Che Ballara - η συνέχεια!

Μισοτελειωμένες και εγκαταλελειμμένες απόπειρες
Post Reply
User avatar
Antonisjk
National Manager
National Manager
Posts: 7512
Joined: Thu Dec 11, 2003 12:00 am
Αγαπημένη Ομάδα: AEK
Location: Κύπρος
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=HSdGBQUBGOg[/youtube]

Γνωρίσαμε τον Che Ballara να κατακτά το πρωτάθλημα με την Granma στην Κούβα. Είδαμε μία μικρή ιστορία να εξελίσετε στο Περού, ήρθε η στιγμή αυτή η ιστορία προχωρήσει.

Περίληψη (για όσους βαριούνται να διαβάσουν το τεράστιο spoiler):
Η ζωή του Che απειλήθηκε στην Κούβα, καθώς ο Γκολτίστα πλήρωσε δολοφόνους να τον σκοτώσουν. Έτσι με την βοήθεια του Φιντέλ Μπάλστρο, δραπέτευσε από το νησί και ταξίδεψε στο Περού, όπου εκεί ξαναβρήκε την αγαπημένη του Ίλδα, η οποία όμως (προς απογοήτευση του Τσε) ήταν παντρεμένη. Ο σύνδεσμος του Φιντέλ, ο Φερνάντο βοήθησε τον Τσε και έκανε αίτηση στην ομάδα της Sporting Cristal, όπου ο φιλόδοξος προπονητής κέρδισε με τον αλλόκοτο τρόπο του τον ιδιότροπο πρόεδρο της, τον Τιγρέου και του έδωσε την δουλειά.

Ο Τσε είναι έτοιμος να αναλάβει την ομάδα...
Spoiler: show


Image



Ο Τσε καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σπιτιού του και κάπνιζε ένα από τα καλύτερα πούρα Αβάνας, δώρο του Φιντέλ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Τσε σκεφτόταν το μέλλον της ομάδας, η οποία είχε πλέον την ελευθερία από την κατάρα του καθεστώτος του Γκολτίστα. Η πανωλεθρία που υπέστη η ομάδα του δικτάτορα, σε συνδυασμό με την κατάκτηση του τίτλου από την μικρή αυτή ομάδα, έφερε την επανάσταση στην Κούβα και διώχτηκαν όλοι όσοι είχαν σχέση με τον Γκολτίστα από την προεδρία της Κουβανής ομοσπονδίας και όχι μόνο.



Image



Ο Τσε καθόταν και απολάμβανε τα σχέδια που έκανε ο καπνός που έβγαινε από το στόμα του. Σκεφτόταν μεταγραφές. Σκεφτόταν βελτίωση όχι μόνο της δικής του ομάδας, αλλά και ολόκληρου του πρωταθλήματος. Σκεφτόταν πράγματα πρωτοποριακά για μια μικρή χώρα όπως η Κούβα…
Η πόρτα χτύπησε, διακόπτοντας τις σκέψεις του. Ο Τσε, με ένα ύφος φανερά ενοχλημένο από την διακοπή των σκέψεων του, κράτησε το πούρο με τα δόντια του και σηκώθηκε να ανοίξει. Πριν σηκωθεί καλά-καλά όμως, ακολούθησε και δεύτερο χτύπημα στην πόρτα, πιο επίμονο και πιο νευρικό αυτή τη φορά. Ο Τσε κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί και ξύπνησε τελείως από τον «λήθαργο» του.




Με δύο σάλτα έφτασε στην πόρτα και την άνοιξε. Ήταν ένας από τους βοηθούς του στην ομάδα, συγκεκριμένα ο προπονητής τερματοφυλάκων, Sanchez.
-Αφεντικό, πρέπει να τα μαζέψεις και να εξαφανιστείς. Ή μάλλον, χωρίς να τα μαζέψεις καν! Απλά εξαφανίσου!
Ο Τσε γούρλωσε τα μάτια από έκπληξη. Είχε καιρό κάποιος να του πει τέτοια λόγια, είχε σχεδόν ξεχάσει πως είναι να απειλείται.
-Τι έγινε Sanchez; Τι τρέχει;
-Αφεντικό, έρχονται να σε σκοτώσουν! Ο Γκολτίστα έβαλε δολοφόνους να σε καθαρίσουν. Δεν του έχει κάτσει καλά αυτό που του έκανες...
-Ο Φιντέλ; Αυτός δεν απειλείται; Ρώτησε με αγωνία ο Che.
-Φυσικά και απειλείται. Τον ξέρεις όμως τον Φιντέλ, θα εξαφανιστεί μέσα στα δάση και ούτε εμείς δεν θα μπορούμε να τον βρούμε. Πάντως μέχρι τώρα είναι ήρεμος και σε περιμένει να πας από το σπίτι του, για να σε δει.
-Ριψοκίνδυνο αυτό, αν μας πετύχουν και τους δύο μαζί;
-Το ξέρω Che, αλλά ο Findel δεν αλλάζει εύκολα γνώμη. Σε θέλει να πας εκεί τώρα αμέσως. Κάθε στιγμή που περνάει είναι πολύτιμη!




Ο Che δεν πήρε απολύτως τίποτα μαζί του. Απλά έκλεισε την πόρτα και ακολούθησε τον Sanchez. Λίγο μετά φτάσανε στο σπίτι του Findel. Το σπίτι του προέδρου ήταν απομακρυσμένο από κάθε μορφή πολιτισμού, όπως ήταν όλα τα καταφύγια (έτσι ονόμαζε τις οικίες του) του μεγάλου αυτού ηγέτη στην ζωή του. Ο Che μπήκε στο σαλόνι του διώροφου σπιτιού και περίμενε τον Findel να εμφανιστεί. Χάζευε τη φωτογραφία από τους πανηγυρισμούς του πρωταθλήματος. Φαινόταν τόσο χαρούμενος σε αυτή τη φωτογραφία ο Findel Balstro. Αυτό έκανε τον Che να φουσκώνει από υπερηφάνεια. Έκανε τον Balstro, τον δάσκαλο του, χαρούμενο...



Image



-Che... Ακούστηκε η βαθειά φωνή του Findel, ο οποίος κατέβαινε την σκάλα με χαρά, βλέποντας τον νεαρό προπονητή.
-Findel... Ανταποκρίθηκε ο Che χαμογελώντας. Παρά τον κίνδυνο που διέτρεχαν και οι δυο τους, η χαρά που ένιωθαν και οι δύο για την αντάμωση τους δεν μπορούσε να κρυφτεί. Αγκαλιαστήκαν θερμά όταν ο Findel είχε φτάσει πια στον κάτω όροφο.


Ο Che κοίταξε τον Findel και τον ρώτησε:
- Τι θα κάνουμε Findel; Που θα πάμε να κρυφτούμε;
- Αχ, μικρέ μου Che. Μικρέ μου επαναστάτη... Δυστυχώς, δεν μπορείς να κρυφτείς αυτή τη φορά. Ο Goltista σε έχει βάλει στο μάτι για τα καλά. Σε θέλει νεκρό και όπου και να κρυφτούμε, θα μας βρει. Πρέπει να φύγεις από τη χώρα.
- Ωραία, και που θα πάμε;
- Δεν κατάλαβες Che. Εσύ να φύγεις από τη χώρα. Εγώ θα μείνω!
- Τι είναι αυτά που λες Findel; Δεν πρόκειται να σε αφήσω! Ή θα φύγουμε μαζί, ή θα πεθάνουμε μαζί!
- Che... με ξέρεις εμένα. Δεν μπορώ να αφήσω την Κούβα. Μην μου το ζητάς αυτό! Η Κούβα είναι το οξυγόνο μου. Αν φύγω από εδώ θα είναι σαν να έχω πεθάνει. Οπότε το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Εσύ όμως...εσύ έχεις πολύ μέλλον μπροστά σου. Αυτό που έκανες στην μικρή μας χώρα, μπορείς να το κάνεις και αλλού. Αυτό είναι γραπτό να κάνεις! Φύγε Che, εγώ θα κρυφτώ κάπου και θα τα καταφέρω. Με ξέρεις εμένα.
- Σε ξέρω δάσκαλε, σε ξέρω. Λυπάμαι πάρα πολύ που θα σε αφήσω. Και δεν έχω την παραμικρή ιδέα που να πάω τώρα. Μέχρι πριν από λίγη ώρα σκεφτόμουν το μέλλον μου εδώ στην Κούβα και ξαφνικά όλα ήρθαν ανάποδα. Ξανά κυνηγημένος...
- Όσο γι αυτό έχω φροντίσει εγώ, Che.
- Τι φρόντισες δηλαδή;
- Θα πας κάπου που η καρδιά σου θα κάνει φτερά μόλις το ακούσει!


