Rapidgeist
- John19
- Amateur
- Posts: 182
- Joined: Wed Jul 13, 2005 4:14 pm
- Football Manager της ομάδας: Torino
- Αγαπημένη Ομάδα: Άρης, Juve, Man Utd
- facebook προφίλ: IoannisPapargiriou
- twitter: johnny_salonica
- Location: Θεσσαλονίκη
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
- John19
- Amateur
- Posts: 182
- Joined: Wed Jul 13, 2005 4:14 pm
- Football Manager της ομάδας: Torino
- Αγαπημένη Ομάδα: Άρης, Juve, Man Utd
- facebook προφίλ: IoannisPapargiriou
- twitter: johnny_salonica
- Location: Θεσσαλονίκη
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Σας ευχαριστώ παιδιά, GrKiller με την μαντεψιά σου ουσιαστικά ξεκινάς την ιστορία.
Επειδή σε κάθε πτυχή της ζωής του άντρα, κρύβεται μία (ή και περισσότερες) γυναίκες, έτσι και στην δική μου δεν θα μπορούσε να γίνει εξαίρεση. Το ότι είναι και η αιτία της περιπέτειας μου το κάνει ακόμη καλύτερο. Αφιερωμένη στην Σεβίμ λοιπόν η ιστορία...
Βρίσκομαι στην πανέμορφη Αυστρία και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα της, Βιέννη.
Τα λεπτά φαίνονται αιώνες απο το άγχος και το τράκ που έχω, καθώς περιμένω να συναντήσω τον πρόεδρο της Ραπίντ, Rudolf Edlinger. Η τύχη μου χαμογέλασε αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να διαχειριστώ τα συναισθήματα που με κυριεύουν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά μέχρι να σκάσει μύτη ο πρόεδρος... Ήταν πρίν τρία χρόνια όταν συνάντησα την γυναίκα της ζωής μου, την Σεβίμ. Αυστριακή με Τουρκικές ρίζες και το καλύτερο κορίτσι. Η σχέση μας θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με αυτήν του "Νίκου και της Ναζλί". Το γεγονός οτι μέχρι να τελειώσει τις σπουδές της πρέπει να επισκέπτομαι συχνά την πόλη αφήνοντας την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη (με παχύ λάμδα), μου έδωσε την ευκαιρία να "πορωθώ" με την ομάδα της Ραπίντ. Έτσι, όταν δεν είχα τι να κάνω παρακολουθούσα παιχνίδια της και προπονήσεις των μικρότερων κλιμάκιων της. Το πράγμα αυτό άρχισε να γίνεται σοβαρότερο όταν άρχισα να συνθέτω έναν "αχταρμά" απο τις βλαχοελληνικές γνώσεις μου στο ποδόσφαιρο, τις footballmanagerικές μου γνώσεις και τις φιλίες που είχα κάνει με τα παιδιά των ακαδημιών. Η ενασχόληση μεταμορφωνόταν σιγά σιγά σε πάθος... Όταν η διοίκηση έδιωξε πρίν λίγες ημέρες τον προπονητή της ομάδας, τον Peter Pacult, οι περισσότεροι παίκτες πρότειναν στον πρόεδρο την πρόσληψη μου επειδή είχα εντρυφήσει πλέον την λειτουργία της ομάδας. Αμέσως έμαθα την είδηση απο κάποιο παιδί της δεύτερης ομάδας και ξέσπασα σε γέλια καθώς νόμιζα οτι πρόκειται για κάποιο αστείο. Έλα όμως που δεν ήταν αστείο και απο λεπτό σε λεπτό περιμένω τον πρόεδρο για την φημολογούμενη πρόσληψη μου...
Ήρθε!!! Μιλάει και αστειεύεται με κάποιους που βρίσκει στον δρόμο του πρίν καταλήξει σε εμένα. Στέκεται και με παρατηρεί για λίγο.
-Εσύ είσαι αυτός που όλοι μου οι παίκτες μιλάνε με τα καλύτερα λόγια;
Παίρνω βαθιά ανάσα..
-Ioannis Papargiriou!
