mike the knight wrote:αμαν
παιξε το συστηα Μεσολλογγι διαφορετικα ουτε την παρελαση δε θα προλαβεις
Απο χαλια ξεκινηματα αλλο τιποτα, αλλα εδω ρε φιλε, το φαπ φουπ της αρκουδας. Ανασα γιοκ
Giorgos Giovanis wrote:Απο το κακο στο χειροτερο παει η ομαδα,κατι πρεπει να αλλαξει !
Αστο πανω μου, τι νομιζεις, ετσι αμαχητι θα το παρατησει η Σερβουκλα μας?
.................................................................................................................................................................................................................................................................
Ακομη μιαμιση ωρα μετα την ληξη του αγωνα και το πληθος δεν ειχε ησυχασει. Οι μισοι παικτες βριζανε, καποιοι κλαιγανε, αλλοι ειχαν πεσει στην απελπισια. Λογικο ηταν. Πρωτη φορα βιωναν οι περισσοτεροι ντου στο γηπεδο και δεν ηξεραν πως να αντιδρασουν. Ο Νικιτς, ψυχραιμος, δεν ελεγε τιποτα, ηταν στιγμη εκτονωσης νευρων για ολους. Μονο αυτος δεν ειχε δικαιωμα να ξεσπασει. Επρεπε να περιμενει. Στα επισημα ο Ιωαννου, κατεβαζε χριστοπαναγιες. Ειχε δωθει σαφης οδηγια απο τις δυναμεις ασφαλειας να μην κινηθει κανενας, αφου ακομα δεν ειχαν θεσει υπο τον ελεγχο τους το πληθος. Το μονο παρηγορητικο ηταν οτι τουλαχιστον ηταν εκτονωση της στιγμης και οχι οργανωμενο πλαισιο. Ξαφνικα το κινητο του δονηθηκε: "Μηνυμα απο τον Νικιτς¨σκεφτηκε και το κοιταξε. Λαθος. Το μηνυμα ερχοταν απο τον προεδρο: "asap στο γραφειο μου". "Τι asap μωρη μαλιακα, που δεν ξερουμε πως να ξεμπερδεψουμε εδω?" σκεφτηκε φουρκισμενος ο Ιωαννου. Δευτερο μηνυμα καπακι δονησε το κινητο του: αυτη την φορα απο τον Νικιτς. "Σημερα διανυκτερευση γραφειο". "Αναμενομενο, παμε συστημενοι για φουντο". Χρειαστηκε να περασει ακομα μιση ωρα και οι οδηγιες σαφεις: η ομαδα θα διανυκτερευσει σε ξενοδοχειο, η αυριανη προπονηση κεκλεισμενων των θυρων και με αστυνομικη περιφρουρηση. Τρεχατος συναντηθηκε με τον Νικιτς στον διαδρομο και με γρηγορο βημα κατευθυνηθηκαν προς το γραφειο του προεδρου. Λιγο πριν μπουν, ο Νικιτς τον κρατησε απο το μανικι: "ο,τι και να γινει κει μεσα, κρατησου". Ανοιξαν την πορτα και μπηκαν μεσα φουριοζοι. Απεναντι τους ομως δεν ηταν ο προεδρος. Ηταν ενας αγνωστος κυριος, πορχωρημενης ηλικιας.
-Καλησπερα σας κυριοι. Καθιστε παρακαλω.
Νικιτς και Ιωαννου εμειναν παξιμαδια. Ετοιμαστηκαν και οι δυο για μαχη και απεναντι τους φαινοταν ενας σαφεστατ αυστηρος αλλα ψυχραιμος κυριος. Τι διαολο συνεβη.
- Καθιστε κυριε Νικιτς και σεις κυριε Ιωαννου. Εαν καπνιζετε, βγαλτε τα τσιγαρα σας. Σερβιριστειτε καποιο ποτο, εαν θελετε. Μονο συντομα, γιατι μας περιμενει μεγαλη συζητηση.
Εκαναν και οι δυο αυτο ακριβως. Γεμισαν τα ποτηρια τους, αναψαν τα τσιγαρα τους και καθισαν απεναντι απο τον γηραιο αυτον κυριο.
- Κυριοι, δεν με γνωριζετε. Ονομαζομαι Χορστ Κλινκμαν και εδω και χρονια ειμαι μελος του δ.σ της ομαδας. Με αφορμη την κακη θεση της ομαδος, θεωρησα χρεος μου να παρεμβω. Θελω ομως να το κανω χωρις να μπω στα ποδια σας και κυριως θελω να ηρεμησω το χαιβανι τον "προεδρο" που εχει πανικοβληθει. Θελω συνοπτικα την κατασταση της ομαδος, που εγινε λαθος, τι κανουμε τωρα.
- Κυριε Κλινκμαν, καταρχας κανετε λαθος. Εγω σας γνωριζω. Και δεν ειστε ο Κλινκμαν, ειστε ο κυριος prof.dr Κλινσμαν, διασημος νεφρολογος του Ροστοκ. Τα πραγματα ειναι απλα: η ομαδα ειναι μετριων δυνατοτητων και με τα ατυχη αποτελεσματα οι παικτες εχουν πανικοβληθει.
- Και πιστευετε οτι ειστε σε θεση να τους καθησυχασετε?
