήμασταν κακοί. Απλά οι άλλοι είχαν παίκτες που κοστίζουν κάτι εκατομμύρια, και μέχρι το 60’ έπαιζαν με τους βασικούς.

Το θέμα βέβαια είναι πως και μετά, που έβαλαν κάτι 16χρονα, δεν μπορέσαμε να σκοράρουμε. Κι εγώ όμως είχα κάνει 10 αλλαγές και φαίνονταν όλοι κουρασμένοι από την μίνι-προετοιμασία. Ήταν μια καλή εμπειρία, χρήσιμη για του χρόνου.

Κατά τα άλλα, προσπαθήσαμε να στείλουμε κάπου δανεικούς τους Nuaj, Georcelin και Lustenberger και ο τελευταίος θα πάει μάλλον στην Mendrisio ως το τέλος της σεζόν. Πρέπει να βρω κάτι και για τους άλλους 2, να παίξουν κάπου βασικοί.

Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2006

Ένα όχι και τόσο άνετο 3-0 σήμερα επί της Delemont η οποία είναι σε χαμηλότερη κατηγορία αλλά έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες! Η άμυνά μας στο 1ο μέρος ήταν λίγο σουρωτήρι και ευτυχώς στο 2ο ανεβήκαμε μπροστά και τα κενά δεν φάνηκαν τόσο.

Αξιοσημείωτα; Χμ. Ο Amato (2 γκολ, το άλλο ο Vural) έδειξε σε τρελά κέφια και υπενθύμισε στον Georcelin και τον Nuaj ότι πρέπει να δουλέψουν αρκετά ακόμα. Ο Heule έβγαλε μάτια, ο Vural καταπληκτικός.

Παραλίγο να το ξεχάσω... Πήραμε τον Siqueira-Barras! Ο μικρός δέχτηκε αμέσως την πρότασή μας, και με Ε50Κ ήρθε στην ομάδα, και τον έβαλα και στο φιλικό. Ήταν καλός. Είναι πολύ γρήγορος κι ελπίζω ότι στα χέρια του προπονητικού μας τιμ θα γίνει ο παικταράς που μπορεί. Και που χρειαζόμαστε.

Ζαχάρωσα κι έναν δεξιό χαφ της Delemont, Ουρουγουανό. Είπα στον Negri να τον παρακολουθήσει αλλά δεν ξέρω αν προλαβαίνει να μου δώσει εισήγηση πριν λήξουν οι μεταγραφές. Ίσως να πιέσω τον Μεγάλο Meier να κάνουμε πρόταση έτσι κι αλλοιώς.

Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2006

2-2 με την Kapfenberg σήμερα, αλλά και πάλι αμυντικά με προβληματίσαμε ΠΑΡΑ πολύ. Πάρτι έκαναν οι επιθετικοί τους και θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει πολύ άνετα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Πρέπει όμως να το κοιτάξω. Βέβαια, δεν έπαιξε ο Egli.

Στα αρνητικά, επίσης, ο σοβαρός τραυματισμός του Heule. Τον μάτιαξα τον μικρό, έξω ως και 2 μήνες.

Στα θετικά η νέα καταπληκτική εμφάνιση του Vural. Ο οποίος πήρε τη θέση του Heule και έβαλε το πρώτο γκολ, ενώ απο προσπάθειά του ο Kottmann έβαλε το δεύτερο στο τέλος (προηγηθήκαμε εμείς, οι άλλοι το γύρισαν σε 1-2 και ισοφαρίσαμε). Γενικά μπροστά και πάλι ήμασταν καλοί. Πίσω είναι το πρόβλημα.

Η μάχη για την απόκτηση του Ουρουγουανού Rariz της Delemont συνεχίζεται. Ο τύπος είναι 28 χρονών, έτοιμος παίκτης, γρήγορος, τεχνικός, δημιουργικός, τα πάντα. Αλλά δεν ξέρω αν τον δίνουν.

Σάββατο, 25 Φεβρουαρίου 2006

Πλησιάζει η επανέναρξη, πρέπει να είμαστε έτοιμοι!

Ο Lustenberger τελικά δεν δέχτηκε να πάει δανεικός στη Mendrisio, ενώ όλες μας οι προσπάθειες να δώσουμε τον Benson απέτυχαν. Πρόσθεσα τον Rose σε αυτούς που θα φύγουν το καλοκαίρι. Ο Rariz δεν θα’ρθει τώρα, αφού θέλουν πάρα πολλά λεφτά για να τον δώσουν. Λογικό. Θα δούμε το καλοκαίρι.

Τετάρτη, 1η Μαρτίου 2006

Τελικά όλα πληρώνονται.

Οι μεταγραφές τέλειωσαν, ΔΕΝ αποκτήσαμε δεξί χαφ, πουλήσαμε τον Schumacher και χτες ο Marini, που τον υπολόγιζα για βασικό, τραυματίστηκε και μένει έξω για ένα μήνα... Την τύχη μου να πω, ή μήπως απλά να παραδεχτώ ότι έκανα λάθος;

Τέλος πάντων. Whatever. Ελπίζω να τη βγάλουμε με τον Budmiger, αλλοιώς θα καταφύγω σε λύσεις ανάγκης.

Με αυτά τα δεδομένα πάμε προς το ματς με την Baulmes. Μετά έχουμε, πάλι στην έδρα μας, την Vaduz. Θέλω δυο νίκες.

[uptight]

Παρασκευή, 10 Μαρτίου 2006

Να λοιπόν που πέρασαν οι μέρες, ήσυχα ομολογώ, και έφτασε η μέρα για να ξαναπαίξουμε μπαλίτσα! Επίσημα δηλαδή. Οι παίκτες έχουν όρεξη, το βλέπω, αλλά μετά από τρεις μήνες δεν ξέρω πως θα παρουσιαστούμε. Εύχομαι πάντως να μην έχουμε δυσκολίες. Και να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο. Αν και βρέχει.