- Δηλαδή; Μην μιλάς με γρίφους Findel, δεν είναι η κατάλληλη ώρα!
- Έχεις δίκιο, μου αρέσει όμως να σε πειράζω, μικρέ. Θυμάσαι που μου διηγήθηκες το πέρασμα σου από το Ελ Σαλβαδόρ και τη περιπετειούλα σου με την εκείνη την γιατρό από το Περού, την Ίλδα;
Ο Che ακούγοντας το όνομα της Ίλδα γούρλωσε τα μάτια και ήταν έτοιμος να πηδήξει από την χαρά του.
- Βρήκες την Ίλδα;! Φώναξε όλος χαρά.
- Όχι ακριβώς, αλλά είμαι στα ίχνη της. Άκουσα από τριπλο-διασταυρωμένες πηγές ότι η Ίλδα επέστρεψε στο Περού. Εκεί λοιπόν θα πας και θα την βρεις. Ορίστε...
Είπε ο Findel και έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη του πουκαμίσου του.
- ... εδώ έχει όσα στοιχεία χρειαστείς. Είναι το τηλέφωνο και η διεύθυνση του συνδέσμου μου στο Περού, καθώς και μερικά τηλέφωνα ατόμων που μπορούν να σε φιλοξενήσουν. Στο πίσω μέρος είναι το τηλέφωνο ενός φυσικοθεραπευτηρίου. Πιστεύω ότι η Ίλδα δουλεύει εκεί!
- Ευχαριστώ Findel, πραγματικά έκανες ότι μπορούσες για εμένα, μεγάλε δάσκαλε!
Οι δύο άντρες αγκαλιαστήκαν σφιχτά για τον αποχωρισμό τους. Ήξεραν ότι δεν θα ξαναέβλεπε ο ένας τον άλλον, τουλάχιστον όχι σύντομα.


Ο Che κατέβηκε στο λιμάνι και έφυγε με πλοίο που τον περίμενε αποκλειστικά για να τον πάρει στο Μεξικό. Από εκεί ταξίδεψε νότια φτάνοντας μετά από μερικές μέρες στο Περού. Προορισμός του ήταν η Λίμα...

Image


Ο Findel είχε φροντίσει να δώσει χρήματα στον Che κατά την αποχώρηση του από την Κούβα. Δεν ήταν κανένα τεράστιο ποσό, αλλά ήταν ικανό να βγάλει το ταξίδι του και να έχει κάποια χρήματα στην τσέπη για τις πρώτες του μέρες διαμονής στην Λίμα. Βέβαια είχαν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο...


Image


Στα σύνορα από το Μεξικό προς τον Παναμά βρήκαν έναν παλιό γνώριμο. Ένας από τα τσιράκια του Γκολάρα μετά την κατάρρευση του δικτάτορα του Κουβανικού ποδοσφαίρου και την φυγή του από την Κούβα, έπιασε δουλειά ως συνοροφύλακας στο Μεξικό. Για κακή τύχη του Che, έπεσε πάνω του! Το τσιράκι του Γκολάρα εκβίασε τον Che και τελικά ο ήρωας της ιστορίας μας, αναγκάστηκε να πληρώσει ένα σημαντικό ποσό για να περάσει τα σύνορα, χάνοντας πολλές ώρες σε εκείνο το σημείο. Φυσικά ο Che μόνο σίγουρος δεν μπορεί να είναι ότι το τσιράκι δεν θα πάει να "πουλήσει" αυτή την πληροφορία στον Γκολτίστα. Έτσι έπρεπε να βιαστεί και να φροντίσει να μην αφήσει άλλα ίχνη πίσω του.



Image


Εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος, ο Che έφτασε στην Λίμα. Το πρώτο πράγμα που έκανε, ήταν να τηλεφωνήσει σε ένα από τα τηλέφωνα που του έδωσε ο Findel για να βρει κάπου να κοιμηθεί. Μέσα σε λίγη ώρα βρισκόταν ήδη στο δωμάτιο ενός πανδοχείου, το οποίο δεν το χαρακτηρίζεις και το πλουσιότερο της πόλης. Ήταν πανδοχείο όπου οι άπιστοι σύζυγοι έφερναν τις πόρνες που ψωνίζανε από τις γύρω περιοχές για να κάνουν τα τερτίπια τους. Εκείνη την στιγμή όμως, ήταν το λιγότερο που ένοιαζε τον Che. Ήθελε απλά ένα κρεββάτι!


Image


Την επόμενη ημέρα, ο Che κατέβηκε και τηλεφώνησε από το τηλέφωνο του πανδοχείου στον σύνδεσμο του Findel. Τον σημαντικότερο ίσως άνθρωπο που θα τον βοηθούσε σε αυτή τη πόλη. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο Fernando. Ο τελευταίος μόλις κατάλαβε με ποιόν συνομιλούσε και ποιος τον έστελνε, άλλαξε τον τόνο της φωνής του από απότομο, σε πολύ ενθουσιώδεις και γλυκό. Περίμενε έναν άνθρωπο σαν τον Che στην χώρα του, όπως περιμένει το άγριο γρασίδι στα λιβάδια του Περού τις πρώτες σταγόνες βροχής!




Διευθετήθηκε συνάντηση μεταξύ των δύο ανδρών. Ο Che χάζευε το τηλέφωνο του φυσικοθεραπευτηρίου. Ήταν έτοιμος να τηλεφωνήσει, αλλά ένα αίσθημα ντροπής τον κατέκλυσε. Είχε πολύ καιρό να ακούσει την Ίλδα. Θα τον καταλάβαινε; Θα ένιωθε ακόμα όπως νιώθει αυτός για αυτήν; Απορίες που έκαναν τον Che να διστάζει να τηλεφωνήσει. Τελικά μετά από μια μεγάλη μάχη μέσα του, κυριάρχησε ο δισταγμός. Έφυγε και πήγε να βρει το καφέ στο οποίο είχε δώσει το ραντεβού του με τον Fernando.


Image

Η γνωριμία του Fernando με τον Che κράτησε πολλές ώρες. Οι ερωτήσεις έδιναν και έπαιρναν. Ο Che όμως ακόμα δεν είχε κάνει την κρίσιμη ερώτηση. "Που είναι το φυσικοθεραπευτήριο στο οποίο πιθανόν να δουλεύει η Ίλδα;". Δεν του έβγαινε. Έφτασε πολλές φορές στην άκρη του στόματος του, όμως όλο κοβόταν και τελικά ρωτούσε κάτι άσχετο. Ο δισταγμός ακόμα κυρίευε έναν άνδρα σαν τον Che.



Μετά από ώρα ο Fernando έδωσε κάποια χρήματα στον Che και του όρισε νέο ραντεβού για την επόμενη ημέρα. Ο Che είχε όλο το απόγευμα μπροστά του για να εξερευνήσει την πόλη. Ο Fernando του είχε πει αρκετά σημαντικά πράγματα, όμως ελάχιστα είχε συγκρατήσει. Ο Che ένιωθε ότι έπρεπε να βρει την Ίλδα και πλέον είχε την ευκαιρία να το κάνει μόνος του. Βγήκε από το καφέ και περίμενε να απομακρυνθεί ο Fernando. Πλησίασε έναν εφημεριδοπώλη, κάπως ηλικιωμένο, ο οποίος καθόταν σε μια σκιά στη γωνία του δρόμου όπου βρισκόταν το καφέ. Ρώτησε αν ήξερε κάποιο φυσικοθεραπευτήριο εκεί κοντά. Ο εφημεριδοπώλης του απάντησε πως υπήρχε ένα πίσω από την οδό Gutierez. Αφού πήρε τις πληροφορίες για το πως να φτάσει εκεί, ο Che ξεκίνησε την αναζήτηση του.


