Το τωρινό μου σέιβ ξεκίνησε με μπενφίκα αλλά επειδή δεν τα πήγα πολύ καλά τη πρώτη σεζόν δεν άνοιξα τόπικ
Γενικά είναι υπεραπολαυστική ομάδα αλλά σε ξενέρωτο πρωτάθλημα που καταντά υπερβολικά εύκολο.
Αρχικά να πούμε ότι το youth recruitment είναι το μεγαλύτερο δυνατό αν θυμάμαι σωστά οπότε κάθε σεζόν να περιμένετε 2-3 παίχτες που θα έχουν προοπτική να γίνουν παίχτες ενδεκάδας.
Το ρόστερ ακολουθεί την περσινή φιλοσοφία που με είχε οδηγήσει σε ένα 4-4-2 κλειστό ρόμβο.
Αυτό που άλλαξε φέτος έιναι ότι γίναν οι προσθήκες των ακραίων rodrigo,nolito,djalo και η φυσική θέση του Gaitan έγινε από AMC σε AMR/L(δεξιά είναι η καλύτερη του πάντως)
Οπότε αυτό που άλλαξε στο σχήμα (αλλά όχι στην φιλοσοφία) της περσινής τακτικής είναι ότι η θέση του AMC που είχε ο γκαιταν στον περσινό ρόμβο,πηγε στα δεξιά και ο δεύτερος επιθετικός(Σαβιόλα) πήγε επίσης στα άκρα και έγινε βασικός ο ροντρίγκο αφού ο σαβιόλα δεν παίζει στο πλάι.
Επίσης με τον μεσοεπιθετικό και τον δεύτερο φορ να παίζουν πλέον από τα άκρα δεν υπάρχει η ανάγκη τα πλάγια μπακ να παίζουν όλη την πλευρά,ενώ και ο αργός λόγω ηλικίας καπντεβίγια που αντικατέστησε τον κοεντράο δεν μπορεί να παίξει όλη την πλευρά όπως ο προκάτοχος του.
Όπως καταλαβαίνεται έχω μια διαφορετική προσέγγιση στους ρόλους από το πρώτο ποστ
Αρχικά την πρώτη σεζόν που ακόμα "ψαχνόμουν"(και βγήκα 3ος) το είχα στο
rigid για να βρούνε σε μια λιγότερο απαιτητική τακτική τα πατήματα τους οι παίχτες.Την δεύτερη σεζόν συνέχισα στα ίδια και με μία μόλις ήττα κέρδισα το πρωτάθλημα.Την τρίτη σεζόν το άλλαξα σε
very fluid και πήρα το πρωτάθλημα αήτητος.
Το μειονέκτημα αυτού του σχήματος είναι ότι ο aimar δεν έχει την θέση MC οπότε μέχρι να γίνει το retrain θα κάνει (σπάνια όμως) κάποιες αδικαιολόγητα κακές εμφανίσεις.Το πολύ 4-5 φορές κατά το πρώτο 9μηνο θα συμβεί αυτό βέβαια.
Στο
τέρμα έδωσα προτεραιότητα στον Artur αλλά ήταν δράμα.Συνεπώς θέση βασικού πήρε ο Eduardo που κι αυτός δεν με εντυπωσίασε οπότε δεν έδωσα τα λεφτά για την ρήτρα.Έτσι το καλοκαίρι ψάχτηκα για τερματοφύλακα και ήρθε ο Adler ελεύθερος που φτάνει και περισσεύει.
Σαν
δεξί μπακ εννοείται ότι ο Μάξι δεν κουνιέται.Δεύτερη σεζόν πήρα τον martin montoya ελεύθερο(δεν αξίζει να σπαταλήσετε λεφτά για αυτή την θέση από την στιγμή που ο μάξι είναι τρομερός παίχτης) για να βοηθάει οπότε η θέση έγινε υπερπλήρης,ίσως και περισσότερο από όσο χρειαζόταν.
Σαν
αριστερο μπακ προτιμούσα τον έμπειρο καπντεβίγια με τον έμερσον να ξεκουράζει και να βοηθάει στα ματς που θέλαμε ταχύτητα και να δημιουργούμε καταστάσεις με "παίχτη παραπάνω" στην επίθεση ενάντια σε ομάδες που παίζαν ταμπούρι.
Την δεύτερη χρονιά επιστρέφει από δανεισμό ο
Lionel Carole που είναι εξαιρετικό ταλέντο και χτυπάει άμεσα την θέση βασικού.
