“Ο διαιτητής σφυρίζει την λήξη του αγώνα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, φεύγει με το διπλό από την έδρα της Μπράιτον, με τους κόκκινους διαβόλους να βλέπουν τον τελικό του FA Cup κόντρα στην συμπολίτισσα Σίτι ως τελικό επιβίωσης, καθώς σε περίπτωση που κατακτήσουν το τρόπαιο, θα ξεκινήσουν την ευρωπαϊκή τους πορεία από την League Phase του Europa League...”
Κοίτα που καταντήσαμε ρε φίλε. Να κρίνεται η επόμενη σεζόν σε τουλάχιστον 90 λεπτά και να κινδυνεύεις και να χάσεις κιόλας. Κάποτε η Σίτι τα έκανε πάνω της και τώρα να έχει γίνει εκείνη το αφεντικό στην πόλη. Αυτό δεν το θέλει ούτε ο ίδιος ο θεός. Ναι, ναι το ξέρω, όλες οι μεγάλες ομάδες κάνανε κοιλιά και μετά επανήλθανε. Τα βαρέθηκα ρε γαμώτο αυτά τα κλισέ. Ήμαστε 11 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, οι πετρελαιάδες μας έχουνε κάνει πελάτες, και εκτός από κάποιες εφήμερες επιτυχίες δεν μπορέσαμε να κάνουμε ποτέ το βήμα παραπάνω.
Όλα αυτά τα χρόνια έχουν αλλάξει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα. Φέρανε τον Μουρίνιο, φέρανε τον Φαν Χάαλ, φέραν τον Τεν Χαχ κι εγώ δεν ξέρω ακόμα πόσους άλλους. Και τι κάνανε τελικά; Μια μεγάλη, για τον Φρανκενστάιν τζούνιορ που έλεγε κι ο Χόρχε. Τόσα χρόνια έχω το πτυχίο της προπονητικής άχρηστο και κάθεται. Στην Ελλάδα με έχουνε θεό και με το δίκιο τους. Μουντιάλ τους έφερα, Champions League με τον Παναθηναϊκό πήρα, τι άλλο θέλουνε;
Τουλάχιστον θα είμαι στα επίσημα του Wembley στον τελικό Κυπέλλου. Κυρίλα με τα όλα της. Όλη η αφάν γκατέ εκεί θα είναι. Λες να γίνει το θαύμα; Η θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο το τραύμα; Πρώτος στο χωριό έγινα. Θα γίνω άραγε στην πόλη;
Σάββατο 25 Μαΐου 2024, Wembley, λίγο μετά τη λήξη του τελικού του FA Cup
Από κει τους είχαμε του χεριού μας, καταλήξαμε να πανηγυρίζουμε νίκες επί της Σίτι λες και ήμαστε καμιά ομαδούλα της σειράς. Τουλάχιστον η σεζόν έκλεισε με τίτλο και θα παίξουμε Ευρώπη του χρόνου. Μπας και έρθει κανένας παίκτης της προκοπής, γιατί αλλιώς έτσι όπως έχουμε γίνει, ούτε η κυρά Περμαθούλα δεν θα ερχόταν να παίξει. Και με το δίκιο της, αφού έχουμε γίνει νεκροταφείο του κάθε σταρ. Φεύγοντας από τα επίσημα, νιώθω ένα χέρι να με σταματάει.
Χ.Κ: Συγγνώμη, σας ξέρω από κάπου;
A.G: Μάλλον δεν πρέπει να με έχεις ξαναδεί, απ’ότι φαίνεται. Να συστηθώ τότε. Αβράαμ Γκλέιζερ. Μαζί με τον αδελφό μου Μάλκολμ έχουμε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το 2003.
Χ.Κ: Σαν κάτι να μου θυμίζει όλο αυτό...
A,G: Πράγματι. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε φέρει μεγάλα ονόματα της προπονητικής στην ομάδα και κανείς δεν κατάφερε να την επαναφέρει στην κορυφή. Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό στα media, αλλά σκεφτόμαστε να διώξουμε τον Τεν Χαχ. Ψάχνουμε για κάποιον νέο και φιλόδοξο προπονητή.