Του λέω με ξενική προφορά και θάρρος και με προσκαλεί να μιλήσουμε στο γραφείο του. Εκεί μου εξήγησε το πλάνο του και τις σκέψεις του για την ομάδα. Οτι δηλαδή με την παρούσα κατάσταση, ομάδες όπως η Salzburg και η Magna έχουν την πολυτέλεια να ξοδεύουν μεγάλα ποσά για μεταγραφές ενώ η Ραπίντ προσπαθεί να το εξισσοροπήσει κυρίως προωθώντας ταλέντα και όχι μόνο, απο τις μικρότερες στην πρώτη ομάδα. Αφού του εξήγησα και εγώ με την σειρά μου πως η τριβή μου με τους μικρότερους παίχτες, συμβαδίζει με την φιλοσοφία του, δώσαμε τα χέρια και συμφωνήσαμε να αναλάβω ως προπονητής για 2 χρόνια αρχικά. Η συμφωνία περιλαμβάνει την συνεχή τροφοδότηση της ομάδας με παίχτες απο τις ακαδημίες αλλά και 2.3 εκατομμύρια ευρώ για την απόκτηση κατάλληλων ποδοσφαιριστών γαι την διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ο πρόεδρος βγήκε απο το γραφείο του σαφώς ευχαριστημένος ενώ εγώ έφυγα τρέχοντας και πηδώντας απο την χαρά μου.
ΣΕΒΙΜ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΗΝ ΒΙΕΝΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!
Η Ραπίντ Βιέννης ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1898 ως "Erster Wiener Arbeiter-Fußball-Club" (Πρώτο
Ποδοσφαιρικό Σωματείο Βιεννέζων Εργατών) με το κόκκινο και το γαλάζιο να είναι τα χρώματα της.
Σε λιγότερο απο μίσο χρόνο και συγκεκριμένα στις 8 Ιανουαρίου του 1899, το σωματείο αλλάζει ονόμα
σε Sportklub Rapid Wien (Αθλητικό Σωματείο Ραπίντ Βιέννης), το οποίο κρατάει ως και σήμερα.
Τα σημερινά χρώματα του συλλόγου είναι το πράσινο και το λευκό, τα οποία και υιοθέτησε το
1904, ενώ κατά περιόδους χρησιμοποιεί τα αρχικά του χρώματα στα εκτός έδρας παιχνίδια του.
Κύριοι αντίπαλοι της είναι η Αούστρια Βιέννης και η Σάλτσμπουργκ. Σε επίπεδο πρωταθλημάτων
είναι η πολυνίκης με 32 κατακτήσεις έναντι 23 της δεύτερης, Αούστρια. Ακόμη, το παλμαρέ της
περιλαμβάνει: 14 κύπελλα Αυστρίας, 3 Σούπερ Κάπ, 1 Γερμανικό πρωτάθλημα, 1 κύπελλο
Γερμανίας, 2 κύπελλα κεντρικής Ευρώπης ενώ έχει βρεθεί και 2 φορές στον τελικό του
κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης. Τα προσονύμια της ομάδας είναι: Die "Grün-Weißen"
(οι πρασινόλευκοι) και "Hütteldorfer", εξαιτίας του ονόματος της περιοχής που βρίσκεται το γήπεδο
της ομάδας.
Το γήπεδο ονομάζεται "Gerhard Hanappi Stadium" από το 1980 για να τιμήσει τον ομόνυμο
ποδοσφαιριστή "θρύλο" και μετέπειτα αρχιτέκτονα του σταδίου. Έχει χωρητικότητα 17.500
θέσεων.
Θέση στην ιστορία της ομάδας, έχει και το περίφημο "Rapidgeist" (πνεύμα Ραπίντ) το οποίο
καθιερώθηκε όταν η Ραπίντ κατέκτησε το πρωτάθλημα Γερμανίας το 1941 με αντίπαλο την καλύτερη
Γερμανική ομάδα εκέινη την εποχή, Σάλκε. Η Ραπίντ νίκησε εκείνο το παιχνίδι με 4-3 ενώ στο
ημίχρονο έχανε με 0-3.
Μερικοί απο τους καλύτερους παίκτες που φόρεσαν την φανέλα της Ραπίντ είναι: Ernst Happel,
Hans Krankl, Gerhard Hanappi, Δημήτρης Περσίδης, Franz Binder, οι πιο σύγχρονοι: Andreas Herzog,
Dejan Savisevic, Carsten Jancker, Erwin Hoffer, György Garics και οι "δικοί" μας
Ανδρέας Λαγωνικάκης, Roman Wallner, Andreas Ivanschitz, Gaston Taument (οι οποίοι και συνυπήρχαν)
και Jurgen Macho.