Image


Λίγη ώρα μετά βρισκόταν απέναντι από το φυσικοθεραπευτήριο. Κοιτούσε την ταμπέλα του και προσπαθούσε να διακρίνει το τηλέφωνο που έγραφε. Έβγαλε το χαρτάκι που του είχε δώσει ο Findel και κοίταξε το πίσω μέρος του. ‘Έγραφε ακριβώς τα ίδια νούμερα! Ο Che ένιωθε πολύ τυχερός που με την πρώτη του προσπάθεια πέτυχε αυτό ακριβώς που έψαχνε! Πλησίασε και μπήκε μέσα. Πήγε απευθείας στην υποδοχή όπου ρώτησε αν δουλεύει εκεί κάποια κοπέλα με το όνομα Ίλδα. Η receptionist του απάντησε καταφατικά. Η καρδιά του Che σκίρτησε από χαρά! Ρώτησε με ενθουσιώδες ύφος αν είναι εδώ τώρα, αλλά προς κακή του τύχη πήρε την απάντηση πως είχε φύγει για μεσημεριανό.




Ο Che στεναχωρήθηκε με την 2η απάντηση, αλλά δεν έχασε το κέφι του. Είχε πετύχει διάνα! Έκανε να φύγει, αφού ευχαρίστησε την κοπέλα, όμως ενώ γύρισε την πλάτη του και αντίκρισε την έξοδο, η receptionist τον ρώτησε:
- Έχετε κάποια συγγένεια; Να της πω ότι περάσατε;
- Ε;… Όχι, όχι δεσποινίς δεν έχουμε συγγένεια.
- Τότε, θέλετε να της πω κάτι;
- Ε, να... πείτε της ότι πέρασε ο Che. Μπορώ να αφήσω ένα τηλέφωνο να της το δώσετε;
- Ναι, φυσικά. Απλά...
- Απλά; Τι; Σας δυσκολεύω; Αν είναι έτσι, δεν πειράζει. Να περάσω εγώ κάποια άλλη στιγμή να την δω.
- Όχι, όχι, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Να... ξέρετε, δεν ξέρω πόσο καιρό έχετε να δείτε την Ίλδα ή πόσο καλά την ξέρετε, αλλά ίσως αυτό να μην αρέσει στον άντρα της...
Το νέο αυτό έπεσε σαν κεραμίδα στο κεφάλι του Che. Η Ιλδα, η αγαπημένη του Ίλδα είναι ... παντρεμένη!




Οι πρώτες ηλιαχτίδες έκαναν την εμφάνιση τους, στην πόλη της Λίμα και βρήκαν τον Che καθισμένο σε μια πολυθρόνα, να χαζεύει προς το παράθυρο, χωρίς όμως να κοιτάζει κάτι στην ουσία. Το βλέμμα του ήταν κενό. Κάπνιζε ένα ακόμα πούρο (το τρίτο) από τα λίγα που του είχαν απομείνει από την εξαιρετική κούτα-δώρο που του είχε κάνει ο Findel. Η σκέψη του ήταν στην Ίλδα. Πως στο καλό τον είχε ξεπεράσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (η τελευταία φορά που ειδωθήκανε ήταν πριν από τρία χρόνια) και μάλιστα παντρεύτηκε άλλον;





Την σκέψη του διέκοψε το τηλέφωνο που χτύπησε στην reception. Οι τοίχοι ήταν τόσο λεπτοί σε αυτό το πανδοχείο, που ακούγονταν όλα. Και όταν λέμε όλα, το εννοούμε. Το τηλέφωνο σπάνια χτυπούσε και ακόμα πιο σπάνια το απαντούσε κάποιος. Αυτή τη φορά όμως απαντήθηκε από την γριά που έμενε όλη τη νύχτα ξάγρυπνη στην είσοδο του πανδοχείου. Ήταν η ώρα που έφευγε για να συνεχίσει την βάρδια η κόρη της, μια 45άρα γυναίκα που είχε έναν από τους πιο αποτυχημένους γάμους στην ιστορία της πόλης. Ανάμεσα στα λόγια που ανταλλάξανε, ακούστηκε και το όνομα του Che. Το όνομα του! Σηκώθηκε από την πολυθρόνα, ενώ το πούρο κρεμόταν μισοσβησμένο στο στόμα του και κατευθύνθηκε νωχελικά προς την πόρτα. Ακόμα η 45άρα βρισκόταν στη μέση της σκάλας, αλλά αφού ο Che άνοιξε την πόρτα δεν δοκίμασε να ανέβει περισσότερο. Του είπε πως τον ζητάνε στο τηλέφωνο.



Ο Che κατέβηκε τη σκάλα και απάντησε στο τηλέφωνο. Η φωνή στην άλλη άκρη ήταν γυναικεία. Ήταν... ναι διάολε, ήταν η Ίλδα!
- Che? τι κάνεις;
- Ίλδα! Μα...πως με βρήκες;
- Με πληροφόρησαν ότι είσαι στην πόλη. Πρέπει να σε δω. Πότε θα μπορέσεις;
- Όποτε θες Ίλδα. Εγώ... δεν έχω τίποτα να κάνω.
- Εκτός από μια συνάντηση, ε;
Ο Che έμεινε αποσβολωμένος.
- Ναι, μια συνάντηση που έχω γύρω στις 11:00... Μα που το ξέρεις;
- Έχω και εγώ τις πηγές μου. Λοιπόν, δεν θα πάω δουλειά σήμερα, θα τηλεφωνήσω ότι είμαι άρρωστη. Θα συναντηθούμε σε λίγο στην πλατεία libertadores. Ρώτα και θα σου πούνε που είναι. Δεν σε φοβάμαι εσένα, θα τη βρεις...
Μια υπόνοια γέλιου πέρασε από την γραμμή του τηλεφώνου.
- Εντάξει Ίλδα. Σε λίγο θα είμαι εκεί.



Ο Che έκλεισε το τηλέφωνο, έτρεξε να πλυθεί λιγάκι, έριξε κάτι πιο καλό (από τα λίγα ρούχα που είχε) επάνω του και έφυγε με προορισμό την πλατεία libertadores. Αφού ρώτησε δύο- τρεις περαστικούς για να τον κατευθύνουν, έφτασε στην επιβλητική πλατεία. Δύο αγάλματα στόλιζαν την κατάλευκη πλατεία στις δύο άκρες της. Το ένα απεικόνιζε μια γυναίκα με ανοιχτά τα χέρια η οποία αντίκριζε το άλλο άγαλμα το οποίο απεικόνιζε έναν άνδρα ο οποίος κράδαινε μια σημαία. Ο Che κοίταζε γύρω του με αγωνία για να εντοπίσει την Ίλδα. Δεν την έβλεπε. Βασικά δεν έβλεπε καμία γυναίκα εκεί γύρο. Ήταν πολύ πρωί ακόμα και στην πλατεία υπήρχαν μόνο άντρες οι οποίοι πήγαιναν στην δουλειά τους με το λεωφορείο το οποίο περνούσε από εκεί.



Ξαφνικά ένας πιτσιρικάς με μια σχολική τσάντα στον ώμο, έτρεξε προς το μέρος του Che. «Κύριε, κύριε, εκείνη η κυρία...» είπε και έδειξε με το χέρι του προς ένα καφέ απέναντι από την πλατεία «...σας περιμένει» συνέχισε ο μικρός και μετά έφυγε για να προλάβει το σχολικό. «Είναι απίθανο να είναι γιος της Ίλντας» σκέφτηκε ο Che «αυτός φαινόταν τουλάχιστον 12 χρονών και επίσης δεν θα έλεγε την μάνα του “κυρία”» συνέχισε την σκέψη του και ησύχασε. Φόρτωσε ένα τεράστιο χαμόγελο το στόμα του και πλησίασε την καφετέρια. Η Ίλδα, εντυπωσιακή όπως τότε, σηκώθηκε να τον προϋπαντήσει. Φορούσε ένα ολόλευκο φόρεμα, το οποίο τόνιζε με ιδιαίτερο τρόπο τις καμπύλες της, κάνοντας όλους τους αρσενικούς να νιώσουν την καρδιά τους να χτυπάει δυνατά. Η Ίλδα άπλωσε τα χέρια της και αγκάλιασε τον Che. Ενώ ο Che είχε υποσχεθεί στον εαυτό του να κρατηθεί όσο πιο τυπικός μπορούσε (άλλωστε η Ίλδα ήταν παντρεμένη τώρα), δεν αντιστάθηκε στην αγκαλιά αυτή και μάλιστα κράτησε ίσως περισσότερο από όσο και οι δύο τους θα ήθελαν. Μετά από μερικές στιγμές έκατσαν στο τραπέζι και παράγγειλαν καφέ. Η συζήτηση ήταν έτοιμη να αρχίσει...



