Δέκα χρόνια και κάτι ψιλά [Part I] [END]

[vandervaggos]

Εγώ είχα βάλει με τον iceburn ότι θα πουληθεί κοντά στο μύριο. Να ναι καλά ο Αντωνίου!

[Tsakalaki]

Καλοκαίρι 2006, Κεφάλαιο Σαλπιγγίδης

Ένα καλοκαίρι «στα κόκκινα», χρώμα που δεν είχε καμία σχέση με αυτό στο οποίο ντύθηκε ο Δημήτρης. Και τι δεν έγινε εκείνο το καλοκαίρι.

Ο Σαλπιγγίδης πρέπει να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στο κόσμο που απειλήθηκε ότι θα πληρώνεται στην ώρα του. Ναι, καλά διαβάσατε. Ο Γιάννης Γούμενος του είχε πει ότι αν αποφασίσει να παραμείνει στην ομάδα, θα τον πληρώνεται στην ώρα του, μόνο εκείνον, και τους άλλους θα τους δίνει ότι περισσεύει.

Ο Γούμενος ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε πολύ καλά πώς να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις. «Διάβαζε» τον κάθε άνθρωπο και «έπαιζε» ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Κίλερ σε τέτοια πράγματα, γι’ αυτό και έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να επιβιώσει. Υπάρχουν λέξεις να τον περιγράψουν, αλλά ας το αφήσω καλύτερα.

Η πρώτη ψυχολογική πίεση στον Σαλπιγγίδη, λοιπόν ήταν αυτή. Η δεύτερη ήταν η μεταχείρησή του ως «τον άνθρωπο που κρίνει τα πάντα». Ο Γούμενος τον είχε μαζί του στο ραντεβού με τον Γιαννούλη Καμπάνη. Προσπαθούσε να του βάλει όσο περισσότερο βάρος μπορούσε στους ώμους του, για να τον κάνει να λυγίσει, όπως και τα κατάφερε στη τελική.

Οι οπαδοί είχαν ένα δικό τους σχέδιο για τον Σαλπιγγίδη, το οποίο προέβλεπε την απαγωγή του αμέσως μετά την επιστροφή της Εθνικής Ελλάδος από την Αγγλία, και τη κράτησή του μέχρι τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου. Ο Σαλπιγγίδης θα έμεινε στον ΠΑΟΚ, ο Γούμενος θα έφευγε διότι δε θα είχε ούτε Ευρώ τσακιστό, θα δημιουργούταν μια επιτροπή σωτηρίας η οποία θα πουλούσε τον Σαλπιγγίδη στο εξωτερικό τον Ιανουάριο για να επιβιώσει η ομάδα και ακολούθως θα κλιμακονόταν η προσπάθεια προεδροποίησης του Ζαγοράκη.

Καθημερινά, την εποχή της «Σαλπιγγιδιάδας», το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ έκλεισε τη τελευταία στιγμή… 12:30, 1 τα ξημερώματα. Τηλέφωνα κόντρα τηλέφωνα, με τη κάθε πλευρά να πουλάει το παραμύθι της για να κάνει τη δουλειά της.

Δυο από τους ανθρώπους που μιλούσα καθημερινά ήταν ο Γούμενος και ο μάνατζερ του Σαλπιγγίδη. Ο πρώτος, ότι και λέγαμε μετά, σήκωνε το τηλέφωνο και έλεγε «δε με βαρέθηκες Αντωνάκη μου; Δε θα σου πω τίποτα. Αν θες να σε βρω καμια δουλειά, πες μου να ψάξω, αλλά άσε με να χαρείς». Εγώ πάντα απαντούσα «πρόεδρε, μια ερώτηση, δε θα σε πρήξω» και εκείνος συνέχιζε «αφού δέκα θα κάνεις…»

Η φορά που την έφερα στον ΓΓ ήταν μια φορά που με γείωνε συνέχεια. Μπορεί και να τον είχα τηλεφωνήσει 50-60 φορές. Όσο με γείωνε, τόσο τηλεφωνούσα. Ε, και πάνω στη τρέλα μου, δε τη πάλεψα και πήγα να τον βρω. Τούμπα δε θα ήταν διότι αν είχε πάει, θα τον έκαναν κομματάκια.