Άλλες απώλειες δεν είχαμε, μόνο τους Marini και Heule. Θα παρατάξω τους καλύτερους που έχω.

...

Άψογα. 2-0, με μικρή δυσκολία. Καλή ομάδα η Baulmes, το είπαμε, αλλά πήραμε τη ρεβάνς για τον πρώτο γύρο. Και η Λουκέρνη έφερε επιτέλους ισοπαλία. Στην έδρα της. Ας είναι καλά η Concordia. Πλησιάσαμε στους 3!

Στα δικά μας, στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν καλύτεροι αλλά αυτό δεν μεταφράστηκε σε πολλές ευκαιρίες. Αν και πρηγηθήκαμε μόλις στο 4’ με πέναλτι που κέρδισε ο Brand κι έβαλε ο Anderson.

Η άμυνά τους ήταν καλή και δεν μπορούσαμε να περάσουμε μέσα, ενώ και οι ακραίοι τους μας δημιούργησαν κάποια προβληματάκια. Στο 53’, ο Brand καθάρισε το ματσάκι με ένα υπέροχο φάουλ, κι από εκεί και πέρα παίχτηκε ανοιχτό παιχνίδι. Αυτοί είχαν ένα δοκάρι, εμείς κάποιες ευκαιρίες, γενικώς όλα πήγαν καλά και πάμε παρακάτω.

Βέβαια πάλι είχαμε τον τραυματισμό μας. Εκτός ο Arnold για 3-4 εβδομάδες. Ευτυχώς που έχω αρκετούς μέσους...

Ο κόσμος πάντως δεν ήταν πάρα πολύς, μόνο 1320 εισιτήρια κόψαμε. Τα πήραν άραγε μαζί μου μ’εκείνη την ιστορία με τον Marazzi; Δεν ξέρω και δεν με πολυνοιάζει κιόλας. Εγώ την ομάδα θα την ανεβάσω, αν δεν τους αρέσει ας μην έρχονται!

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Cataldo 7 – Bartschi 8, Anderson 7 (80’ Maculusse 7), Egli 8 MoM, Georgis 7 – Barmettler 7, Budmiger 6 (45’ Arnold 6), Nocita 7 – Brand 8, Vural 7 (65’ Todisco 6), Amato 7

Πάντως ο Budmiger μου έδειξε και πάλι πως πρέπει να κάνουμε οπωσδήποτε μεταγραφή σ’αυτή τη θέση το καλοκαίρι.

Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2006

Δεν το γλιτώνω το εγκεφαλικό με δαύτους,

3-1 με τη Vaduz αλλά με τον Foletti να είναι ο καλύτερός μας παίκτης!

Όλα έδειχναν ένα άνετο ματσάκι χωρίς άγχη. Προηγηθήκαμε στο 28’ με φανταστικό απευθείας φάουλ του Brand – η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε χάσει τίποτα σοβαρές ευκαιρίες ως τότε εκτός από ένα τετ-α-τετ του Amato. Όμως μετά τα καλομαθημένα μου θεώρησαν ότι τελείωσε το παιχνίδι.

Έτσι, παρά τις φωνές μου στο ημίχρονο, χαλάρωσαν κι άλλο στο δεύτερο, και μάλιστα σε μια επίδειξη γνήσιας ελβετικής βαρεμάρας χάρισαν γενναιόδωρα μια τεράστια ευκαιρία στην Vaduz στο 60’, κι ευτυχώς ο Foletti δεν έπαιρνε μέρος στον γενικό ύπνο γιατί θα την είχαμε άσχημα.

Φώναζα αλλά μάταια. Στο 64’ κεφαλιά του Maggetti (δεξί χαφάκι που σκεφτόμουν σοβαρά να πάρω τον Γενάρη, πολύ καλός) ελάχιστα άουτ, στο 65’ νέο τετ-α-τετ έσωσε πάλι ο Foletti και γενικώς μας έπαιζαν άγρια. «Ξυπνήστε ρε you fucking lazy sods» ούρλιαξα μόλις ξανάνοιξα τα μάτια μου.

Οι παίκτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ξανακούσουν αυτήν την όμορφη αγγλική φράση αλλά για καλή τους τύχη, οι άλλοι πούλησαν τη μπάλα λίγο πριν μπουν ξανά στην περιοχή μας και ο Todisco ξεχύθηκε στην αντεπίθεση. 2-0 στο 68’ (δεν τόλμησε να διανοηθεί να το χάσει) κι επιτέλους μπόρεσα να κάτσω στον πάγκο.

Όχι για πολύ φυσικά, αφού ο Maggetti με ένα εκπληκτικό σουτ-μπανάνα μ’εκανε να ξανασκεφτώ σοβαρά να τον πάρω το καλοκαίρι, κι επίσης έκανε το 2-1. Ευτυχώς, 3 λεπτά αργότερα μετά από σέντρα-ξυράφι του Budmiger ο Brand με προβολή είχε δοκάρι και στην επαναφορά ο Todisco έκανε το 3-1 και κάπου εκεί τελείωσαν όλα. Και γλίτωσα κι εγώ τη γνωριμία με το ΕΣΥ.

Κάτι που δεν απέφυγε ο Kottmann. Έξω για 2 εβδομάδες. Έλεος με τους τραυματισμούς.

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 8 ΜοΜ – Bartschi 7, Anderson 7, Egli 7, Siqueira-Barras 7 – Maculusse 7 (77’ Barmettler 7), Budmiger 7, Kottmann 7 (inj 45’ Nocita 7) – Brand 8, Vural 7, Amato 7 (66’ Todisco 8)

[uptight]

πολύ καλοί οι 2 που είπες (ειδικά ο Aborah) αλλά δεν είναι για την τσέπη μας ακόμα! τον jourdren μου τον βγάζει masked πάντως, δεν τον βλέπω.