- Che, πάνε τρία χρόνια...
- Ναι, Ίλδα, τρία ολόκληρα χρόνια.
- Άκουγα τα νέα σου διαρκώς. Μου τα έλεγαν όλα με το νι και με το σίγμα.
- Χαίρομαι, Ίλδα, γιατί εγώ δεν είχα ακούσει τίποτα για σένα, μέχρι την τελευταία μέρα μου στην Κούβα!
- Συγνώμη, Che... Έπρεπε να σβήσω τα ίχνη μου.
- Και γιατί αυτό;
- Είναι πολύ μεγάλη ιστορία... Κάποια μέρα που θα έχουμε περισσότερο χρόνο θα στην διηγηθώ, στο υπόσχομαι. Τώρα τι θα κάνεις; Έχεις κάτι στο μυαλό σου; Λεφτά έχεις;
- Ίλδα, ήρθα εδώ για έναν χαζό σκοπό, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς. Πρέπει όμως να βρω μια δουλειά οπωσδήποτε...
- Τι σκοπό;
- Μεγάλη ιστορία...Μια μέρα θα στην διηγηθώ, αλλά αντίθετα με εσένα, εγώ δεν υπόσχομαι τίποτα...
- Καλά, όπως νομίζεις. Όσον αφορά για δουλειά, μπορώ να σε βοηθήσω. Έχω κάποιες διασυνδέσεις.
- Αυτό είναι καλό. Τι έχεις κατά νου;
- Να σου πω καταρχάς πως έχουν τα πράγματα εδώ στο Περού. Μπορεί αρχικά να φαίνονται όλα μέλι-γάλα, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν ξέρω αν μίλησες με κάποιον άνθρωπο ή παράγοντα του ποδοσφαίρου όσες μέρες είσαι εδώ...
- Όχι, δεν έχω μιλήσει με κανέναν. Μόνο με τον Fernando, τον σύνδεσμο του Findel Balstro στην Λίμα.
- Ναι, τον ξέρω...
Είπε η Ίλδα και χαμογέλασε. Ύστερα συνέχισε
- Η ιστορία εδώ, δεν έχει και μεγάλες διαφορές από τις καταστάσεις που συνάντησες στην Κούβα...
- Δηλαδή;
- Υπάρχει μια ομάδα που προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι, αλλά δεν την αφήνουν. Μια ομάδα που στηρίζει την ελευθερία του ποδοσφαίρου και τους παίχτες που δεν είναι μισθοφόροι. Αυτή η ομάδα λοιπόν πάντα βρίσκει κάτι να την σταματάει. Είτε αυτό λέγετε διαιτησία, είτε συνομωσία.
- Μάλιστα... Και προφανώς ίσως χρειάζονται την βοήθεια μου, ε;
- Όχι ίσως, είσαι ο μοναδικός που μπορεί να τα καταφέρει!
- Ωραία, τώρα έχει προπονητή;
- Εδώ είναι το θέμα... Ο πρόεδρος της ομάδας εθελοτυφλεί! Δεν θα έχεις την βοήθεια του δηλαδή, όπως είχες του Balstro. Ο πρόεδρος πιστεύει ότι οι προπονητές του είναι το λάθος και τους καθαρίζει τον έναν μετά τον άλλον. Εδώ πρέπει να κερδίσεις ένα πολύ μεγάλο στοίχημα!
- Δύσκολα μου βάζεις...
- Δύσκολα ναι, αλλά τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, καθώς από την ομάδα μόλις απολύθηκε ο προπονητής της!
- Αχα! Άρα η ποιο μεγάλη ώρα είναι τώρα! Μα δεν μου είπες ακόμα, πως λέγετε η ομάδα;
- Sporting Cristal.
- Και πως θα γίνει η επαφή;
- Πήγαινε συνάντησε τον Fernando σήμερα. Θα έχει μαζί του περισσότερες πληροφορίες. Άκουσε τον και δεν θα χάσεις. Τώρα όμως πρέπει να φύγω... Θα τα ξαναπούμε, ελπίζω σύντομα.




Sporting Cristal, Fernando, Ίλδα...Σκέψεις που τριγυρίζουν το μυαλό του Che. Κοίταξε το ρολόι της καφετέριας. Η ώρα είχε πάει 10:30 «Σε 30 λεπτά έχω συνάντηση με τον Fernando σχεδόν στην άλλη πλευρά της πόλης! Πρέπει να βιαστώ...»


Το ρολόι της εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου, που βρισκόταν μερικά τετράγωνα ποιο μακριά από την καφετέρια στην οποία είχαν δώσει ραντεβού ο Φερνάντο με τον Τσε, χτύπησε 11 φορές. Ο Φερνάντο καθόταν στο μοναδικό τραπεζάκι που είχε η καφετέρια στον εξωτερικό χώρο της. Φορούσε ένα λευκό κουστούμι, με λευκό σκαρπίνι, ενώ στο διπλανό κάθισμα είχε ακουμπισμένο το λευκό καπέλο του. Διάβαζε την μοναδική αθλητική εφημερίδα που κυκλοφορεί στην χώρα. Κάθε τόσο μουρμουρούσε και σε μερικές περιπτώσεις έφτυνε, παρόλο που προσπαθούσε να φαίνεται όσο πιο διακριτικός γινόταν.
Ο Τσε βρισκόταν στην άλλη άκρη του τετραγώνου και προχωρούσε βιαστικά για να μην αργήσει. Σιχαινόταν να αργεί στα ραντεβού του. Τελικά έφτασε στην καφετέρια, ελαφρώς λαχανιασμένος και χαιρέτησε τον Φερνάντο, ο οποίος άφησε την εφημερίδα στην άκρη και καλωσόρισε τον Αργεντίνο φίλο του.

- Όλα καλά, Τσε;
- Ναι, Φερνάντο. Μια χαρά. Είχα μια απροσδόκητη συνάντηση σήμερα, γι αυτό και άργησα λίγο.
- Εντάξει, δεν πειράζει, δεν άργησες και τόσο. Λοιπόν, σου έχω νέα.
- Α ωραία. Για πες...
- Σου βρήκα δουλειά. Βασικά, όχι ακριβώς, πρέπει να αιτηθείς για να την πάρεις, αλλά έχεις πολλές πιθανότητες να τα καταφέρεις. Έχουμε και τις κατάλληλες συστάσεις. Είπε ο Φερνάντο και έκλεισε το μάτι. Αμέσως μετά συνέχισε...
- Η Sporting Cristal λοιπόν, βάση πολύ καλών πληροφοριών που έχω, θα ψάχνει για προπονητή από αύριο. Γι αυτό πρέπει να βιαστούμε.
- Έχω πάρει ορισμένες πληροφορίες για αυτή την ομάδα και μπορώ να πω ότι με διεγείρει η προοπτική να την αναλάβω.
- Τέλεια! Αύριο, θα φυλάμε καραούλι μέχρι να βγει η ανακοίνωση απόλυσης του τωρινού προπονητή. Μόλις γίνει αυτό, θα πάμε κατευθείαν στο γραφείο του προέδρου της. Φυσικά σήμερα θα πέσουν τα απαραίτητα τηλέφωνα, ώστε να μην μας προλάβει κάποιος άλλος. Όμως πρέπει να ξέρεις Τσε, είναι δύσκολος άνθρωπος ο πρόεδρος... Καμία σχέση με τον Φιντέλ...
- Ναι, το έμαθα και αυτό... Δεν με νοιάζει όμως, πιστεύω ότι θα τον φέρω στα νερά μου!
- Ωραία, αυτό ήθελα να ακούσω. Οπότε πήγαινε κάνε τις βόλτες σου, ξεκουράσου και αύριο να είσαι stand by στο ξενοδοχείο. Θα περάσω να σε πάρω. ίσως και σε ανύποπτη φάση!

Ο Φερνάντο άφησε μερικά χρήματα στο τραπέζι για να πληρώσει τον καφέ, χαιρέτησε τον Τσε και έφυγε βιαστικός, βάζοντας την εφημερίδα στην μασχάλη του.

Ο Τσε ήθελε να μάθει πληροφορίες για την ομάδα που προφανώς θα αναλάμβανε από αύριο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ήξερε κανέναν εκτός του Φερνάντο και της Ίλδας για να του δώσει... Οπότε αναγκάστηκε να κάνει υπομονή μέχρι την επόμενη ημέρα. Σηκώθηκε και αφού γύρισε για μερικές ώρες περπατώντας την πόλη, πράγμα που τον έκανε να σκέφτεται πότε την Ίλδα και πότε την Sporting, κατέληξε στο ξενοδοχείο όπου πήγε αμέσως έπεσε να κοιμηθεί. Η αϋπνία της χθεσινής νύχτας, σε συνδυασμό τα όσα πέρασε την μέρα, τον είχαν κουράσει πάρα πολύ.