Επειδή σε κάθε πτυχή της ζωής του άντρα, κρύβεται μία (ή και περισσότερες) γυναίκες, έτσι και στην δική μου δεν θα μπορούσε να γίνει εξαίρεση. Το ότι είναι και η αιτία της περιπέτειας μου το κάνει ακόμη καλύτερο. Αφιερωμένη στην Σεβίμ λοιπόν η ιστορία...
Βρίσκομαι στην πανέμορφη Αυστρία και συγκεκριμένα στην πρωτεύουσα της, Βιέννη.
Τα λεπτά φαίνονται αιώνες απο το άγχος και το τράκ που έχω, καθώς περιμένω να συναντήσω τον πρόεδρο της Ραπίντ, Rudolf Edlinger. Η τύχη μου χαμογέλασε αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να διαχειριστώ τα συναισθήματα που με κυριεύουν.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά μέχρι να σκάσει μύτη ο πρόεδρος... Ήταν πρίν τρία χρόνια όταν συνάντησα την γυναίκα της ζωής μου, την Σεβίμ. Αυστριακή με Τουρκικές ρίζες και το καλύτερο κορίτσι. Η σχέση μας θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με αυτήν του "Νίκου και της Ναζλί". Το γεγονός οτι μέχρι να τελειώσει τις σπουδές της πρέπει να επισκέπτομαι συχνά την πόλη αφήνοντας την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη (με παχύ λάμδα), μου έδωσε την ευκαιρία να "πορωθώ" με την ομάδα της Ραπίντ. Έτσι, όταν δεν είχα τι να κάνω παρακολουθούσα παιχνίδια της και προπονήσεις των μικρότερων κλιμάκιων της. Το πράγμα αυτό άρχισε να γίνεται σοβαρότερο όταν άρχισα να συνθέτω έναν "αχταρμά" απο τις βλαχοελληνικές γνώσεις μου στο ποδόσφαιρο, τις footballmanagerικές μου γνώσεις και τις φιλίες που είχα κάνει με τα παιδιά των ακαδημιών. Η ενασχόληση μεταμορφωνόταν σιγά σιγά σε πάθος... Όταν η διοίκηση έδιωξε πρίν λίγες ημέρες τον προπονητή της ομάδας, τον Peter Pacult, οι περισσότεροι παίκτες πρότειναν στον πρόεδρο την πρόσληψη μου επειδή είχα εντρυφήσει πλέον την λειτουργία της ομάδας. Αμέσως έμαθα την είδηση απο κάποιο παιδί της δεύτερης ομάδας και ξέσπασα σε γέλια καθώς νόμιζα οτι πρόκειται για κάποιο αστείο. Έλα όμως που δεν ήταν αστείο και απο λεπτό σε λεπτό περιμένω τον πρόεδρο για την φημολογούμενη πρόσληψη μου...
Ήρθε!!! Μιλάει και αστειεύεται με κάποιους που βρίσκει στον δρόμο του πρίν καταλήξει σε εμένα. Στέκεται και με παρατηρεί για λίγο.
-Εσύ είσαι αυτός που όλοι μου οι παίκτες μιλάνε με τα καλύτερα λόγια;
Παίρνω βαθιά ανάσα..
-Ioannis Papargiriou!
Του λέω με ξενική προφορά και θάρρος και με προσκαλεί να μιλήσουμε στο γραφείο του. Εκεί μου εξήγησε το πλάνο του και τις σκέψεις του για την ομάδα. Οτι δηλαδή με την παρούσα κατάσταση, ομάδες όπως η Salzburg και η Magna έχουν την πολυτέλεια να ξοδεύουν μεγάλα ποσά για μεταγραφές ενώ η Ραπίντ προσπαθεί να το εξισσοροπήσει κυρίως προωθώντας ταλέντα και όχι μόνο, απο τις μικρότερες στην πρώτη ομάδα. Αφού του εξήγησα και εγώ με την σειρά μου πως η τριβή μου με τους μικρότερους παίχτες, συμβαδίζει με την φιλοσοφία του, δώσαμε τα χέρια και συμφωνήσαμε να αναλάβω ως προπονητής για 2 χρόνια αρχικά. Η συμφωνία περιλαμβάνει την συνεχή τροφοδότηση της ομάδας με παίχτες απο τις ακαδημίες αλλά και 2.3 εκατομμύρια ευρώ για την απόκτηση κατάλληλων ποδοσφαιριστών γαι την διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Ο πρόεδρος βγήκε απο το γραφείο του σαφώς ευχαριστημένος ενώ εγώ έφυγα τρέχοντας και πηδώντας απο την χαρά μου.