Τρίτη, 21 Μαρτίου 2006

Πλάκα-πλάκα, κοντεύω ένα χρόνο εδώ. Ξαναήρθε η πανέμορφη άνοιξη που είχα συναντήσει όταν πρωτοήρθα. Οι πλαγιές του Pilatus είναι όλο λειβάδια με λουλούδια. Απίστευτα όμορφα.

Σήμερα ο Bourqui, ο κατάσκοπος #2, μου΄πε πως παρακολούθησε τον Rariz. Τον Ουρουγουανό δεξί της Delemont που έχω στο μάτι. Πολύ καλός λέει αλλά θα θέλουν καμιά 300αριά χιλιάδες γιατί είναι βασικός παίκτης. Χμμ. Θα το σκεφτώ.

Την Παρασκευή ταξιδάκι στη Ζυρίχη για να παίξουμε με την YF Juventus. Προτελευταίοι είναι, θα κερδίσουμε πιστεύω.

Παρασκευή, 24 Μαρτίου 2006

Μα πως τα καταφέρνουμε και τους κάνουμε όλους ομαδάρες;

Αυτό αναρωτιέμαι καθώς γυρίζουμε από τη Ζυρίχη, έχοντας πάρει ένα τυχερούτσικο, ψέματα, ΤΥΧΕΡΟΤΑΤΟ 1-1 από την YF Juventus. Έλεος δηλαδή. Με τους τελευταίους, κι όμως καταφέραμε να τους κάνουμε να φαίνονται, um, Juventus.

Η άμυνά τους μπετόν, και οι πλάγιοί τους μας ζάλισαν στο 1ο ημίχρονο. Εμείς χάσαμε 2 ευκαιρίες κι αυτοί τουλάχιστον 5! Τελικά έπρεπε να μπούμε στο 2ο για να το φάμε μεγαλοπρεπώς, από τον δαιμόνιο (!) Teta (who???!?) στο 60’. Έμοιαζε μοιραίο το να φάμε γκολ, αφού δεν παίζαμε μπάλα αλλά κάτι άλλο.

Η YF κράταγε άνετα το προβάδισμα και οι αλλαγές μου δεν άλλαξαν τίποτα, αφού ο γενικός ύπνος που είχε παρατηρηθεί με τη Vaduz, τώρα συνεχιζόταν σε όλο το παιχνίδι.

Όταν ο τέταρτος σήκωσε το ταμπελάκι με τα 4 λεπτά, είχα πια απογοητευτεί. 3 λεπτά αργότερα, οι λιγοστοί οπαδοί μας κατέβαιναν τα σκαλιά του γηπέδου για να φύγουν, και οι της YF άλλαζαν πασούλες στο κέντρο περιμένοντας να περάσει η ώρα και να πανηγυρίσουν τον θρίαμβο. Τότε ξαφνικά η μπάλα καταλήγει από λάθος τους στον Nocita, αυτός πετάει μπροστά στον Amato, εκείνος κάνει χαζούς 3 αμυντικούς, πλασάρει, 1-1!

Φώναξα ένα τρομαχτικό «Yeeeea!» πριν καταλάβω την ΚΑΤΑΝΤΙΑ του να πανηγυρίζω την ισοφάριση σε ένα ματς που έπρεπε να κερδίσουμε με 0-3 θεωρητικά. Αμέσως ξαναβρήκα την ψυχραιμία μου και στα αποδυτήρια τους είπα ήταν ντροπή το αποψινό. Γιατί ήταν.

Ευτυχώς η Λουκέρνη έχει αρχίσει να στραβοπατάει και να φέρνει ισοπαλίες. Είμαστε μόνο 1 βαθμό πίσω τους!

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Cataldo 6 – Rhudani 6, Anderson 6, Egli 7, Georgis 6 – Barmettler 7, Budmiger 7, Nocita 8 – Vural 6 (61’ Brand 7), Bektesevic 6, Todisco 6 (61’ Amato 8)

[Belouxiwtis]

Ετσι βαλτους και λιγο χέρι!! τους παραχαιδεψαμε (τεχνικη ηγεσια και οπαδοι) μου φαινεται!!


Θα μασταν πρωτοι τωρα ρε γαμώτο!!!

Πάμε γερά!!Η άνοδος δεν μας αρκει!! Θελουμε την πρώτη θέση

Με Αντερσον και Βουραλ για εκρηκτικο φινάλε.

Staples for ever!! Kriens Gate 2

(ton aborah ton eixa plhrvsei 75m)

[uptight]

Παρασκευή, 31 Μαρτίου 2006

Ήταν μια ήσυχη εβδομάδα αυτή που πέρασε, αλλά σήμερα το πρωί ήρθε το μαντάτο που περίμενα τόσο καιρό...

Είμαστε στο Wohlen και ετοιμαζόμαστε για το ματς με την τοπική ομάδα. Πριν λίγες ώρες, ο κος Burri ήρθε και με βρήκε, και με πήρε παράμερα. Μου είπε πως η διοίκηση θέλει να μου ανανεώσει το συμβόλαιο, με 9.250 Ευρώ το μήνα, full time, με νέες παροχές για budget μεταγραφών και μισθών, και το πιο σημαντικό – ως το 2009!

Του είπα πως η μείωση που μου προτείνει είναι αρκετή αλλά θα δεχόμουν στις 10 χιλιάδες. Ε525Κ για μεταγραφές είναι καλά, οι εγκαταστάσεις μου υποσχέθηκε πως θα βελτιωθούν, όλα καλά. Και τρία χρόνια! Τέλεια. Έφυγε ικανοποιημένος και μου είπε πως θα τα ξαναπούμε μετά το παιχνίδι.