Ξύπνησε την επόμενη ημέρα, εμφανώς ξεκούραστος. Δοκίμασε να ξυριστεί, μετά από πολύ- πολύ καιρό, αλλά το ξυράφι δεν θα είχε αποτέλεσμα, έτσι το μετάνιωσε. Έτσι και αλλιώς το μούσι που είχε του έδινε μια άλλη γοητεία. Ετοιμάστηκε φορώντας ξανά τα ρούχα που είχε βάλει χθες και περίμενε.

Μερικές ώρες μετά, ήρθε ο Φερνάντο. Η στιγμή είχε φτάσει. Μπήκαν και οι δύο στο αυτοκίνητο και φύγανε για το γραφείο του προέδρου της Sporting Cristal. Η αλήθεια είναι ότι φάνηκε αρκετά μεγάλη η διαδρομή στον Τσε, αλλά λίγο το ότι δεν ήξερε τους δρόμους, λίγο το ότι έχει πολλούς μονόδρομους και στην ουσία κάνανε πολλές σβούρες μέσα στην πόλη, τελικά δεν είχαν πάει και τόσο μακριά από το κέντρο της. Αφού φτάσανε σε ένα κτήριο, που μόνο εντυπωσιακό δεν το λες, ο Φερνάντο σταμάτησε και έκανε νόημα στον Τσε ότι φτάσανε.
Ο Τσε κατέβηκε και κοίταξε το διώροφο κτίριο, στο οποίο δέσποζε μια μεγάλη σημαία της Sporting Cristal στην οροφή του μαζί με μία ακόμα πιο μεγάλη του Περού. Κατευθύνθηκε μαζί με τον Φερνάντο προς την είσοδο. Εκεί βρισκόταν μια κοπέλα, receptionist. Αυτή, αφού αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον Φερνάντο, σήκωσε το τηλέφωνο και μίλησε με κάποιον. Όσοι ώρα ο Φερνάντο συνομιλούσε με την κοπέλα και η κοπέλα με το τηλέφωνο, ο Τσε χάζευε τα γύρω του γραφεία, στα οποία αρκετός κόσμος πηγαινοερχόταν κρατώντας χαρτιά και διάφορα άλλα έγγραφα, ενώ άλλοι μιλούσαν στο τηλέφωνο, οι περισσότεροι από αυτούς σε έντονο ύφος. Η κοπέλα έκλεισε το τηλέφωνο, έδειξε ευγενικά προς της σκάλες. Ο Φερνάντο ευχαρίστησε την κοπέλα και έγνεψε του Τσε να τον ακολουθήσει για να ανεβούνε στον επάνω όροφο.

Όλος ο επάνω όροφος ήταν το γραφείο του προέδρου! Αυτό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, αν αναλογιστείς την φτώχεια που έδειχνε το κτήριο εξωτερικά. Η σκάλα έβγαζε σε ένα προθάλαμο η οποία είχε μια τεράστια διπλή καφέ πόρτα με πολλά και περίεργα σκαλίσματα πάνω της. Την χτύπησαν και άνοιξε μια κοπέλα που ήταν πολύ πιο όμορφη από την receptionist. Έκανε νόημα στους δύο άντρες να περάσουν και τους οδήγησε προς το κυρίως γραφείο του προέδρου. Ο Τσε εντόπισε το γραφείο της κοπέλας, το οποίο βρισκόταν αμέσως δεξιά, μετά την είσοδο του γραφείου. Η κοπέλα αυτή είναι ο μοναδικός υπάλληλος που βρίσκεται στον όροφο αυτό, καθώς όλος ο υπόλοιπος χώρος δεν είναι τίποτα άλλο παρά τροπαιοθήκες, βιτρίνες με λάβαρα, πανάκριβα χαλιά στο πάτωμα και γενικά μια πολύ βαριά διακόσμιση υπήρχε σε όλο το διαμέρισμα. Μετά από λίγο περπάτημα η κοπέλα έδειξε την είσοδο του γραφείου του προέδρου. Πόρτα δεν υπήρχε και φαινόταν η αριστερή γωνία του γραφείου από εκεί που στέκονταν οι δύο άντρες. Ευχαρίστησαν την κοπέλα και μπήκαν.

Ο πρόεδρος σήκωσε το κεφάλι του από τα χαρτιά του όταν αντιλήφθηκε τους δύο άντρες στην είσοδο. Σηκώθηκε πάνω και με γρήγορες κινήσεις έφτασε κοντά τους για να τους σφίξει το χέρι. Παρόλα αυτά η κίνηση του δεν φαινόταν ευγενική, μάλλον από συνήθειο από τις πολλές συνεργασίες και συμφωνίες που κλείνει συνεχώς. Ήταν αρκετά κοντός, ίσως περισσότερο από το συνηθισμένο, με μια αρκετά μεγάλη επιφάνεια χωρίς μαλλιά στο κεφάλι του, αλλά όσα του είχαν απομείνει γύρω από το κενό, ήταν μακριά. Φορούσε ένα καφέ κουστούμι και τα μάτια του ήταν αρκετά εκφραστικά. «Χαίρετε. Ονομάζομαι Ντιμίτριο Άγιο Μελισσανίδιος Σοφίας ντελ Τιγρέου, αλλά εσείς μπορείτε να με φωνάζετε Τιγρέου»...


Ο Τιγρέου βρισκόταν πίσω από το γραφείο του, καθιστός στην μεγάλη αναπαυτική καρέκλα του, ενώ οι δύο άντρες κάθονταν στις καρέκλες ακριβώς μπροστά του. Ο Che χάζευε την γωνία του τεράστιου δωματίου, που ο Τιγρέου το είχε βαφτίσει γραφείο, όπου σε εκείνο το σημείο είχε στήσει ένα μικρό μουσείο από ταριχευμένα ζώα. Στο τοίχο δέσποζαν το κεφάλι μιας πανέμορφης τίγρης, ενώ αριστερά του και λίγο ποιό κάτω είχε ένα κεφάλι ελαφιού. Ακριβώς από κάτω είχε 2 κεφάλια αετών, τα οποία ήταν τόσο όμοια, λες και είχε βγάλει φωτοτυπία το ένα με το άλλο. Η μόνη τους διαφορά ήταν ότι κοιτούσαν προς διαφορετική κατεύθυνση, ο αριστερός αριστερά και ο δεξιός δεξιά. Ακριβώς κάτω από τα κεφάλια που ήταν στον τοίχο, βρισκόταν ένα τραπέζι, το οποίο σίγουρα θα κόστισε πολλά λεφτά για να αποκτηθεί. Πάνω σε αυτό το πολυτελές τραπέζι, ήταν ταριχευμένος ο μεγαλύτερος βάτραχος που είχε δει στην ζωή του ο Che! Ένας καταπράσινος, φουσκωμένος βάτραχος με ένα ύφος ανωτερότητας από τα άλλα ζώα. Στην βάση του ταριχευμένου ζώου υπήρχε μια πλακέτα χρυσή, που κάτι έγραφε. Ο Che προσπαθούσε να το διαβάσει, όμως παρότι δεν το είχε παραδεχτεί ποτέ, η μικρή του μυωπία τον δυσκόλευε πολύ. «ΠΡ....» δεν το έβγαζε. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί λίγο περισσότερο «ΠΡΙ....», «ΠΡΙΓΚ....», δεν τα κατάφερνε. Τα υπόλοιπα γράμματα φαίνονταν θολά, όσο και αν προσπαθούσε.