Πηγαίνω σε κάτι καφέ που πήγαινε, τζίφος. Πηγαίνω σε κάτι άλλα γραφεία που ήξερα ότι μπορεί να περνάει από εκεί, τζίφος. Και βέβαια, όταν ψάχνεις κάποιον/κάτι παντού, τότε συνήθως είναι μεσ’ τα πόδια σου.

Ως τελευταία λύση είχα τα γραφεία ενός φίλου του δικηγόρου, που ήταν στη πολυκατοικία στην οποία στεγαζόταν τα γραφεία της εφημερίδας. Γυρίζω στην εφημερίδα, και τον πετυχαίνω έτοιμο να μπει στον ανσανσέρ. Ε ρε γέλια. Κοιταχτήκαμε και γελούσαμε. Από τις πιο ωραίες και συνάμα άβολες στιγμές.

Μιλήσαμε εκεί κάτω κανένα 20λεπτο. Κάθε τρια λεπτά έλεγε «πρόσεχε κακομοίρη μου, αν γράψεις τίποτα από αυτά στην εφημερίδα, θα βγω, θα σε διαψεύσω θα σε κάνω ρόμπα παντού».

Για διάφορα θέματα. Και τι δεν τον είχα ρωτήσει. Δεν έγραψα τίποτα από αυτά στην εφημερίδα και είμαι 1000000000000% ότι ο Γούμενος θα έχει από μέσα του πει «καλός [System Interruption: Μη βρίζεις!] είναι αυτός».

Με τον μάνατζερ του Σαλπιγίδη, η καθημερινή επικοινωνία ήταν η «Αντώνη, δεν έχω τίποτα να σου πω, είσαι φίλος, αν γίνει κάτι θα είσαι ο πρώτος που θα το μάθεις». Αν ήταν ο πινόκιο, η μύτη του θα είχε φτάσει στη Σελήνη.

Το «Αντώνη, δεν έχω τίποτα να σου πω, είσαι φίλος, αν γίνει κάτι θα είσαι ο πρώτος που θα το μάθεις» μου το είπε ακόμα και όταν ήταν στη Παιανία, μπροστά σε συνάδερφο ρεπόρτερ του Παναθηναϊκου που μου έστειλε μνμ στο κινητό «είναι εδώ αυτός που μου λες, παρ’ τον τηλέφωνο να δούμε τι θα σου πει». Και μόλις είπε την γνωστή ατάκα του είπα «καλά, καλά, σε πιστεύω, αλλά κάνε μου μια χάρη. Πες χαιρετίσματα σ’ αυτόν που είναι δίπλα σου, με τα γυαλιά» και του το κλείνω.

Από τότε, ο συγκεκριμένος έκανε στροφή 180 μοιρών και η στάση του ήταν εντελώς διαφορετική απέναντί μου. Όσο σε περνάνε για βόδι, δε πρόκειται να σου χαριστούν. Μόνο αν τους μαμήσεις σε σέβονται. Έκανα πάρα πολύ καιρό να το κατανοήσω, να το αποδεχθώ και να λειτουργήσω βάσει αυτού. Ακόμα και τώρα, είμαι βόδι, σε απλά πράγματα. Δεν ζητώ αυτά που μου ανήκουν. Πολλές φορές περιμένω από τον άλλον να μου τα δώσει διότι απλά μου ανήκουν, και βέβαια 99 στις 100 φορές με πατάνε στο λαρύγγι και εγώ ακόμα μυαλό δε βάζω.

[leontokardos]

Αντώνη ο Ζαγόρ έπαιξε ρόλο στο να κατέβει ο Σάλπι Παιανία;

Sent from my Nexus 4 using Tapatalk 4

[Tsakalaki]

Όχι, αλλά ούτε έπαιξε ρόλο στη προσπάθεια να μείνει.

[vandervaggos]

Εγώ καταλαβαίνω ότι από την όλη φάση, σαν πόντιος την πάτησε ο Σαλπιγγίδης

[Tsakalaki]

Από τις πιο loose / loose καταστάσεις που μπορείς να ζήσεις, να σου τύχει στα 24 σου, και να είσαι και συναισθηματικός τύπος. Οτι χειρότερο.