Έχω άγχος.

...

Όλα τελείωσαν καλά. Θα είμαι ο προπονητής της Kriens μέχρι το καλοκαίρι του 2009! Johnston ακούς;;;

Αλλά όλα με τη σειρά. Κατ’αρχήν το ματς. Χάσαμε με 1-0, άδικα καθώς ήμασταν πολύ καλύτεροι και χάσαμε ένα τσουβάλι ευκαιρίες. Ο Amato κατάφερε να σπαταλήσει 7 (!!!) τετ-α-τετ, στέλνοντας τη μπάλα 5 φορές πάνω στον τερματζή τους και άλλες δυο έξω. Συνολικά είχαμε 17 σουτ, και φυσικά κάναμε τον τερματοφύλακα νέο ήρωα της πόλης. Ξέφυγε και η Λουκέρνη ξανά. Αλλά αφού παίξαμε καλά δεν με πείραξε τόσο.

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Cataldo 6 – Bartschi 6, Spallino 7, Egli 7, Georgis 6 – Barmettler 8, Budmiger 6 (45’ Rhudani 6), Nocita 7 – Brand 6 (73’ Bektesevic 6), Vural 6, Amato 7

Μετά το ματς, γυρίζοντας, ο πρόεδρος ήρθε κι έδιωξε τον Adams από δίπλα μου, και κάθισε. Μου είπε πως εντάξει, η συμφωνία στις 10Κ/μήνα ισχύει και αν δέχομαι. Του είπα ναι. Αμέσως σηκώθηκε όρθιος, πήρε το μικρόφωνο και το ανακοίνωσε. Έγινε ένας ψιλοχαμός!

Με το που φτάσαμε, οι δημοσιογράφοι – περιέργως – περίμεναν για να μου πάρουν δηλώσεις για την ανανέωση. Κάποιος τους το σφύριξε μάλλον. Τέλος πάντων δήλωσα πως είναι μια μεγάλη μέρα για μένα και πως θέλω να οδηγήσω την ομάδα ψηλά, μπλα μπλα μπλα, και μετά μίλησε ο πρόεδρος που γελούσαν και τα μουστάκια του. Δεν έχει αλλά τέλος πάντων. Όλοι με χτύπαγαν στην πλάτη, οι παίκτες μίλησαν κι αυτοί στους δημοσιογράφους και είπαν πως χαίρονται πολύ που θα μείνω. Γενικώς σούπερ.

Είμαι ευτυχισμένος. Νομίζω πως το έχω ξαναγράψει αλλά πρέπει να το ξαναπώ. Το πάρτι βέβαια θα γίνει όταν ανέβουμε. Μόνο 7 ματς έμειναν ακόμα.

Σάββατο, 1η Απριλίου 2006

Κι όμως είναι αλήθεια το χτεσινό!

Σήμερα το πρωί, μετά την προπόνηση, είχαμε ένα θεματάκι. Μια αντιπροσωπεία των παικτών ζήτησε να συναντηθεί μαζί μου και με τον Meier (τον Erwin), και μας είπαν πως τα έχουν βρει σκούρα με την απότομη αύξηση στην ένταση της προπόνησης. Όχι όλοι, αλλά κάμποσοι: Foletti, Bartschi, Georgis, Siqueira-Barras, Spallino, Barmettler, Marini, Kottmann, Nocita και Amato είναι αρκετοί.

Έτσι, έδωσα εντολές στους γυμναστές να μειώσουν λίγο την ένταση για τους συγκεκριμένους παίκτες. Πλησιάζουμε και στο τέλος της σεζόν... Θα δω αν θα έχει αποτέλεσμα αυτό.

Επίσης, ο Anderson έχει πάλι πρόβλημα άγχους. Αυτή τη φορά μου το είπε και ο Maculusse. Τους έστειλα σε άδεια για μια εβδομάδα πάλι, αλλά πρέπει να δω τι άλλο μπορώ να κάνω.

Τετάρτη, 5 Απριλίου 2006

Όλα καλά. Η ήττα από την Wohlen έχει ξεχαστεί και όλοι κοιτάμε το ματς με την 5η Lausanne. Μετά από αυτό το παιχνίδι έχουμε δυο εκτός έδρας και μετά... derby time! Η Λουκέρνη έρχεται στο Kleinfeld. Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι να τους κερδίσουμε!

Τα παιδιά που μου παραπονέθηκαν ευχαριστήθηκαν πολύ με το νέο πρόγραμμα που είπα στους γυμναστές να τους φτιάξουν, κι αυτό φάνηκε στη γενική διάθεση της ομάδας που είναι πολύ καλή. Ακομα και οι προς αποχώρηση είναι μια χαρά και δε γκρινιάζουν. Οι τραυματίες επέστρεψαν όλοι (εκτός του Cataldo που είναι εκτός για 2 εβδομάδες, ξέχασα να το γράψω), και η μοναδική μου απουσία είναι ο Vural που έχει κάρτες. Η ζωή είναι ωραία.

Παρασκευή, 7 Απριλίου 2006

Και είναι ακόμα πιο ωραία όταν έχεις ΔΙΑΛΥΣΕΙ τη Λωζάνη με 5-1!

Αυτή ήταν η Kriens που ήθελα να δω. Δυστυχώς μόνο 1600 άτομα απόλαυσαν αυτήν την παράσταση, αλλά πραγματικά, βλέποντας τον Barmettler να κάνει το 5-1 στις καθυστερήσεις και μετά τους παίκτες να γίνονται ένα κουβάρι, σκεφτόμουν ότι τόσα χρόνια που περίμενα να γίνω προπονητής άξιζαν για ΑΥΤΟ το συναίσθημα!