Tέλος 3ης χρονιάς:
όπως βλέπουμε είναι γρήγορος(Acceleration,pace),με αντοχές(stamina),δουλευταράς(work rate) με σταθερή απόδοση(determination) και το σημαντικότερο είναι ότι δεν υστερεί πουθενά.Τέλος εξελλίσεται ακόμα περισσότερο
Στα
κεντρικά μπακ βασικοί είναι αναμφίβολα ο γκαράυ και ο λουιζάο που είναι ο αρχηγός.Δεν έχουν καλό acceleration οπότε προτίμησα να μην παίξω με τεχνητό οφσάιντ και την άμυνα ψηλά.Αντίθετα εκμεταλλέυτηκα τον καλό συνδιασμό aggression/bravery του αρχηγού και το τρομέρο anticipation του αργεντίνου και έφτιαξα τον συνδιασμό stopper,cover.
πληγή το κακό determination του γκαράυ
O δανεικός miranda μπορεί να γίνει από τους καλύτερους μπακ του παιχνιδιού οπότε τον στηρίζουμε όταν επιστρέψει.
Τέλος την μία από τις δύο μεταγραφές την πρώτη σεζόν την έκανα εδώ αγοράζοντας τον τολόι,κυρίως για να τον δοκιμάσω γιατί δεν τον είχα ξαναπάρει και επειδή μπορεί να βοηθήσει και στους δύο ρόλος των σέντερ μπακ αλλά και σαν δεξί μπακ ή anchor man σε περιπτώσεις ανάγκης
Στην
τριάδα του άξονα τα πράγματα είναι απλά.
Ο Javi Garcia είναι ο κόφτης μας,ο Axel Witsel είναι ο all around κεντρικός μας και ο Pablo Aimar είναι ο playmaker μας.
Ο βίτσελ δεν με εντυπωσίασε ή για την ακρίβεια με εντυπωσίασαν τα 13,5 εκατομμύρια που μου πρόσφερε η μπάγερν στο τέλος της 1ης χρονιάς και τον πούλησα.
Ανάλογα με τι νεαρούς θα βγούνε στις ακαδημίες και τι θα ευκαιρίες υπάρχουν στο μεταγραφικό παζάρι κάνουμε τις κινήσεις μας(πχ πήρα εσσιέν δανεικό 2η και 3η σεζόν ή η αγορά ενός νεαρότερου πλεϊμέικερ να βοηθά τον αϊμάρ).Εδώ έκανα την 2η μεταγραφή την πρώτη σεζόν αγοράζοντας τον paulo machado που μπορεί να βοηθήσει και στους δύο ρόλους των mc
Όσον αφορά την
επίθεση:
Στα
άκρα όπως είπαμε έχουμε έναν τρομερό παίχτη στο πρόσωπο του γκαϊτάν που σύντομα θα πάει και σε μεγάλη ομάδα irl,2 έτοιμους αλλά και με περαιτέρω περιθώρια εξέλιξης παίχτες(νολίτο,ροντρίγκο που προέρχονται από μπαρτσελόνα και ρεάλ αντίστοιχα!) και τον ντιαλό που είναι μεγάλη πολυτέλεια να έχουμε τέτοιο παίχτη μεταξύ πάγκου και κερκίδας.
Όλοι μπορούν να παίξουν και στις δύο πλευρές οπότε ενεργοποιούμε την επιλογή swap positions μεταξύ των ακραίων.
Στα δεξιά λοιπόν θα έχουμε τον γκαιταν και αλλαγή τον ντιαλό και στα αριστερά οριακά προτιμούσα τον ροντρίγκο από τον νολίτο αλλά τις επόμενες σεζόν καθιερώθηκε ο ροντρίγκο μόνιμα.Εκτός αυτών,κάποιοι από τους δανεικούς που επιστρέφουν είναι o franco jara κι ο enzo perez που μπορούν να δώσουν σημαντικές λύσεις
Όπως είδαμε οι παίχτες θα είναι σε ρόλους inside forwards οπότε καταλαβαίνουμε ότι θα πέσει μεγάλο βάρος του σκοραρίσματος πάνω τους.Με τον σέντερ φορ σε ρόλο complete forward support να τους βοηθάει πάρα πολύ ανοίγοντας χώρους και δημιουργώντας για χάρη τους
Άρα γίνεται κατανοητό ότι ο
επιθετικός μας πρέπει να είναι δυνατός,να παίζει σωστά στον χώρο έξω από την περιοχή,να μπορεί να δημιουργήσει και παράλληλα να μπορεί να σκοράρει ανά πάσα στιγμή.Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα μπορεί να τα κάνει ο καρντόζο και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα τα κάνει κι ο νέλσον ολιβέιρα που τα 4 αστεράκια στο PA μας κάνουν να χαμογελάμε
O saviola δεν ταιριάζει και πάρα πολύ στην ομάδα γιατί οι γρήγοροι και κοντοί επιθετικοί παίζουν στα άκρα κι αυτός δεν μπορεί εκεί και δεν είναι τόσο δυνατός ή με καλό σουτ από μακριά όσο ο καρντόζο οπότε ίσως είναι καλύτερα να τον πουλήσετε μιας και μπορεί να τραβήξει καλές προτάσεις.Φυσικά η ποιότητα του και η ταχύτητα του αρκούν για να βοηθήσουν την ομάδα αλλά δεν είναι και το πιο ταιριαστό κομμάτι του παζλ και η ηλικία του δεν θα διευκολύνει την έλευση μεγάλων προτάσεων στο μέλλον οπότε ίσως καλύτερα να πουληθεί νωρίς.