[kAsper]

Τι, τέλειωσε; Πλάκα με κάνεις; Και εγώ διάβαζα 40 σερί σελίδες για να με αφήσεις όταν φεύγει ο Σαλπιγγίδης; Γράψε κι άλλα ... ΤΩΡΑ

[Tsakalaki]

2006, Οι τρεις καμπαλέρος

Τσίγκας, Τόργκελε και Χαραλαμπίδης μπαίνουν στο σακί και ανηφορίζουν Θεσσαλονίκη. Κανείς απο τους τρεις δεν ήθελε να βρεθεί στον ΠΑΟΚ, ούτε καν ως δανεικός. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο αεροδρόμιο να περιμένω παίκτη για δηλώσεις και ήταν μουτρωμένος. Ο Χαραλαμπίδης, θυμάμαι, είχε κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. Περίεργες καταστάσεις. Και τι να δήλωνε ο παίκτης; "Είμαι χαρούμενος που ο Παναθηναϊκός με έστειλε στο πυρ το εξώτερο;". Ο Τσίγκας ήταν και αυτός στην ίδια φάση, αλλά είχε ένα "καλό". Ήθελε να παίξει, να ξεσκιστεί, για να τους δείξει οτι έκαναν λάθος που τον έστειλαν. Ο Τόργκελε ήταν άλλη φάση. Νόμιζες οτι δεν τον έκαιγε καρφί. Ο Ούγγρος ήταν θυμωμένος με τον Παναθηναϊκό αλλά είχε τη φιλοσοφία οτι "ένας παίκτης, αν είναι καλά και παίξει αυτό που μπορεί, θα τον βρει το δρόμο του, όπου και αν είναι".

Δεν θυμάμαι να πήρα συνέντευξη από κάποιον από τους τρεις. Ο ένας εκ των τριών ήταν ο πιο εξοικειωμένος με τα ΜΜΕ. Είχε τη νοοτροπία των αποδυτηρίων του Παναθηναϊκού. Του τηλεφωνούσες δηλαδή και σου έλεγε τι έγινε στη προπόνηση λες και τα είχε γράψει με κάμερα και έβλεπε το βίντεο. Λεπτομέρειες, διαλόγους, τα πάντα όλα. Σωστός απόφοιτος Παιανίας. Και στον ΠΑΟΚ γινόταν τέτοια αλλά ο ΠΑΟΚ σε αυτά ήταν δημοτικό και ο Παναθηναϊκός πανεπιστήμιο. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ο παίκτης απόρησε όταν άρχισε να εξοικειώνεται με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, καθώς διαπίστωσε οτι δεν χρειάζεται να τα λέει και όλα με το ν και με το σ, αλλά απλά μέσες - άκρες για να έχει ένα καλό βαθμό στη κριτική των παικτών, στην εφημερίδα της Δευτέρας.

Spoiler: show

Συγχωρέστε με για την κωλυσιεργία όσον αφορά το FMικό κομμάτι. θα επιστρέψω για να κλείσω αυτό το κεφάλαιο. Η ιστορία θα συνεχιστεί και στο FM15 ως concept. Σας ευχαριστώ όλους για τη μέχρι τώρα παρουσία σας εδώ

[nicklloris]

Ευτυχώς που θα το συνεχίσεις... Το σκεφτόμουν και εγώ ότι θα μπορούσες να το κάνεις αυτό!

[Tsakalaki]

Πάμε λίγο μια σούμα...



My FM Story, Ιανουάριος 2014

Spoiler: show

Από εδώ και στο εξής, κάθε χαμένος βαθμός μετράει.

Για την 18η αγωνιστική, πήγαμε Ηράκλειο, όπου και αντιμετωπίσαμε τον ΟΦΗ. Το τελικό 2-3 επαναφέρει τα χαμόγελα, με τα γκολ να έρχονται στο πρώτο ημίχρονο.

Ακολουθεί το ματς για την 19η αγωνιστική κόντρα στον Πανιώνιο στη Τούμπα. Μέτρια εμφάνιση και το τελικό 0-0 με απογοητεύει, διότι το πρωτάθλημα το κατακτάς όταν μαθαίνεις να κερδίζει και στα ματς που δεν παίζεις καλά.