Τους κολλήσαμε στον τοίχο από το πρώτο λεπτό, και τελικά προηγηθήκαμε στο 28’ με κοντινό πλασέ του Nocita, ύστερα από φάση διαρκείας. Μετά για ένα 10λεπτο έδειξαν πιο επιθετικοί, και τελικά ισοφάρισαν στο 36’ με τον Chapuisat (που είναι μόνος του ολόκληρη η ομάδα τους βασικά), με μια πολύ ωραία κεφαλιά. Ετοιμάστηκα για ντέρμπι, αλλά δεν πρόλαβα καν να αγχωθώ!

Με τη σέντρα, ο Nocita έβγαλε υπέροχη σέντρα και ο Bektesevic με κοντινό σουτ έκανε το 2-1. Συνεχίσαμε να σφυροκοπάμε και στο 43’, πανέξυπνη μπαλιά Budmiger, πλασέ Amato και 3-1!

Στο 2ο φάνηκαν να χαλαρώνουν. Για ένα τέταρτο πίστεψα ότι αυτό ήταν, και τσαντίστηκα. Αλλά με διέψευσαν. Αφού άφησαν την Lausanne να έχει μια ανούσια υπεροχή, στο 70’ ο Marini έκλεψε κι έβγαλε μπροστά, στον κενό χώρο στα δεξιά. Και τότε έγινε Το Κορυφαίο.

Ο Amato τρέχει και παίρνει τη μπάλα, σε θέση δεξιού εξτρέμ. Γυρνάει, και με απίστευτη προσποίηση περνάει τον αριστερό τους αμυντικό, μπαίνει στην περιοχή και με φοβερό διαγώνιο σουτ καρφώνει τη μπάλα στα δίχτυα του κακομοίρη του τερματζή τους...

Για Ένα Δευτερόλεπτο όλο το γήπεδο (κι εγώ!) έμεινε με γουρλωμένα μάτια, προσπαθώντας να συλλάβει ότι αυτό που μόλις είχε δει δεν ήταν στην TV σε μετάδοση από το Camp Nou αλλά μπροστά τους, στο ταπεινό Kleinfeld. Μόλις το συνειδητοποίησαμε, τα επόμενα δυο λεπτά και τριανταπέντε δεύτερα χειροκροτούσαμε τον σκόρερ. Εγώ δηλαδή σταμάτησα νωρίτερα, και γύρισα με ένα χαμόγελο σαν του Joker-Jack Nicholson στον Erwin Meier και του είπα απλά «Τι έκανε!!!» Oh-my-God.

Τα λεπτά ως το 90’ κύλησαν χωρίς να γίνει κάτι, μάλλον προς τιμήν του απίστευτου που μόλις είχαμε δει. Οι Λωζανίτες προσπαθούσαν να κάνουν μια επίθεση της προκοπής αλλά δεν τους έβγαινε τίποτα, οι δικοί μου έκαναν συντήρηση και γενικώς όλα ήταν χαλαρά. Μέχρι τις καθυστερήσεις, οπότε μια πίεση 2 λεπτών απέφερε το γκολ του (όπως πάντα πολύ καλού) Barmettler. Όποτε θέλαμε βάζαμε γκολ!

Για πρώτη φορά οι παίκτες με είδαν τόσο χαμογελαστό στ’αποδυτήρια και οι γραφιάδες τόσο χαμογελαστό στη συνέντευξη. Κι ακόμα η χαρά δε μου έχει περάσει. Τι κρίμα να μην παίζουμε αύριο με τη Λουκέρνη!

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 7 – Bartschi 8, Spallino 8, Egli 8, Georgis 8 – Barmettler 8, Budmiger 7 (45’ Marini 7), Nocita 9 – Brand 7 (67’ Georcelin 6), Bektesevic 8, Amato 9 MoM

[DjBasile]

[quote="uptight"] Όποτε θέλαμε βάζαμε γκολ![/quote]

Λίγο σέβας στην ομάδα της Λωζάννης καλέ!! Αν όχι στην ομάδα, στο όνομα!!

Άλλο Κοζάνη, άλλο Λωζάννη, πώς να το κάνουμε!

[uptight]

εμείς φταίμε που ήταν για τα μπάζα;

Τετάρτη, 12 Απριλίου 2006

Νέα μεγάλη νίκη, 2-3 στην έδρα της Meyrin!

Το σκορ είναι πλασματικό. Η ομάδα μου έπαιξε κατά διαστήματα ΜΕΓΑΛΗ μπάλα. Οι αντίπαλοι σκόραραν στο 4’ και στο 94’. Ενδιάμεσα, υπήρχε μόνο μία ομάδα στο γήπεδο κι αυτή ήμασταν εμείς!

Ισοφαρίσαμε στο 16’ με ένα εκπληκτικό φάουλ του Vural (φαλτσαριστό διαγώνιο, από την αριστερή γωνία της περιοχής λίγο πιο μέσα από το αριστερό δοκάρι...), προηγηθήκαμε στο 25’ με κοντινή κεφαλιά του Amato σε άψογη σέντρα του Budmiger (ο οποίος πρέπει να ομολογήσω πως έχει υπάρξει καθοριστικός όλο αυτό το διάστημα) και στο 33’ ο Egli έκανε το 1-3 με πέναλτι.

Από εκεί και μετά, με εξαιρετική αμυντική λειτουργία αλλά κι έναν σπουδαίο Foletti, όχι μόνο κρατήσαμε τη νίκη αλλά χάσαμε και τρομερές ευκαιρίες στο Β’ μέρος για άλλη μια πεντάρα που θα ήταν και πάλι δίκαια.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Η ομάδα μου παίζει όπως τόσα χρόνια ονειρευόμουν! Γρήγορα, απρόβλεπτα, όμορφα, λογικά!