- Καταρχην ναι, κατα δευτερον να τους εμψυχωσω.
- Πως?
- Αυτο κυριε Κλινκμαν θα μου επιτρεψετε να το κρατησω για εμενα. Ωστοσο αυτο θα γινει αμεσα.
- Θα σας το θεσω απλα κυριε Νικιτς. Για να μπορεσουμε να ξανακαθισουμε να πιουμε ενα ποτηρι μαζι, θελω 4 βαθμους τουλαχιστον στα επομενα δυο ματς. Εαν οχι, θα ψαξω για αντικατασταση σας.
-.....
-Εχω καθε καλη διαθεση να συνεργαστω μαζι σας, διοτι φαινεστε αξιοπρεπης ανθρωπος. Αυτη την στιγμη ομως κρινομαστε ολοι εκ του αποτελεσματος.
- Συμφωνοι λοιπον.
...........................................................................................................................................................................................................................................................
Την επομενη μερα η Ελκε αρνηθηκε να μπει στο γραφειο. Η ολονυκτια των Νικιτς-Ιωαννου ειχε μετατρεψει το γραφειο σε πεδιο μαχης. Ανακατα χαρτια, βουνα ολοκληρα απο αποτσιγαρα, παρατημενοι καφεδες δεξια και αριστερα. Και οι δυο τους σε υπερενταση. Αναλυση αντιπαλων, αλλα και της δικιας τους ομαδας, σχεδιασμοι, ιδεες, αντεγκλησεις. Ο καθενας επρεπε να παρει τον δρομο του: ο Νικιτς προς το ξενοδοχειο, ο Ιωαννου προς τα αποδυτηρια για ενα κρυο ντους και κατοπιν ενα βαρβατο πρωινο. Ο αγωνας με την Saarbrücken ηταν τελικος.
Λιγο πριν τον αγωνα:
- Μιλαν?
- Μμμ?
- Φοβαμαι.
- Εγω να δεις.
- Ναι, αλλα εισαι ψυχραιμος.
- Και τι να κανω? Να πανικοβληθω για συμπαρασταση?
- Μαλλον θα ηταν κακη ιδεα?
- Μαλλον.
6η αγωνιστκη: Saarbrücken-Rostock
ΑΝΤΕΕΕΕΕΕ ΓΕΙΑΑΑΑΑ ΠΟΟΟΟΡΝΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ! ΕΤΣΙ! 1 στο 90' και να καιει! Ουφ, πρωτο σημαδι ζωης. Ο δρομος ειναι ακομα μακρυς.
7η αγωνιστικη: Rostock-Bielefeld
Να σε καρφωνει ο πρωην αρχηγος σου ειναι παντα δυσαρεστο. Να σε καρφωνει ενω υπολογιζες οτι πας γι' αλλους 3 ποντους ακομα χειροτερο. Ο Μορις εσωσε προσωρινα την παρτιδα. 4 βαθμοι, ξεκουνηθηκαμε απο την 18η και πηγαμε στην 17η. Σωστα, κατι τρεχει στα γυφτικα, αλλα εδω πια παιζουμε μονο με ψυχολογια. Και η μικροτερη βελτιωση ειναι ευπροσδεκτη.
Τωρα ερχονται 2 απο τις δυσκολοτερες ομαδες της κατηγοριας: Γκροιτερ Φιρτ και Κολωνια. Στοχος και στα 2 να μην χασουμε.
8η αγωνιστικη: Rostock- Fürth
Κανονικα θα επρεπε θα αρχισω να ωρυομαι. 2 γκολ με 3 on target προσπαθειες ειναι σχεδον cheat και αμαρτια να μην παρεις ετσι ενα παιχνιδι. Απ' την αλλη ομως, δεν φταιει κανεις. Ο χεστης ο εαυτος μου φταιει που τους τραβηξε πισω, εβαλα και το time wasting και στο τελος εβαλα αυτο εκει που επρεπε.
9η αγωνιστικη: Köln- Rostock
Ως συνεπεια αυτου:
Ενα ενενηνταλεπτο βιας, ξυλοδαρμου και μαζικης αμυνας. Αιμα, χαμος, στην τσεπη ο βαθμος.
Οι γηπεδουλοι βεβαια φροντισαν να μας ανταμειψουν για το μαγικο θεαμα που τους προσφεραμε
Αλλα και εμεις, οπου φυγει φυγει
, αλλα μπροστα πασχουμε. Ο Νικολοφ ειναι προκλητικα κακος, ο Μορις παλευει αλλα ειναι περισσοτερο εξτρεμ, ο Αντεμιαν ειναι κινητικος και νιωθει, χρειαζεται ομως πολλες ευκαιριες. Ολοι μαζι μισο Λαβριτς δεν κανουν. Speaking of Λαβριτς, τον πλησιασα για να γυρισει "στην αγαπημενη του ομαδα" και με εγραψε στα αρκιντια του. Καλααααα.
Τερμάτισα 8ος την πρώτη χρονιά στη 2η κατηγορία και τώρα ετοιμάζομαι να χτυπήσω την άνοδο... Με 6.5Μ σε μισθούς και 2.5Μ σε budget μεταγραφών νομίζω πως είναι εφικτό... Εσένα σε βλέπω να δυσκολεύεσαι λίγο παραπάνω...