Στη Τούμπα έρχεται η Βέροια για το δεύτερο μεταξύ μας παιχνίδι, στο πλαίσιο τους τρίτου γύρου του κυπέλλου. Νίκη με 2-1, με δυο γκολ σε δυο λεπτά. Επόμενος αντίπαλος στο κύπελλο, ο Ολυμπιακός Βόλου.

Τρίτο σερί παιχνίδι εντός έδρας, αυτή τη φορά με αντίπαλο τον Πανθρακικό, για την 20η Αγωνιστική. Τέσσερα γκολ στο ημίχρονο, τελικό σκορ 5-0, και τα χαμόγελα επιστρέφουν.



Και αυτή τη φορά κρατάνε για δεύτερο σερί παιχνίδι πρωταθλήματος, καθώς την 21η αγωνιστική νικήσαμε με 0-2 στην ΑΕΛ Καλλονής. Και πάλι τα γκολ ήρθα στο πρώτο μέρος.

Τελευταία μέρα του μήνα, και ο Ολυμπιακός Βόλου έρχεται στη Τούμπα για τον τέταρτο γύρο του κυπέλλου. Κάνω ροτέισον διότι αντιμετωπίσουμε στο καπάκι τον Ατρόμητο. Τελικό σκορ 0-2, και το αυγό έχει φωλιάσει στην πίσω οπή…


Τη τελευταία μέρα των μεταγραφών αποκτήθηκε με τη μορφή δανεισμού ο 20χρονος Ουρουγουανός επιθετικός της Μπορντό Diego Rolan

__________________________________________________________________________________________________________________________


My FM Story, Φεβρουάριος 2014

Spoiler: show

Στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής, έρχεται στη Τούμπα ο Ατρόμητος Περιστερίου. Πετύχαμε γκολ πρώτοι και τελευταίοι, αλλά ενδιάμεσα δεχθήκαμε και δυο τεμάχια, με το τελικό 2-2 να μας κόβει τη φόρα.


Τρεις μέρες αργότερα, για την 23η αγωνιστική, πηγαίνουμε στη Βέροια και γυρίζουμε με άδεια χέρια! Τελικό σκορ 1-0 για τους γηπεδούχους και τα έχουμε κάνει σκτ μέσα σε λίγες ημέρες.


Επιστρέφουμε στη Τούμπα για την 24η αγωνιστική, και στο σπίτι μας έρχεται ο Παναθηναϊκός. Ξαφνικά, out of nowhere, βγάζουμε ένα εντυπωσιακό πρώτο ημίχρονο που μας φτάνει για να πάρουμε τη νίκη. Τελικό σκορ 3-1, και δειλά – δειλά, χαμογελάμε.


Πηγαίνουμε στον Βόλο για το κύπελλο, μπας και γυρίσουμε το εις βάρος μας 2-0 της Τούμπας. Τζίφος. Τελικό σκορ 1-1 και αποκλεισμός…


Για την 25η αγωνιστική πήγαμε στ’ Αγρίνιο. Ούτε γκολ, ούτε φάση, αλλά ένας βαθμός. Τελικό αποτέλεσμα 0-0, και καταφέραμε να βρεθούμε σε απόσταση μεγαλύτερης της μιας νίκη από την κορυφή… Και, ναι, κατόρθωμα είναι, διότι ο Ολυμπιακός έχει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα με εμάς και δεν μπορεί να μεγαλώσει τη διαφορά, αλλά εμένα με καίει που δεν μπορούμε να τη μειώσουμε!



Η ζωή συνεχίζεται, και συνεχίζεται στο Γιουρόπα Λιγκ. Έρχεται η Φιορεντίνα στη Τούμπα και εμείς βάζουμε τα καλά μας και τους υποδεχόμαστε… με κλαρίνα. Τελικό σκορ 0-4. Τι άλλο να πω; Τρεις φάσεις εμείς, γκολ η Φιορεντίνα. Και αυτό έγινε τρεις φορές, μέχρι που στο τέλος η Φιορεντίνα έβαλε δυο κολλητά.