H La Chaux-de-Fonds μας περιμένει, αλλά στο βάθος υπάρχει η Λουκέρνη. Η οποία έφερε ισοπαλία στη Λωζάνη και είναι 2 βαθμούς μπροστά...

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 8 – Rhudani 7, Spallino 7, Egli 8, Siqueira-Barras 8 – Barmettler 9 MoM, Budmiger 8, Nocita 7 (58’ Arnold 6) – Bektesevic 7 (70’ Brand 7), Vural 8, Amato 7 (70’ Todisco 7)

Σάββατο, 15 Απριλίου 2006

Έχουμε άλλη μια εβδομάδα διάλειμμα ως το ματς με την La Chaux-de-Fonds. Σήμερα συζητούσα με τον Μεγάλο Meier για τον Ουρουγουανό, τον Rariz. Ίσως αύριο καταθέσουμε πρόταση στην Delemont, τώρα που έχουμε οικονομική άνεση για τις μεταγραφές.

Στο μεταξύ, και ο Marini μου παραπονέθηκε πως όλος αυτός ο πρωταθλητισμός παραείναι βαρύς γι’αυτόν. Δεν έχει άδικο – είναι μόλις 18. Αλλά εγώ πιστεύω πως είναι καλό να μαθαίνει από νωρίς στα δύσκολα. Πάντως τον άφησα κι αυτόν να ξεκουραστεί, μαζί με τους άλλους 2 (Maculusse, Anderson). Προς το παρόν ο Budmiger με έχει δικαιώσει. Μέχρι που σκέφτομαι να μην τον διώξω το καλοκαίρι. Θα δω.

Τετάρτη, 19 Απριλίου 2006

Εξελίξεις στο θέμα Rariz. Κάναμε πρόταση την Κυριακή, ύψους 275Κ, αλλά ζήτησαν 325Κ. Τη Δευτέρα ξαναπροτείναμε, με 300Κ και δέχτηκαν. Όμως ο παίκτης μας σνόμπαρε – ο ατζέντης του απλά μας έστειλε ένα φαξ που έλεγε πως ο πελάτης του δεν επιθυμεί να συνεργαστεί μαζί μας στο άμεσο μέλλον.

Εμένα η νοοτροπία μου σε κάτι τέτοια είναι «αν αυτός δεν θέλει μία, εγώ δεν θέλω 100». Έτσι, αποσύραμε το ενδιαφέρον μας. Θα το ξαναδούμε το καλοκαίρι αυτό το θέμα, που θα είμαστε πια σε άλλη θέση στις διαπραγματεύσεις.

Στο μεταξύ, είχα νέα παράπονα, αυτή τη φορά από τον Rose. Μου είπε πως είναι δυσαρεστημένος που δεν παίζει. Εγώ κατ’αρχήν τον ευχαρίστησα που ήρθε σε μένα να το πει, αλλά είναι αλήθεια ότι το καλοκαίρι θα φύγει και δεν του το έκρυψα. Ίσως τον στείλω στις ρεζέρβες. Ας γυρίσει στην Αγγλία, υπάρχουν νεότεροι και καλύτεροι απ’αυτόν.

[uptight]

και με το μεγάλο ντέρμπι, ο Sam σας αποχαιρετά για λίγες μέρες μιας και το alter ego του αναχωρεί για Κάιρο. ελπίζω να γυρίσω αρτιμελής και θα έχετε τη συναρπαστική συνέχεια απο βδομάδα.

Παρασκευή, 21 Απριλίου 2006

Είμαστε στο γραφικό La Chaux-de-Fonds, για το ματς. Είναι το 5ο από το τέλος ματς της σεζόν. Άφησα Amato και Nocita στον πάγκο, για να τους ξεκουράσω εν όψει Λουκέρνης, και θα τους βάλω μόνο αν χρειαστεί. Πάμε για ένα καλό αποτέλεσμα, κατά προτίμηση τη νίκη!

...

Όχι. Δεν τα καταφέραμε. Χάσαμε με 1-0. Δίκαια.

Μάλλον το μυαλό των παικτών μου ήταν στο μεγάλο παιχνίδι της άλλης Παρασκευής. Δεν το κρύβω ότι και το δικό μου εκεί είναι.

Στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν ΚΑΚΟΙ. Καμία σχέση με τις δυο προηγούμενες εμφανίσεις. Χάσαμε και τον Todisco στο 12’ (ευτυχώς έχει απλά ένα αιμάτωμα) και οι γηπεδούχοι έπαιξαν πολύ καλά. Τελικά έβαλαν το γκολ στο 42’ με μια ωραία επίθεση, και μάλλον κολακευτικό είναι το 1-0 για αυτό το διάστημα. Μόνο ο Foletti έσωσε τουλάχιστον άλλα 2...

Στο δεύτερο βελτιωθήκαμε αισθητά. Έβγαλα τον Barmettler που είχε ένα μικροπρόβλημα και πέρασα τον Heule, κάνοντας την ομάδα πιο επιθετική. Πράγματι, κάναμε αρκετές καλές ευκαιρίες αλλά τα τελειώματα δεν ήταν καλά, κι έτσι το 1-0 παρέμεινε. Η Λουκέρνη κέρδισε. Πρέπει να την κερδίσουμε, λοιπόν, κι εμείς...

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 7 – Bartschi 7, Spallino 6, Egli 7, Georgis 7 – Barmettler 7 (45’ Heule 6), Budmiger 7, Arnold 6 (73’ Nocita 6) – Brand 7, Vural 7, Todisco 6 (inj 13’, Amato 7)

Τετάρτη, 26 Απριλίου 2006

Πολύ ήσυχα κυλάνε τα πράγματα προς το ματς και ανησυχώ. Νομίζω πως είναι καιρός να σηκώσουμε λίγη σκόνη...