Ο Τιγρέου, άναψε ένα μεγάλο πούρο. Από τα ποιό ακριβά πούρα που κυκλοφορούν στο Περού. Εκείνη τη στιγμή ρώτησε τους δύο άντρες αν καπνίζουν και οι δύο απάντησαν καταφατικά. Τότε ο Τιγρέου άνοιξε μια επιτραπέζια ταμπακέρα (μία από τις τρεις που βρίσκονταν στο γραφείο του) και έβγαλε δύο μίζερα μικρά τσιγαράκια, τα οποία πέταξε σχεδόν με απαξιωτικό τρόπο προς το μέρος των δύο αντρών. Ο Τιγρέου μπορεί να φαινόταν σπάταλος, από την διακόσμιση του γραφείου του, αλλά μόνο τέτοιος δεν ήταν. Είχε δύο ξένους που μπορεί τελικά να μην έβγαζε σε τίποτα η συνάντηση τους, γιατί να δώσει κάποιο από τα ακριβά του πούρα για το τίποτα; Ή έστω κάποιο από τα πιο φτηνά πούρα, τα οποία βρίσκονταν στην 2η ταμπακέρα; Ο Φερνάντο πήρε το τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα, ενώ έβγαλε έναν αναπτήρα από την τσέπη του για να το ανάψει. Ο Che όμως είπε «μπορώ να ανάψω το δικό μου πούρο;». Ο Φερνάντο πετάχτηκε, νόμιζε ότι μια τέτοια κουβέντα θα ήταν προσβολή για τον Τιγρέου, αλλά ο τελευταίος φάνηκε μάλλον να το διασκεδάζει. «Αν αυτό σε ευχαριστεί, αξύριστε νέε μου, ευχαρίστως» είπε και γέλασε. Ο Che έβγαλε ένα από τα ακριβά πούρα Αβάνας και έκοψε την άκρη του. Ο Τιγρέου εντυπωσιάστηκε από το πούρο του Che, αλλά προσπάθησε να το κρύψει, χωρίς πολύ μεγάλη επιτυχία πάντως, κάτι που έκανε τον Φερνάντο να ησυχάσει. Ο Τιγρέου τράβηξε μια μεγάλη ρουφηξιά στο πούρο του και άρχισε να μιλάει:

«Λοιπόν, η ομάδα μου χρειάζεται προπονητή. Η Sporting Cristal σήμερα έπρεπε να κάνει πρωταθλητισμό. Αντί αυτού όμως, βολοδέρνει στο κάτω μισό της βαθμολογίας εξαιτίας του άσχετου προπονητή που με έπεισε ότι μπορεί να την κάνει πρωταθλήτρια!». Ο Φερνάντο στο άκουσμα της τελευταίας πρότασης, σκέφτηκε την ατυχία που είχε ο εν λόγω προπονητής, ο οποίος αντιμετώπισε σημεία και τέρατα από τις διαιτησίες και τις απίστευτες συνομωσίες μεταξύ των άλλων ομάδων, πράγματα που ο Τιγρέου δεν τα βλέπει ή τουλάχιστον δεν θέλει να τα δει. Ο Τιγρέου συνέχισε «Λοιπόν, νεαρέ μου, έμαθα για το πολύ μεγάλο επίτευγμα που έκανες στην Κούβα, αλλά εδώ δεν είναι Κούβα! Εδώ οι ομάδες είναι πολύ μεγαλύτερες. Πιστεύεις ότι μπορείς να αναλάβεις την ομάδα και να την φτάσεις στην κορυφή;» Ο Che δεν μίλησε, απλά χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά. Ο Τιγρέου τον κοίταξε με αυστηρό ύφος και συνέχισε «πιστεύω ότι θα αντιδράσει ο κόσμος αν δει έναν άπειρο προπονητή να αναλαμβάνει τις τύχες της αγαπημένης του ομάδας. Πιστεύεις ότι θα ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις και στην αμφισβήτηση του κόσμου;». Ο Che, έβγαλε μια αρκετά μεγάλη δόση καπνού και είπε «Ο κόσμος θέλει να ξυπνήσει. Ο κόσμος χρειάζεται μια επανάσταση. Η επανάσταση δεν είναι σαν το φρούτο που περιμένεις να ωριμάσει για να πέσει. Πρέπει να το κάνεις να πέσει!». Ο Τιγρέου κοίταξε απορημένος τον Che. Ένα μέρος ήθελε του εαυτού του ήθελε να τον πετάξει με τις κλωτσιές έξω από το κτίριο, αλλά κάτι του έλεγε ότι αυτός ο αυθάδης και ονειροπόλος νέος ήταν αυτό ακριβώς που έψαχνε... Τελικά μετά από μερικές στιγμές σιωπής (ενώ παράλληλα μιλούσε ο Φερνάντο προσπαθώντας να καλύψει το ναυάγιο που πίστευε ότι είχε δημιουργήσει η απάντηση του Che) και ενώ οι δύο άντρες κοιτάζονταν επίμονα στα μάτια, με τον Che να έχει ένα χαμόγελο στα χείλι, ο Τιγρέου είπε «Εντάξει λοιπόν» με αυτό το εντάξει ο Φερνάντο γούρλωσε τα μάτια μη πιστεύοντας ότι δέχτηκε τόσο εύκολα ο ιδιότροπος πρόεδρος. Ο Τιγρέου συνέχισε «θα περάσεις μια δοκιμαστική περίοδο. Πόσο θα διαρκέσει, δεν θα ξέρεις. Μπορεί να κερδίσεις 5-10 παιχνίδια συνεχόμενα και στο 11ο που θα χάσεις, να σε απολύσω! Σε προειδοποιώ ότι θα είναι πολύ δύσκολο το έργο σου, καθώς θα έχεις πολύ κόσμο εναντίων σου. Πήγαινε αμέσως στο γήπεδο. Σε 45 λεπτά περίπου θα πάει εκεί ο Γκουτιέρεζ, ο βοηθός σου. Θα του μιλήσω εγώ για να σου εξηγήσει τα πάντα όσα αφορούν την ομάδα. Θα μείνεις περίπου μία ώρα μαζί του και μετά θα γνωρίσεις τους παίχτες στην προπόνηση. Το μεσημέρι, μετά την προπόνηση θα έχεις συνέντευξη τύπου. Πρόσεχε τι θα πεις εκεί. Αν τα καταφέρεις μέχρι τότε, μιλάμε και για τα υπόλοιπα...». Ο Τιγρέου σηκώθηκε και έδειξε την έξοδο με το χέρι του. Οι δύο άντρες σηκώθηκαν επίσης. Ο Che έκανε ένα νόημα αποχαιρετισμού, ενώ ο Φερνάντο μόνο μετάνοιες δεν έκανε για να ευχαριστήσει τον πρόεδρο.

Ο Φερνάντο μουρμουρούσε σε όλη τη διαδρομή προς το γήπεδο. Το κύριο παράπονο του ήταν ότι ο Che ήταν πολύ προκλητικός. Ο τελευταίος δεν μιλούσε, μόνο χαμογελούσε. Μετά από περίπου 40 λεπτά, φτάσανε στο γήπεδο της Sporting Cristal. Ο Che άνοιξε την πόρτα, κοίταξε τον Φερνάντο και του είπε «αυτοί οι άνθρωποι θέλουν κάτι διαφορετικό. Εγώ του το έδωσα και πήρα τη δουλειά! Όλα τα πράγματα θέλουν τον τρόπο τους...». Κατέβηκε από το αυτοκίνητο, γέμισε τα ρουθούνια του με καθαρό αέρα και προχώρησε προς την πόρτα των αποδυτηρίων...


Εκεί βρισκόταν ένας τύπος τεραστίων διαστάσεων, με τα χέρια σταυρωτά. Φορούσε ένα μπλε καπέλο το οποίο έγραφε πάνω με κίτρινα γράμματα "seguridad", το οποίο σκέπαζε και τα μάτια του. Ο Che ήταν σίγουρος ότι ο τύπος τον παρακολουθούσε από την πρώτη στιγμή που κατέβηκε από το αυτοκίνητο, αλλά δεν είχε κινηθεί καθόλου. Πλησιάζοντας, ο Che «φόρεσε» ένα μεγάλο χαμόγελο και χαιρέτισε ευγενικά τον σεκιουριτά, ενώ του συστήθηκε κι όλας. Ο σεκιουριτάς είπε ότι τον περίμενε και μπορεί να περάσει, αλλά μόνος του. Ο Che χαιρέτησε τον Φερνάντο και πέρασε την πόρτα του γηπέδου.

Προχώρησε μέσα σε ένα μεγάλο διάδρομο, βαμμένος στα χρώματα της ομάδας και έφτασε σε ένα γραφείο. Εκεί καθόταν ο Γκουτιέρεζ, ο άνθρωπος που θα είναι ο βοηθός του στην δύσκολη αυτή προσπάθεια. Ο Γκουτιέρεζ πετάχτηκε από το γραφείο του και έτρεξε προς τον Che. Τον γνώριζε, είχε ακούσει για τα κατορθώματα του στην Κούβα. Αυτό ο Che το είδε πολύ θετικά. Είναι καλό να σε έχει αποδεχτεί ο βοηθός σου, πριν καν τον γνωρίσεις. Ο Γκουτιέρεζ μετά τα τυπικά, συνόδεψε τον Che στο γήπεδο, γνωρίζοντας του κάθε γωνιά του.