Τρεις μέρες μετά, για την 26η αγωνιστική, πηγαίνουμε στα Γιάννινα. Τρίτο σερί παιχνίδι χωρίς γκολ, τελικό αποτέλεσμα 0-0, και αρχίζω και αγχώνομαι. Ο Νάτχο λείπει εδώ και πέντε αγώνες, και με εξαίρεση το ματς με τον Παναθηναϊκό ΔΕ ΠΑΜΕ ΒΗΜΑ. Καλές οι φάσεις με τη Φιορεντίνα, αλλά όταν δεν έχεις ουσία, όλα τα ξεχνάς…

__________________________________________________________________________________________________________________________


My FM Story, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2014

Spoiler: show

Πηγαίνουμε στη Φλορεντία, μετο 4-0 στις πλάτες μας. Αποκλεισμός αναμενόμενος, αλλά το 0-1 με το οποίο νικήσαμε μας κάνει τουλάχιστον να έχουμε μια μικρή θετική ανάμνηση ενόψει της συνέχεια.

27η Αγωνιστική στο πρωτάθλημα και πηγαίνουμε στη Κρήτη για το ματς με τον Εργοτέλη. Τι θέλουμε; Νίκη και μόνο νίκη, όπως και δήποτε. Ένα γκολ τελικά έφτανε για το τελικό 1-0

28η Αγωνιστική και στη Τούμπα έρχεται ο ΑΡΗΣ. Νέα νίκη, τρίτη στη σειρά με το ίδιο σκορ, 1-0. Φτάνει και περισσεύει, δεν είναι καιρός για παλλικαρισμούς και πεντάρες. Μου φτάνουν οι νίκες και με το λεγόμενο μισό μηδέν.


29η Αγωνιστική και ταξιδεύουμε νότια, στη Λιβαδειά. Για πέμπτο σερί παιχνίδι κρατάμε το μηδέν στην άμυνα, αλλά δεν αρκούμαστε στο ένα γκολ, που μάλιστα ήρθε στο 5'. Τελικό σκορ 0-3.


Σε όλο αυτό το διάστημα, οι "ειδήσεις" δεν έρχονται τόσο από τις δικές μας "καθαρές" νίκες, όσο από τη ΜΕΓΑΛΗ ανατροπή δεδομένων στον βαθμολογικό πίνακα.

Την 25η Αγωνιστική ήμασταν στο -4 και μέσα σε τέσσερα ματς είμαστε στο +3. ΑΠΙΘΑΝΑ πράγματα, με τον Ολυμπιακό να πληρώνει την Ευρωπαϊκή του πορεία: 26η Ήττα από Αστ. Τρίπολης - 27η Ήττα από Ξάνθη - 28η Νίκη με Πανιώνιο - 29η Ήττα από Πλατανιά.... Το ίδιο διάστημα απέκλεισε στους "32" του Γιουρόπα Λιγκ την Βασιλεία, και στους "16" την Σέλτικ. Πλέον ο Ολυμπιακός είναι στους "8" του Γιουρόπα Λιγκ, με αντίπαλο την Βαλένθια.

Η βαθμολογία έχει ως εξής



Σε τρεις αγωνιστικές, έρχεται το μεταξύ μας παιχνίδι...

[master yoda]

την απεκλεισε στους 32 ή την βρηκε στους 8;

εμεις για τον ολυμπιακο διαβαζουμε εδω, και θελουμε να ξερουμε

[Tsakalaki]

Διορθώθηκε στο αρχικό κείμενο φίλε, μπορείς να δεις τον αντίπαλο του Ολυμπιακούς στους "8".

[master yoda]

η ομαδα μετα την φιορεντινα παιζει πιο συγκεντρωμενα για τον στοχο του πρωταθληματος

[Tsakalaki]

2006-07 ξεκίνημα σεζόν και φινάλε παρεξήγησης

Το πρόγραμμα της σεζόν 2006-07 ήταν ε-πι-κο για τον ΠΑΟΚ. Η διοργανώτρια αρχή δεν έβαζε κλειδάρισθμους και όλα τα μαγικα συνέβησαν εκείνη τη σεζόν.