Πέμπτη, 27 Απριλίου 2006

Τα κατάφερα!

Έπιασα χτες μετά την προπόνηση τους δημοσιογράφους και τους είπα πως το παιχνίδι αυτό είναι σαν τελικός για μας και πως πρέπει όλοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του – παίκτες, προπονητικό τιμ, διοίκηση και οπαδοί. Ο van Eck δεν τσίμπησε, όμως οι παίκτες μου νομίζω πήραν τα πάνω τους.

Ο Anderson έθεσε εαυτόν στη διάθεσή μου. Έτσι, πάμε στο παιχνίδι με μόνο απόντα τον Todisco. Αμφίβολος όμως είναι και ο Nocita που έπαθε γαστρεντερίτιδα και τελευταία στιγμή θα δούμε αν μπορεί να παίξει.

Δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα.

Νίκη, νίκη και μόνο νίκη.

Παρασκευή, 28 Απριλίου 2006

Ήρθε λοιπόν η μεγάλη μέρα. Θα σπασουμε το σερί των 19 (!!!) αγώνων χωρίς ήττα που έχει η Λουκέρνη; Θα φανούμε αντάξιοι;

...

ΝΑΙ!

Μια μεγάλη νίκη, μια σπουδαία εμφάνιση, ένα πεντακάθαρο 2-0 που από τύχη δεν ήταν 3 ή 4-0. Μια ΠΛΗΡΗΣ επικράτηση!

Το γήπεδο απόψε ήταν πραγματικά ΕΔΡΑ. 2100 άνθρωποι μαζεύτηκαν και φώναζαν από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό. Ε, δεν μπορούσε ένα τέτοιο πλήθος να φύγει πικραμένο!

Η Λουκέρνη μόνο στα πρώτα λεπτά θύμισε ότι είναι πρώτη. Και στο 16’ ήρθε το χτύπημα: ο Βrand πέταξε τη μπάλα μπροστά, στην κόντρα, και ο Amato έφυγε ξεπερνώντας στο σπρντ όλους τους αμυντικούς και πλάσαρε άψογα τον Konig. Στο γήπεδο έγινε χαμός! Εγώ όμως τους είπα να ηρεμήσουν.

Που να ήξερα ότι η Λουκέρνη θα χανόταν από το γήπεδο; ΤΡΕΙΣ, ναι, ΤΡΕΙΣ μόλις σοβαρές ευκαιρίες είχαν οι «πρώτοι» σε όλο το ματς. Το οποίο ήταν ένας μονόλογος, αλλά δεν εννοούσε να «καθαρίσει».

Τελικά αυτό έγινε στο 71’, όταν ο Vural ανάγκασε με τα κόλπα του έναν αμυντικό να τον αγκαλιάσει για να μην βρεθεί φάτσα με το τέρμα. Ο πιτσιρικάς, ο Anderson, με όλο το θράσος του κόσμου, έστησε τη μπάλα στη βούλα, πήρε λίγη φόρα, κι έκανε το 2-0 μέσα σε έξαλλα πανηγύρια.

Το τέλος του ματς μας βρήκε όλους αγκαλιασμένους να χαιρόμαστε τη μεγάλη νίκη, και τον πρόεδρο μαζί μας. Και τώρα, τι;

Η Λουκέρνη είναι ακόμα 2 βαθμούς μπροστά κι απομένουν 3 παιχνίδια. Μπορούμε;

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 7 – Bartschi 7, Anderson 8, Egli 7, Georgis 8 – Barmettler 7, Budmiger 7 (66’ Marini 6), Bektesevic 7 (66’ Kottmann 7) – Brand 8, Vural 7 (86’ Georcelin 6), Amato 9 MoM

[DjBasile]

2,100 άνθρωποι;; :D

Μάλλον πρέπει να δοκιμάσεις κάποια event πριν κατά τη διάρκεια του αγώνα και μετά.. Τώρα τι είδους event να θέλουν να δουν οι Ελβετοί. Κάτι με σκι πάντως!!

[Sponis]

Και κάνε δώρο , ρολόγια...

[uptight]

ρε σεις, 2500 χωράει το γήπεδο! οπότε 2100 είναι πλήθος.

(άσε που τι να τα κάνουν τα ρολόγια. σίγουρα όλοι θα έχουν τουλάχιστον από ένα Ρολεξάκι. )

[Belouxiwtis]

Ψησε τον προεδρα να ταξει πριμ στις επομενες αντιπαλους της Λουκερνης!!

Α ρε Αντερσον παιχταρα!!!

[gespi79]

Με μια ισοπαλια τους δεν καλυπτονται οι 2ποντοι στην Ελβετια??

Ελα παμε! Μετα το ρεζιλικι τους, τωρα θα ειναι γεματοι αγχος,
Με τις παλιο λου-λουκερνουκες

[uptight]

aaaction!

Σάββατο, 29 Απριλίου 2006

Η Λουκέρνη μας κέρδισε στον πρώτο γύρο με 2-0, άρα σε πιθανή ισοβαθμία θα παίξει πια ρόλο ποιος έχει την καλύτερη επίθεση. Έχουμε καμιά 20αριά περισσότερα γκολ. Πολύ καλό αυτό.

Κόπασαν πια τα πανηγύρια, αφού έχουμε 3 δύσκολα ματς. Πρώτο, αυτό με την Winterthur, εκτός. Τους θέλω όλους συγκεντρωμένους!

Έστειλε στις ρεζέρβες τον Benson και τον Rose. Και οι δυο ξέρουν ότι θα αποτελέσουν παρελθόν το καλοκαίρι, και είναι καλύτερα να παίζουν από το να είναι μονίμως στην εξέδρα και να σκουριάζουν. Τουλάχιστον εγώ αυτό πιστεύω.