ΣΕΒΙΜ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΗΝ ΒΙΕΝΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!
Η Ραπίντ Βιέννης ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1898 ως "Erster Wiener Arbeiter-Fußball-Club" (Πρώτο
Ποδοσφαιρικό Σωματείο Βιεννέζων Εργατών) με το κόκκινο και το γαλάζιο να είναι τα χρώματα της.
Σε λιγότερο απο μίσο χρόνο και συγκεκριμένα στις 8 Ιανουαρίου του 1899, το σωματείο αλλάζει ονόμα
σε Sportklub Rapid Wien (Αθλητικό Σωματείο Ραπίντ Βιέννης), το οποίο κρατάει ως και σήμερα.
Τα σημερινά χρώματα του συλλόγου είναι το πράσινο και το λευκό, τα οποία και υιοθέτησε το
1904, ενώ κατά περιόδους χρησιμοποιεί τα αρχικά του χρώματα στα εκτός έδρας παιχνίδια του.
Κύριοι αντίπαλοι της είναι η Αούστρια Βιέννης και η Σάλτσμπουργκ. Σε επίπεδο πρωταθλημάτων
είναι η πολυνίκης με 32 κατακτήσεις έναντι 23 της δεύτερης, Αούστρια. Ακόμη, το παλμαρέ της
περιλαμβάνει: 14 κύπελλα Αυστρίας, 3 Σούπερ Κάπ, 1 Γερμανικό πρωτάθλημα, 1 κύπελλο
Γερμανίας, 2 κύπελλα κεντρικής Ευρώπης ενώ έχει βρεθεί και 2 φορές στον τελικό του
κυπέλλου κυπελλούχων Ευρώπης. Τα προσονύμια της ομάδας είναι: Die "Grün-Weißen"
(οι πρασινόλευκοι) και "Hütteldorfer", εξαιτίας του ονόματος της περιοχής που βρίσκεται το γήπεδο
της ομάδας.
Το γήπεδο ονομάζεται "Gerhard Hanappi Stadium" από το 1980 για να τιμήσει τον ομόνυμο
ποδοσφαιριστή "θρύλο" και μετέπειτα αρχιτέκτονα του σταδίου. Έχει χωρητικότητα 17.500
θέσεων.
Θέση στην ιστορία της ομάδας, έχει και το περίφημο "Rapidgeist" (πνεύμα Ραπίντ) το οποίο
καθιερώθηκε όταν η Ραπίντ κατέκτησε το πρωτάθλημα Γερμανίας το 1941 με αντίπαλο την καλύτερη
Γερμανική ομάδα εκέινη την εποχή, Σάλκε. Η Ραπίντ νίκησε εκείνο το παιχνίδι με 4-3 ενώ στο
ημίχρονο έχανε με 0-3.
Μερικοί απο τους καλύτερους παίκτες που φόρεσαν την φανέλα της Ραπίντ είναι: Ernst Happel,
Hans Krankl, Gerhard Hanappi, Δημήτρης Περσίδης, Franz Binder, οι πιο σύγχρονοι: Andreas Herzog,
Dejan Savisevic, Carsten Jancker, Erwin Hoffer, György Garics και οι "δικοί" μας
Ανδρέας Λαγωνικάκης, Roman Wallner, Andreas Ivanschitz, Gaston Taument (οι οποίοι και συνυπήρχαν)
και Jurgen Macho.
- zeds dead
- Assistant Manager
- Posts: 3669
- Joined: Sun Jan 06, 2008 11:55 am
- Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
- Status: "That which is imagined can never be lost."
- Location: Foreverdark Woods
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Μ' αρέσεις!!!