Σύμφωνα με την παράδοση, οι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ σε ένα πρωτάθλημα είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ από το νότο, ο Άρης, ο Ηρακλής και η Καλαμαριά από τη πόλη, και η Λάρισα από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν ξεκινούσε το πρωτάθλημα με:

1η Αγωνιστική: ΑΕΚ εκτός
2η Αγωνιστική: Ηρακλής εντός
3η Αγωνιστική: ΠΑΟ εκτός
5η Αγωνιστική: Ολυμπιακό εκτός
7η Αγωνιστική: Άρη εκτός
8η Αγωνιστική: Λάρισα εκτός

Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναματαγίνει και φυσικά δεν πρόκειται να ξαναγίνει καθώς πλέον έχουν μπει κλειδάρισμοι και τα ντέρμπι ξεκινούν μετά την 5η αγωνιστική.


Η προετοιμασία της ομάδας συνεχιζόταν και η κουβέντα για το πρόγραμμα ήταν έντονη, με τους παίκτες να λένε συνεχώς το "θα κοιτάξουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά", την ώρα που οι φίλαθλοι ήθελαν απλά να πάρει ο ΠΑΟΚ εισιτήρια για το ματς με τον Παναθηναϊκό για ευνόητους λόγους.

Η όλη κατάσταση είχε δημιουργήσει περίεργες συνθήκες εντός ομάδας. Ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να συνέλθει από τη φυγή Σαλπιγγίδη και τη κατάσταση που δημιουργήθηκε, ο Γούμενος ανέπνευσε οικονομικά και ήξερε οτι κουτσά - στραβά θα βγει ένα διάστημα με κάποιες πληρωμές, είχε και τον Ντουμιτρέσκου για τον οποίον ήξερε οτι αν χρειαστεί θα τον διώξει και θα έχει και την στήριξη των ΜΜΕ από τη στιγμή που θα φρόντιζε να τους δίνει ειδήσεις ωστε να μπορεί να του ανταποδώσουν τη χάρη.

Ο Ντουμιτρέσκου δεν ήταν χθεσινός. Ρουμάνος είναι... O Ντούμι άρχισε να γίνει πιο φιλικός, πιο κοντά στους δημοσιογράφους. Και όταν το λέω αυτό, εννοώ και σε εκείνους με τους οποίους είτε εκείνοι επέλεξαν να έχουν μια τυπική σχέση είτε δημιουργήθηκε μια απόσταση με τον καιρό, όπως με έμενα πχ.

Η συμπεριφορά του άλλαξε σιγά - σιγά, όχι σε βαθμό παρεξηγήσεως. Και κάποια στιγμή έκανε το βήμα και μιλήσαμε προκειμένου να ληθούν οι παρεξηγήσεις. Εξηγήσεις δόθηκαν, τουλάχιστον εγώ είπα αυτά που έγιναν. Από κάποια στιγμή και μετά δεν ήθελα η κουβέντα να συνεχιστεί διότι θα έπρεπε να του πω και οτι "δίνεις θέματα σε αυτούς που πας και στις συνεντεύξεις τύπου προσπαθείς να επιτεθείς σε εκείνους που δε πας για να τους κάνεις μη αρεστούς στο κόσμο". Και εκεί δεν ήθελα να φτάσουμε μέχρι εκεί, το έκοψα. Δε ξέρω αν το εννοούσε ή το έκανε για να με πάριε με το μέρος του, πάντως είχε δίξει οτι κατάλαβε τι είχε συμβεί τότε με το περιβόητο μπουντρούμι.


Στην εφημερίδα, τα πράγματα είχαν γίνει λίγο επιθετικά. Ο ανταγωνισμός είχε μεγαλώσει, και εγώ έπρεπε να δείξω πράγματα για να κερδίσω συμβόλαιο. όταν πήγα στην εφημερίδα, η συμφωνία ήταν οτι θα ξεκινούσα να πληρώνομαι με μπλοκάκι και σύντομα θα έμπαινα στο μισθολόγιο, το οποίο έχει τα πάντα όλα. Μισθό βάσει σύμβασης εργασίας και ένταξης στο ταμείο των δημοσιογραφων που θεωρείται και είναι το καλύτερο στην Ελλάδα, με πλήρη κάλυψη ιατρική - φαρμακευτική, με πολλές παροχές λόγω της δημοσιογραφικής κάρτας, και με μια "αναγνώριση" από τη στιγμή που είσαι μέλος.