Δευτέρα, 1η Μαϊου 2006

Πρωτομαγιά σήμερα, μια όμορφη, λαμπερή μέρα. Ο Amato βγήκε Παίκτης του Μήνα, και υπάρχουν έντονες φήμες πως θα βγει και Παίκτης της Χρονιάς στην ψηφοφορία στο τέλος της σεζόν. Το θέμα πάντως είναι πως ο Francesco είναι ξανά στην δαιμονισμένη φόρμα που είχε στην αρχή της σεζόν, και δεν σταματιέται με τίποτα και από κανέναν...

Παρασκευή, 5 Μαϊου 2006

Τι απίστευτο ήταν αυτό σήμερα!

Είμαστε στο δρόμο του γυρισμού από το Winterthur. Αυτό που είδαν τα ματάκια μου σήμερα δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Ίσως το πιο ωραίο ποδοσφαιρικό παιχνίδι που έχω δει ποτέ μου. Και το κερδίσαμε, με το απίστευτο 4-6 !!! Κάτω από μια ασταμάτητη βροχή, η ομάδα μου και οι γηπεδούχοι χόρτασαν τον κόσμο μπάλα, φάσεις, γκολ, σε ένα ματς που δε νομίζω να ξεχάσει κανείς απ’όσους τυχερους το είδαν!

Στην πρώτη επίθεση του ματς, μόλις στο 3’, η Winterthur προηγήθηκε με τον νέο της striker από το Ομάν, ονόματι Imad Ali. Τους φώναξα και βγήκαμε αμέσως μπροστά. Πίεση, συνεχείς επιθέσεις, μια μεγάλη ευκαιρία στο 8’, και πέναλτι στο 15’. Εκτελεί ο Anderson, 1-1. Και στο 20’, ο Nocita βγάζει τον Amato μόνο του μπροστά, φυσικά 1-2.

Η Winterthur δεν το’βαλε κάτω κι έπαιξε επιθετικά, αλλά εμείς όσο πέρναγε η ώρα ανεβαίναμε. Στο τέλος του ημιχρόνου χάσαμε 2-3 τεράστιες ευκαιρίες και πήγαμε στην ανάπαυλα με το 1-2. Ως εδώ, όλα νορμάλ.

Βγαίνουμε στο 2ο πάλι φουριόζοι, κάνουν αντεπίθεση, σέντρα, γκολ στο 49’. 2-2. Έγινα έξαλλος με την αδράνεια του Anderson πίσω, αλλά έπρεπε να τα δώσουμε όλα στην επίθεση. Στο μεταξύ, η Λουκέρνη ήταν στο 0-0 με την YF Juventus.

Γίνεται η σέντρα, κάνουμε επίθεση, ο Amato κερδίζει κι άλλο πέναλτι! Ο Anderson, με τη σιγουριά από το προηγούμενο, εκτελεί άσχημα και ο τερματοφύλακας αποκρούει. Είμαι έτοιμος να βγάλω τον πιτσιρικά, αλλά δεν προλαβαίνω. Πριν περάσει μισό λεπτό, κι ενώ το παιχνίδι ακόμα παιζεται μέσα στην περιοχή τους, ο Vural με ασύλληπτο τι-έκανε-ο-παίκτουρας τακουνάκι δίνει έτοιμο γκολ στον Amato, ο οποίος από τη μικρή περιοχή εύκολα κάνει το 2-3. Στο 51’.

Με τη σέντρα, στο 52’ δηλαδή, ο Vural δίνει νέα έξοχη ασίστ στον Amato που βάζει το τρίτο δικό του και το 2-4 είναι γεγονός! Πριν προλάβουμε όμως να το χαρούμε, ο Imad Ali κάνει το 3-4 στο 54’. Άγχος ξανά!

Μόλις 6 λεπτά κράτησε. Στο 60’, ο Arnold (που είχε πάρει τη θέση του κουρασμένου Nocita) βγάζει με τη σειρά του τον Amato τετ-α-τετ, και ο Francesco κάνει το 3-5! Οι οπαδοί μας είναι εντελώς εκστασιασμένοι, εμείς στον πάγκο το ίδιο. Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συμβαίνει...

Στο 63’ ο Imad Ali έχει δοκάρι, και το ματς συνεχίζεται με το ρυθμό να μην πέφτει. Στο 72’, υπέροχη μπαλιά-λόμπα του Arnold στον Georcelin, o μικρός κάνει το γυριστό και 3-6!

Ο Imad Ali αντιστεκόταν πια μόνος του, και έκανε το 4-6 στο 85’. Με την άμυνά τους όμως να τρέμει και τη σκιά του Amato, δεν είχαν ελπίδες. Χάσαμε μερικές ακόμα ευκαιρίες για να κάνουμε τα γκολ 7, 8 ή και 9, και το ματς τέλειωσε με όλη την ομάδα ένα κουβάρι και τον Amato στο κέντρο.

Η Λουκέρνη έφερε 0-0 και είμαστε πια ΠΡΩΤΟΙ. Και επίσης, είμαστε στα play-offs. Γιατί ναι. Έχει και play-offs. Όχι μόνο απευθείας άνοδο. Το έμαθα κι αυτό σήμερα. Πάντως ότι κι αν γίνει, είμαστε από σήμερα οριστικά εκεί!

Σύνθεση και βαθμολογίες:
Foletti 6 – Rhudani 6, Anderson 8, Egli 6, Siqueira-Barras 6 – Maculusse 8 (69’ Budmiger 6), Marini 8, Nocita 7 (45’ Arnold 8 ) – Brand 8 (69’ Georcelin 7), Vural 8, Amato 10 MoM