Image


- Η ομάδα κύριε Che...
- Να με λες απλά Che, φίλε μου. Εμείς θα είμαστε σαν αδέρφια σε αυτή την ομάδα!
- Μάλιστα Che, ότι πείτε.
- Χμ... θες λίγη δουλειά ακόμα, αλλά για συνέχισε αυτό που έλεγες.
- Ναι, η ομάδα έχει μια πλούσια τροπαιοθήκη. Εκεί ακριβώς πάμε τώρα, να δείτε την βιτρίνα με τα τρόπαια. Βέβαια τελευταίος μας τίτλος ήταν πριν από 5 χρόνια και γενικά δεν τα πηγαίνει καλά. Οπότε όπως καταλαβαίνεται, η ομάδα θέλει κάποιου είδους ανάσταση. Η μεγαλύτερη διάκριση της ομάδας έρχεται στο μακρινό 1997, όπου η ομάδα έφτασε στον τελικό του Copa Libertadores!


Image


- Εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο.
- Βέβαια, τα τελευταία 4 χρόνια, η ψηλότερη θέση που πήραμε ήταν η 3η του 2008!
- Ναι, αυτό δεν ακούγεται καλό για μια ομάδα με τέτοια ιστορία...
- Η ομάδα υπάρχει από το 1955. Τα χρώματα μας μοιάζουν με την Granma που προπονούσες στην Κούβα. Γαλάζιο με άσπρο. Δεύτερη εμφάνιση είναι η κίτρινη. Έχουμε και μια τρίτη η οποία είναι μπλε, αλλά σπάνια τη φοράμε.


Image


Η ομάδα έχει 2 βασικούς αντιπάλους, όπου στα μεταξύ μας παιχνίδια γίνεται χαμός. Πρόκειται για τις Alianza Lima και Universitao.



Η ομάδα μας έχει καλούς παίχτες, αλλά θέλει πολύ δουλειά. Γενικά οι παίχτες που έχουμε δεν είναι τόσο γνωστοί όσο παλιότερα που μαζεύαμε τα μεγαλύτερα αστέρια του Περού. Τώρα που θα τους αναλάβεται εσείς Che, το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι ότι δεν θα τους έχετε κάνει προετοιμασία. Πραγματικά πρώτη φορά τυχαίνει να απολύεται προπονητής πριν την έναρξη της περιόδου. Βέβαια ο πρόεδρος τον είχε στον στόχο από πέρσι, αλλά τα αποτελέσματα των φιλικών ήταν αποκαρδιωτικά…



Σε λίγο θα πάμε να τους γνωρίσεις. Έχουμε την πρώτη προπόνηση σε 15 λεπτά από τώρα. Έχεις αγωνία;
- Ποτέ δεν έχω αγωνία. Μόνο ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, Γκουτιέρεζ.
- Ωραία, αυτό είναι καλό. Επίσης να σου πω ότι έχουμε μια πολύ καλή ακαδημία! Κατά καιρούς βγάζουμε αρκετά ταλέντα από εκεί. Τα περισσότερα από αυτά όμως καταλήγουν σε Αργεντινή - Βραζιλία - Μεξικό και Ευρώπη...


Image


- Λατρεύω τις ομάδες που έχουν γερές ακαδημίες!
- Ωραία, πάμε να ετοιμαστούμε για να γνωρίσεις του παίχτες λοιπόν...



Image
Last edited by Antonisjk on Wed Nov 17, 2010 10:14 am, edited 1 time in total.
User avatar
Jake13
Manager
Manager
Posts: 4199
Joined: Mon Aug 25, 2008 1:27 pm
Status: Silence will fall when the question is asked.
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Καλή αρχή Αντώνη!
User avatar
gogos_7
Director Of Football
Director Of Football
Posts: 6469
Joined: Thu Jul 02, 2009 11:09 am
Status: χωριάτης
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Ελα και καλη αρχη!!! :-D
Spoiler: show
Nik_33 wrote:Ο gogos ο Αλ Καπόνε -rofl
matthew21 wrote:Γεια σου ρε gogos corleone!!
"Director of Football and Responsibilities": All you need to know
Bayer 04 Leverkusen Analysis Football Manager 2015

Μάριο Γκόμεζ ο ένας ο μέγιστος ο παντοτινός.-
User avatar
DrGonzo
The God Of Football
The God Of Football
Posts: 28004
Joined: Sat Nov 24, 2007 1:09 pm
Football Manager της ομάδας: Aberdden FC
Status: Seemed deep in thought
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Χα, οι Διόσκουροι πέσαν με τα μούτρα στη δουλειά!
Καλή χρόνια να χουμε!
'Το Κράτος στην Ελλάδα παραδοσιακά κινητοποιείται πάντα και μόνο σε βάρος του Ολυμπιακού''
Καρπετόπουλος Αντώνης 23-12-2019

And I m up while the dawn is breaking, even though my heart is aching.
I should be drinking a toast to absent friends instead of these comedians.


How you expect to run with the wolves come night
when you spend all day sparring with the puppies?
User avatar
stratosav7
Indispensible
Indispensible
Posts: 1650
Joined: Mon Sep 07, 2009 11:51 am
Football Manager της ομάδας: Oldham Athletic
Αγαπημένη Ομάδα: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Location: Oldham,Manchester,UK
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Ελα ρε Τσε....Περιμενουμε συνεχεια....Αρχισε καλα η φεινη σεζον για τος ιστοριες
Solo Mango

Image
stamatism
Hot Prospect
Hot Prospect
Posts: 715
Joined: Sun Aug 01, 2010 8:42 pm
Status: Lil Wayne !!!
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Καλη αρχη φιλε και απο εμενα !!!
Rest in Pace MARIO !!!
User avatar
GrKiller
Coach
Coach
Posts: 2819
Joined: Tue Jun 09, 2009 11:46 am
Football Manager της ομάδας: Juve
Αγαπημένη Ομάδα: ΟΦΗ , Man Utd , Juve
Has thanked: 0
Been thanked: 0

καλη αρχη !
User avatar
SiNgLe
Manager
Manager
Posts: 4819
Joined: Sat Oct 10, 2009 3:54 pm
Football Manager της ομάδας: Woking FC
Αγαπημένη Ομάδα: Αστέρας Τρίπολης
Location: Τρίπολη
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Καλή αρχή φίλε!
User avatar
zeds dead
Assistant Manager
Assistant Manager
Posts: 3669
Joined: Sun Jan 06, 2008 11:55 am
Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
Status: "That which is imagined can never be lost."
Location: Foreverdark Woods
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

Καλη αρχή ρε bro. Με τέτοιο αδερφικό ποδαρικό ο τομέας θα σκίσει και φέτος :D
I walk alone / Not because I'm lost / But because I want to

They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
markos92
Football Legend
Football Legend
Posts: 10192
Joined: Tue Jul 08, 2008 11:53 pm
twitter: markosv92
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Καλη αρχη Αντωνη! :-D

Ωραια ξεκινησαμε φετος! Ολοι οι ιστοριογραφοι του φορουμ εδω ειναι... :P
Η ιστορία της Γιουβέντους επιτάσσει να έχουμε πάντα το κεφάλι ψηλά και να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με θάρρος, με κουράγιο. Εγώ, εσείς, όλοι οι Γιουβεντίνοι το κάναμε και το κάνουμε πάντα αυτό. Μια συναρπαστική ιστορία, με εσάς πάντα στο πλευρό μας. - Alessandro Del Piero
User avatar
Jordi_7
The God Of Football
The God Of Football
Posts: 26807
Joined: Sun Jun 05, 2005 4:11 pm
Αγαπημένη Ομάδα: FC Barcelona
Location: Marinaleda
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Σαν έτοιμος απο καιρό ο Αντώνης .... :D

Καλή αρχή και φέτος και πολλές επιτυχίες .
No deixem de jugar perquè ens fem vells, sinó que ens fem vells perquè deixem de jugar.