Χ.Κ: Μα καλά οι φίλαθλοι δεν θα στραβώσουν που η Γιουνάιτεντ θα έχει Έλληνα προπονητή;
A.G: Αυτό άστο πάνω μου. Εσύ έλα από το γραφείο μου αύριο και θα τη βρούμε την άκρη...
Την επόμενη μέρα...
A.G: Καλησπέρα Χρήστο
Χ.Κ: Χαίρετε...
A.G: Φαντάζομαι πως από τον χθεσινό μας διάλογο θα ξέρεις πολύ καλά τον λόγο της συνάντησής μας
-...
A.G: Καταλαβαίνω την αμηχανία σου. Όλοι το παθαίνουν όταν θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα.
Χ.Κ: Σίγουρα. Αλλά το πρέπει είναι μεγάλο. Όταν πήραμε το τελευταίο μας πρωτάθλημα, ήμουν ακόμα στην Ελλάδα και πάλευα να βγάλω τη σχολή προπονητικής...
A.G: Μη σε απασχολεί αυτό. Πάμε στις λεπτομερείς. Θα αμείβεσαι με 7,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και η διάρκεια του συμβολαίου θα είναι τριετής. Στόχος μας φέτος είναι να ήμαστε ανταγωνιστικοί στην Ευρώπη και να τερματίσουμε στην τριάδα. Τι λες λοιπόν δέχεσαι;
X.Κ: Με μεγάλη μου χαρά!
- Off Topic:
- Κάπως έτσι το μεγάλο μου όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Πριν βάλω τα κλειδιά στο αμάξι, το τηλέφωνό μου χτυπά και πάλι. Άγνωστος αριθμός. Από καμιά Vodafone θα με παίρνουνε πάλι. Δευτερόλεπτα μετά ξαναχτυπάει το τηλέφωνο...
Χ.Κ: Παρακαλώ;
-Ο κύριος Κονδύλης;
Χ.Κ: Ναι ο ίδιος τι με θέλετε;
-Μάκης Γκαγκάτσης εδώ. Όπως ξέρεις, ο Πογέτ έφυγε από την εθνική και η θέση έχει μείνει κενή.
-Κι από μένα τι θέλετε;
Μ.Γ: Να έρθεις στην Ελλάδα να μιλήσουμε. Τουτ,τουτ,τουτ...
- Off Topic:
- Ακόμα δεν ανακοινώθηκε η πρόσληψή μου από τη Γιούναιτεντ, να το το τηλέφωνο από τον μίστερ Μάκης. Αν και κάπου πάει το μυαλό μου γιατί θέλει να έρθω Ελλάδα, θα το κάνω αυτό το ταξίδι. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι, βρέθηκα στα γραφεία της ΕΠΟ. Η θέση στο γραφείο ήταν κενή. Μέχρι που τελικά ήρθε ο πρόεδρος...
Μ.Γ: Έμαθα ότι θα προπονήσεις την Γιουνάιτεντ...
Χ.Κ: Αλήθεια είναι αυτό. Κακό είναι;
Μ.Γ: Όχι. Ο λόγος που ήθελα να συναντηθούμε είναι διότι θα θέλαμε να αναλάβεις την εθνική Ελλάδας. Νομίζω ξέρεις πως χάσαμε την πρόκριση στο Euro...
Χ.Κ: Γνωρίζω, γνωρίζω! Άμα είναι να τα μάθαινα τελευταίος, ας γινόμουν καφετζής καλύτερα.
Μ.Γ: Χαίρομαι. Άρα ξέρεις και ποιοι είναι οι στόχοι μας έτσι δεν είναι;
Χ.Κ: Ναι. Η φουρνιά που έρχεται μαζί με τους ήδη υπάρχοντες είναι εξαιρετική και μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Μ.Γ: Το πας πολύ καλά! Εδώ είναι τα χαρτιά για το συμβόλαιο σου. Υπογράφεις και όλα αρχίζουν...
Κάπως έτσι λοιπόν, το ταξίδι ξεκινάει. Δύο δύσκολα challenge αλλά ήμαστε μαθημένοι σε αυτά...
Στο επόμενο post η ανάλυση του ρόστερ της United.