Δεν έχω ιδέα από Αυστριακό πρωτάθλημα και περιμένω να πάρω μια πρώτη γεύση. Έχει χειμωνιάτικη διακοπή όπως το Γερμανικό? Αν ναι μπαίνει στα αγαπημένα και πρέπει να δοκιμαστεί
Δεν έχω ιδέα από Αυστριακό πρωτάθλημα και περιμένω να πάρω μια πρώτη γεύση. Έχει χειμωνιάτικη διακοπή όπως το Γερμανικό? Αν ναι μπαίνει στα αγαπημένα και πρέπει να δοκιμαστεί
I walk alone / Not because I'm lost / But because I want to
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
- gogos_7
- Director Of Football
- Posts: 6469
- Joined: Thu Jul 02, 2009 11:09 am
- Status: χωριάτης
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
Kαλη αρχη με τους Αυστριακους φιλε!
Spoiler: show
Bayer 04 Leverkusen Analysis Football Manager 2015
Μάριο Γκόμεζ ο ένας ο μέγιστος ο παντοτινός.-
- John19
- Amateur
- Posts: 182
- Joined: Wed Jul 13, 2005 4:14 pm
- Football Manager της ομάδας: Torino
- Αγαπημένη Ομάδα: Άρης, Juve, Man Utd
- facebook προφίλ: IoannisPapargiriou
- twitter: johnny_salonica
- Location: Θεσσαλονίκη
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Να είστε καλά όλοι. @zeds dead: Υπάρχει "Γερμανική" διακοπή. @GrKiller: Why not.
Φεύγοντας απο το γραφείο του προέδρου και ουρλιάζοντας σαν τρελός στον δρόμο, συνάντησα την Σεβίμ και της εξήγησα ότι συνέβη. Φανερά χαρούμενη και ενθουσιασμένη αμέσως άρχισε την αναζήτηση του διαμερίσματος όπου θα έμενα απο εδώ και στο εξής, ενώ εγώ ειδοποίησα συγγενείς και φίλους στην πατρίδα. Τώρα πια έπρεπε να περιμένω την παρουσίαση μου απο την ομάδα την επόμενη μέρα. Προτού συμβεί όμως αυτό, ήταν αναγκαία η επίσκεψη μου στις προπονητικές εγκαταστάσεις για να προετοιμάσω το κλίμα και να κάνω μια πρώτη αξιολόγηση του υλικού. Φτάνοντας εκεί συνάντησα την γνώριμη εικόνα της Γερμανικής πειθαρχίας και την άψογη συνεργασία παικτών και τεχνικού επιτελείου.
Με το που πάτησα το πόδι μου στο χόρτο αμέσως έτρεξε και με πλησίασε ο:
Ο Steffen Hoffman είναι ο εμβληματικός αρχηγός και σημαία της ομάδας. Γεννήθηκε στην Γερμανία πρίν απο 30 χρόνια και ξεκίνησε την καριέρα του στους ερασιτέχνες της Bayern πρίν μεταπηδήσει στην Ραπίντ το 2002 όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα, με εξαίρεση ένα διάλειμμα 6 μηνών το 2006 στην 1860 Munich. Αγωνίζεται στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής και διακρίνεται για την άριστη τεχνική του, όντας το αγαπημένο παιδί της εξέδρας. Αν και είναι γνωστός για τα "σερβιρίσματα" του, σε περίπου 230 παιχνίδια πρωταθλήματος έχει πετύχει πάνω απο 70 γκόλ. Έχει κατακτήσει 2 πρωταθλήματα με την Ραπίντ και ένα πρωτάθλημα νέων με την Bayern ενώ ατομικά, έχει ανακυριχθεί παίχτης της χρονιάς στην Αυστρία 2 φορές. Ακόμη αναγνωρίζεται ως ένα απο τα καλύτερα ντουέτα κεντρικών την εποχή που αγωνιζόταν με τον Andreas Ivanchitz. Τέλος, το 2005 βρέθηκε κοντά στο να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής Αυστρίας αλλά η FIFA δεν το επέτρεψε διότι έχει συμμετοχές με τα μικρότερα κλιμάκια της Γερμανίας.
-Ώστε τα κατάφερες! Αναφώνησε χαρούμενος.
Κούνησα το κεφάλι καταφατικά, κοιτάζοντας πλέον τον χώρο απο μέσα και όχι πίσω απο το συρματόπλεγμα...
Το ρόστερ της πρώτης ομάδας. Μόλις 5 μη Αυστριακοί κάτι το οποίο θα πρέπει να τηρήσω όσο περισσότερο μπορώ απο εδώ και πέρα.