Il Pinturicchio • Il Fenomeno Vero • AdP 10

Everything will be ok in the end.If it's not ok, it's not the end.
User avatar
Antonisjk
National Manager
National Manager
Posts: 7512
Joined: Thu Dec 11, 2003 12:00 am
Αγαπημένη Ομάδα: AEK
Location: Κύπρος
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

Ο Che βγήκε στο γήπεδο μαζί με τον Γκουτιέρεζ και είδε από μακριά τους παίχτες του μαζεμένους σε μια γωνιά του γηπέδου. Μερικοί από αυτούς έπαιζαν ποδοβόλευ, ενώ οι υπόλοιποι στέκονταν με σταυρωμένα χέρια και κοιτούσαν αδιάφορα τριγύρω. Φορούσαν τις γαλάζιες εμφανίσεις της προπόνησης και η σκηνή έμοιαζε λίγο-πολύ με την σκηνή των έργων του holywood, όπου οι φυλακισμένοι κάνουν “αθλητικές δραστηριότητες” στο προαύλιο της φυλακής…

Image

Προπονητής και βοηθός πλησίασαν τους παίχτες τους. Ο Γκουτιέρεζ τους φώναξε να σταθούν σε μία γραμμή για να γνωρίσουν τον νέο προπονητή τους. Οι νεότεροι έτρεξαν και πήραν θέση, ενώ οι μεγαλύτεροι ακολούθησαν σε πιο βαριεστημένο ύφος. Άλλωστε τι παραπάνω θα μπορούσε να είναι αυτός ο νέος προπονητής από τους προηγούμενους 5-6 που ήρθαν και έφυγαν μέσα σε διάστημα 2 χρόνων; Ο Γκουτιέρεζ έβγαλε έναν μικρό μονόλογο προσπαθώντας να εντυπωσιάσει τους παίχτες για τα κατορθώματα του Che. Φυσικά με ένας τίτλος πρωταθλήματος Κούβας, δεν μπορεί να εντυπωσιάσει κανέναν παίχτη, αλλά ο Γκουτιέρεζ έβαλε τα δυνατά του και ίσως (λέω ίσως) κατάφερε να πείσει τους μικρότερους σε ηλικία παίχτες ότι αυτός ο προπονητής θα αλλάξει πολλά σε αυτήν την ομάδα. Αφού τελείωσε ο βοηθός του Che, πήρε τον λόγο ο ίδιος.

Κοιτάξτε αυτό το γήπεδο” είπε και έδειξε το μεγαλείο του γηπέδου. “Εδώ παίζει μια τρανή ομάδα που δεν φοβάται κανέναν αντίπαλο. Έτσι είχα ακούσει όταν ήμουν μικρός, εκεί στην Αργεντινή. Όποιος ερχόταν εδώ, είχε ως σκοπό την ήττα με όσο το δυνατόν μικρότερο σκορ. Γιατί η ήττα ήταν δεδομένη. Αυτή η τρανή ομάδα υποτίθεται ότι είστε εσείς!”. Οι παίχτες κοιταχτήκαν μεταξύ τους, αβέβαιοι εάν αυτή τη στιγμή ο νέος προπονητής τους, τους εξυμνούσε ή τους γελοιοποιούσε. “Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή σας μπήκαν ιδέες ότι μπορεί να σας κοροϊδεύω με τα λόγια μου. Το καταλαβαίνω. Γιατί μερικοί από εσάς σκέφτεστε ότι έχετε χάσει αρκετά παιχνίδια εδώ μέσα τα τελευταία χρόνια. Ναι, τα χάσατε. Όμως το θέμα είναι πως τα χάσατε! Τα χάσατε με κατεβασμένο το κεφάλι; Ή τα χάσατε αντρίκια, όπως κάθε άντρας πρέπει να συμπεριφέρεται όταν χάνει; Εγώ εδώ μπροστά μου, πρώτα από όλα βλέπω ένα μάτσο άντρες έτοιμοι να δώσουν τα πάντα μέσα στο γήπεδο! Εάν κάποιος δεν αισθάνεται έτσι, τότε μπορεί να αποχωρήσει από την ομάδα αυτή κι όλας τη στιγμή! Οι μεταγραφική περίοδος δεν τελείωσε ακόμα…”. Ο νεαρός Yancalro Casas έκανε να φύγει, αλλά τον έπιασε από τον γιακά ο ξάδερφος του Roberto Palacios και του ψυθίρισε “που πας ηλίθιε; Δεν μας διώχνει, απλά μας προκαλεί να σταθούμε στα πόδια μας!”. Ο Yancarlo έγνεψε καταφατικά και επέστρεψε στην γραμμή του.

Image


Τα μάτια του Che άστραψαν. Μετά από λίγο συνέχισε “βλέπετε τις άδειες εξέδρες; Κλείστε τα μάτια σας και ακούστε φωνές από τον ενθουσιασμό του κόσμου. Ακούστε το κοινό να ζητωκραυγάζει τα ονόματα σας, εσάς τους ίδιους, όπου θα είστε οι θριαμβευτές στο τέλος της ποδοσφαιρικής σεζόν. Θα είστε οι πρωταθλητές!” με το τελείωμα αυτής της λέξης, ο Che άνοιξε τα μάτια και κοίταξε τους παίχτες του. Είχαν όλοι τα μάτια τους κλειστά και μερικοί χαμογελούσαν σαν να έβλεπαν το πιο γλυκό όνειρο. Τον ήθελαν αυτόν τον τίτλο, όσο τίποτα άλλο στο κόσμο. Είχαν ανάγκη να ακούσουν την λέξη “πρωταθλητές”. Ο Che συνέχισε τον λόγο του “Όμως! Ξέρω τις δυσκολίες. Ξέρω ποιος είναι ο λόγος που όλοι οι προκάτοχοι μου έφευγαν ως αποτυχημένοι, ενώ στην ουσία δεν ήταν”. Τα λόγια αυτά έκαναν τους μεγαλύτερους και παλιότερους στην ομάδα να γουρλώσουν τα μάτια! Μήπως είχαν μπροστά τους αυτό που χρειάζονταν τελικά; Μήπως εισακούστηκαν οι προσευχές τους; Ο Che συνέχισε “γίνεται να νικηθεί αυτό το εμπόδιο φίλοι μου. Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, γίνεται. Όπως ο Δαυίδ νίκησε τον Γολιάθ, όπως μικροί σε μέγεθος στρατοί κέρδισαν μεγαλύτερους και ισχυρότερους, κάπως έτσι και εμείς εάν γίνουμε μια γροθιά θα μπορέσουμε να κερδίσουμε όχι 11, αλλά και 12 και 13 και 14 αντιπάλους στο γήπεδο. Ας δείξουμε επιτέλους ποιοι είμαστε χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος! Vamos Cristal!!!”. Φωνάζοντας αυτό το σύνθημα στο τέλος, οι παίχτες ξέσπασαν σε φωνές και αλαλαγμούς, φωνάζοντας το όνομα της ομάδας τους όσο πιο δυνατά μπορούσαν. Μία νέα εποχή άρχισε να ανατέλλει σκέφτηκε ο Γκουτιέρεζ, ο οποίος χαμογελούσε περήφανα…
User avatar
DrGonzo
The God Of Football
The God Of Football
Posts: 28004
Joined: Sat Nov 24, 2007 1:09 pm
Football Manager της ομάδας: Aberdden FC
Status: Seemed deep in thought
Has thanked: 0
Been thanked: 0

Ρε, πορώθηκα, λεμε!!!
'Το Κράτος στην Ελλάδα παραδοσιακά κινητοποιείται πάντα και μόνο σε βάρος του Ολυμπιακού''
Καρπετόπουλος Αντώνης 23-12-2019

And I m up while the dawn is breaking, even though my heart is aching.
I should be drinking a toast to absent friends instead of these comedians.


How you expect to run with the wolves come night
when you spend all day sparring with the puppies?
User avatar
zeds dead
Assistant Manager
Assistant Manager
Posts: 3669
Joined: Sun Jan 06, 2008 11:55 am
Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
Status: "That which is imagined can never be lost."
Location: Foreverdark Woods
Has thanked: 0
Been thanked: 0
Contact:

Έλα ρε Τσε (θα έλεγα vamos αλλά αυτό το λένε τα Αριανά :D )
I walk alone / Not because I'm lost / But because I want to

They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
User avatar
thoba
Amateur
Amateur
Posts: 115
Joined: Thu Apr 03, 2008 2:40 pm
Football Manager της ομάδας: καβαλα
Αγαπημένη Ομάδα: αεκ,καβαλα
Location: καβαλα
Has thanked: 0
Been thanked: 0

καλη αρχη
Post Reply

Return to “Lost and found”