Οι
μεταγραφές την πρώτη σεζόν ήταν λίγες για να είμαστε πιο ρεαλιστικοί
Την δεύτερη σεζόν είχαμε την άφιξη των ελεύθερων άντλερ,μοντόγια και του δανεικού εσσιέν αντί του βίτσελ που πωλήθηκε.Κυριάρχησαν βέβαια οι πωλήσεις παιχτών αλλά και οι αγορές νέων ταλέντων από λατινική αμερική αλλά και την πορτογαλική επικράτεια.
Την τρίτη σεζόν συνεχίσαμε να πουλάμε αλλά κάναμε και πιο "μανατζερικές"/μη ρεαλιστικές μεταγραφές.
Όπως βλέπουμε από τις πωλήσεις έχουμε πολλά έσοδα από παίχτες που δεν θα είχαν καν ρόλο στην ομάδα.Οι καλές μας πορείες με εξόδους στο τσαμπιονς λιγκ βοηθάνε στην διατήρηση των οικονομικών,αλλά αν δεν αφήνεται κάποιο απόθεμα(όχι απαραίτητα όσο άφησα εγώ βέβαια) στο μπάτζετ στο τέλος της σεζόν τότε θα έχετε πρόβλημα μακροπρόθεσμα.
Τέλος, την πρώτη σεζόν έμεινα πίσω νώρις και δεν πρόλαβα να επανακάμψω με την ομάδα ακόμα να μπαίνει σε καλούπια και τερμάτισα 3ος.
Όπως γίνεται φανερό η πολύπλοκη λειτουργία της ομάδας με τον complete forward άργησε να ρολλάρει και σκοράραμε αρκετά λιγότερο από τους ανταγωνιστές αλλά και η άμυνα ήταν τραγικά ασταθής(βλ. κακό determination του garay).
Την δεύτερη σεζόν όμως έστρωσε η ομάδα και με την ίδια ακριβώς τακτική και πανομοιότυπη στελέχωση κατακτήσαμε άνετα το πρωτάθλημα αλλά και το λιγκ καπ
Όπως βλέπεται από την άμυνα δεν περνούσε ούτε κουνούπι
Την τρίτη σεζόν κάναμε την αλλαγή φιλοσοφίας από rigid σε very fluid οπότε "άνοιξε" η ομάδα και βάλαμε αλλά και δεχτήκαμε περισσότερα γκολ.Επίσης δεν είχαμε τόσο δυνατό αντίπαλο δέος(η πόρτο ήταν τρένο την πρώτη σεζόν και την δεύτερη η σπόρτινγκ) και έκανα περισσότερες δοκιμές* για αυτό και τα χειρότερα νούμερα.
*Χρησιμοποιήσα περισσότερο τον μιράντα για να πάρει παιχνίδια σαν δίδυμο με έναν εξαιρετικό regen σέντερ μπακ που μου βγήκε την πρώτη σεζόν ή χρησιμοποιούσα συνεχώς σαν φορ τον jack wilshere βάζοντας του swap positions με τον box-to-box(συνήθως εσσιέν
ή και javi gracia) οπότε πρακτικά καταλαβαίνεται ότι αν δεν έκανα αυτές τις δοκιμές θα είχαμε ακόμα πιο εντυπωσιακά νούμερα.
Όπως βλέπεται την δεύτερη σεζόν είχαμε μόλις μια ήττα και την τρίτη σεζόν τερματίσαμε αήτητοι με συνέπεια όταν αποχώρησα(σαν untouchable) στο τέλος της τρίτης σεζόν να έχω συμπληρώσει
58 σερί παιχνίδια πρωταθλήματος χωρίς να γνωρίσουμε την ήττα. Το σερί της ομάδας σταμάτησε εν τέλει στα 72 παιχνίδια όταν ο αντικαταστάτης μου έχασε από την Belenenses του Fernando Santos στην τέταρτη σεζόν.
Αυτά σε γενικές γραμμές. Ή αλλιώς πιο συνοπτικά:
Καλή επιτυχία σε όποιον το τολμήσει
You do not have the required permissions to view the files attached to this post.