Και το σύστημα στο οποίο προσανατολίζομαι με τον γνωστό σε όλους γλωσσοδέτη Jan Vennegoor of Hesselink να είναι η αιχμή του δόρατος σε κάθε τελική μας προσπάθεια. Το ρόστερ είναι συμπαθητικό αλλα όχι κάτι το σούπερ. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσω το "Rapidgeist" ώστε οι παίκτες να μου δώσουν ότι καλύτερο έχουν ενώ θα πρέπει να κάνω τονοτικές ενέσεις με 2-3 καλές μεταγγραφές. Για την ώρα όμως θα παρακολουθήσω τους Pehlivan και Kavlak ενάντια στην Εθνική μας. Stay tuned...
Φεύγοντας απο το γραφείο του προέδρου και ουρλιάζοντας σαν τρελός στον δρόμο, συνάντησα την Σεβίμ και της εξήγησα ότι συνέβη. Φανερά χαρούμενη και ενθουσιασμένη αμέσως άρχισε την αναζήτηση του διαμερίσματος όπου θα έμενα απο εδώ και στο εξής, ενώ εγώ ειδοποίησα συγγενείς και φίλους στην πατρίδα. Τώρα πια έπρεπε να περιμένω την παρουσίαση μου απο την ομάδα την επόμενη μέρα. Προτού συμβεί όμως αυτό, ήταν αναγκαία η επίσκεψη μου στις προπονητικές εγκαταστάσεις για να προετοιμάσω το κλίμα και να κάνω μια πρώτη αξιολόγηση του υλικού. Φτάνοντας εκεί συνάντησα την γνώριμη εικόνα της Γερμανικής πειθαρχίας και την άψογη συνεργασία παικτών και τεχνικού επιτελείου.
Με το που πάτησα το πόδι μου στο χόρτο αμέσως έτρεξε και με πλησίασε ο:
Ο Steffen Hoffman είναι ο εμβληματικός αρχηγός και σημαία της ομάδας. Γεννήθηκε στην Γερμανία πρίν απο 30 χρόνια και ξεκίνησε την καριέρα του στους ερασιτέχνες της Bayern πρίν μεταπηδήσει στην Ραπίντ το 2002 όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα, με εξαίρεση ένα διάλειμμα 6 μηνών το 2006 στην 1860 Munich. Αγωνίζεται στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής και διακρίνεται για την άριστη τεχνική του, όντας το αγαπημένο παιδί της εξέδρας. Αν και είναι γνωστός για τα "σερβιρίσματα" του, σε περίπου 230 παιχνίδια πρωταθλήματος έχει πετύχει πάνω απο 70 γκόλ. Έχει κατακτήσει 2 πρωταθλήματα με την Ραπίντ και ένα πρωτάθλημα νέων με την Bayern ενώ ατομικά, έχει ανακυριχθεί παίχτης της χρονιάς στην Αυστρία 2 φορές. Ακόμη αναγνωρίζεται ως ένα απο τα καλύτερα ντουέτα κεντρικών την εποχή που αγωνιζόταν με τον Andreas Ivanchitz. Τέλος, το 2005 βρέθηκε κοντά στο να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής Αυστρίας αλλά η FIFA δεν το επέτρεψε διότι έχει συμμετοχές με τα μικρότερα κλιμάκια της Γερμανίας.
-Ώστε τα κατάφερες! Αναφώνησε χαρούμενος.
Κούνησα το κεφάλι καταφατικά, κοιτάζοντας πλέον τον χώρο απο μέσα και όχι πίσω απο το συρματόπλεγμα...
Το ρόστερ της πρώτης ομάδας. Μόλις 5 μη Αυστριακοί κάτι το οποίο θα πρέπει να τηρήσω όσο περισσότερο μπορώ απο εδώ και πέρα.
Και το σύστημα στο οποίο προσανατολίζομαι με τον γνωστό σε όλους γλωσσοδέτη Jan Vennegoor of Hesselink να είναι η αιχμή του δόρατος σε κάθε τελική μας προσπάθεια. Το ρόστερ είναι συμπαθητικό αλλα όχι κάτι το σούπερ. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσω το "Rapidgeist" ώστε οι παίκτες να μου δώσουν ότι καλύτερο έχουν ενώ θα πρέπει να κάνω τονοτικές ενέσεις με 2-3 καλές μεταγγραφές. Για την ώρα όμως θα παρακολουθήσω τους Pehlivan και Kavlak ενάντια στην Εθνική μας. Stay tuned...