Τα πράγμα ήταν δύσκολα και ήταν η πρώτη φορά που άρχισα να σκέφτομαι να πάω από την άλλη πλευρά. Να αρχίσω να λειτουργώ με γνλωμονα το πωπό μου και μόνο. Και είδα δημιουργήσει όλες τις συνθήκες για να το κάνω. Ο Ντούμι ήταν δικός μου, ο Γούμενος με "πήγαινε" διότι μου είχε πει "99 στις 100 με μαμάς Αντώνη, αλλά αν κάνω ένα σωστό, το γράφει, άσχετα αν την επόμενη μέρα πάλι με μαμάς". Βέβαια, πέρασα και το "τεστ Γούμενου"

Τεστ Γούμενου: Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ ήταν επικυριγμένος και δεν πατούσε στα γραφεία. Για να τσεκάρει ποιοι είναι ρουφιάνοι λοιπόν, έλεγε σε κάποιον "αύριο στις 1000 το πρωί θα πάω στα γραφεία, το πήρα απόφαση..." Και την επόμενη μέρα στις 9:30 έβαζε κάποιον "δικό του" από τα γραφεία να τον ενημερώσει ποιοι έχουν βρεθεί εκεί, είτε εντός είτε εκτός γραφεών. Αμέσως - αμέσως γνώριζε με ποιους μιλάει αυτός στον οποίο είπε οτι θα πάει στα γραφεία. Μου το έκανε και εμένα και μου είπε να βρεθούμε για συνέντευξη σε ένα μέρος, και πήγα και ήρθε ένας τύπος και μου είπε οτι ο κύριος Γούμενος δε θα έρθει και θα μου τηλεφωνήσει. Και εκείνος ο τύπος που μου το είπε, είχε ψάξει τη γύρω περιοχή μήπως και είχα ειδοποιήσει ΠΑΟΚτσήδες για να του τη πέσουν.

Λίγες ημέρες αργότερα, ήρθε και το πέσιμο στον Γούμενο, σε καφετέρια της παραλίας...

[Tsakalaki]

Μπορεί να μην έχει πλέον κανένα ενδιαφέρον από τη στιγμή που η ιστορία εγκαταλήφθηκε, αλλά τουλάχιστον ας της βάλω έναν επίλογο που τους "αρμόζει", με το φινάλε της σεζόν 2013-14.


29η Αγωνιστική
1. ΠΑΟΚ 62
2. ΟΣΦΠ 59
3. ΠΑΣ 58




__Π.Α.Ο.Κ._______________Π.Α.Σ__________________Ο.Σ.Φ.Π._________



Ο Ολυμπιακός μπήκε στο κόλπο με τη νίκη επι του ΠΑΟΚ, αλλά έκανε τραγικό φινάλε, επηρεασμένος από το κύπελλο αλλά κυρίως από τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια που απορρόφησαν μεγάλο κομμάτι της ενέργειάς του. Έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ εκεί που αποκλείστηκε από την Βαλένθια.

Ο ΠΑΣ χάρισε στον ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα, καθώς αφού τα έκανε μαντάρα με Λεβαδειακό και Καλλονή, φρόντισε να νικήσει τον Ολυμπιακό, να ελπίζει για το τίτλο αλλ΄πα να μη του φτάνει η νίκη τη τελευταία αγωνιστική, με αποτέλεσμα να χάσει μοναδική ευκαιρία να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να χάσει το πρωτάθλημα αλλά δεν τα κατάφερε. Και προσπάθησε πολύ καθώς θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει αν δεν κέρδιζε την τελευταία αγωνιστική, όμως έστω και με 1-0 επιβλήθηκε του Απόλλωνα Σμύρνης και πανηγύρισε τη πρωτιά με αγχός που θα μπορούσε να είχε αποφύγει.

Ο Ολυμπιακός Βόλου επιβλήθηκε του Ολυμπιακού Πειραιώς στη διαδικασία των πέναλτι και κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδος.


ΤΕΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ






Για φινάλε της συγκεκριμένης ιστορίας, μπορεί να ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ σε μορφή word.
Περιλαμβάνει ΜΟΝΟ τα δικά μου post που αφορούν την ιστορία.

ΕΔΩ