Ο Ναυπακτιακός Αστέρας είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ναυπάκτου που αγωνίζεται στην Α' κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αιτωλοακαρνανίας. Ιδρύθηκε το 1966 από τη συγχώνευση των ομάδων Ναυπακτιακού και Αστέρα Ναυπάκτου.Το 2011 συγχωνεύτηκε με την ερασιτεχνική ομάδα Ακαδημία Ναυπάκτου. Χρώματά του είναι το κόκκινο και το μαύρο.
Προς τιμή του ευεργέτη της Ναυπάκτου Δημητρίου Παπαχαραλάμπους ονομάστηκε Παπαχαραλάμπειος Αθλητικός Σύλλογος Ναυπακτιακός Αστέρας. Πριν την ίδρυση του Ναυπακτιακού Αστέρα στην Ναύπακτο υπήρχε ο Αστέρας με έτος ίδρυσης το 1958 και ο Ναυπακτιακός που αποτελούσαν τις πιο σημαντικές ομάδες και οι μόνες επίσημες ομάδες της κωμόπολης την εποχή εκείνη . Επίσης υπήρχαν η Προοδευτική, η Δάφνη και ο Άρης που δεν κατάφεραν να επισημοποιηθούν αφού αδυνατούσαν και εύλογα βρέθηκαν έξω από το επίκεντρο. Ύστερα από αδυναμία του Ναυπακτιακού επικράτησε η λογική της συγχώνευσης με την αγάπη και την κοινή υποστήριξη. Από την συγχώνευση των δύο ομάδων προέκυψε μια ισχυρή ομάδα που σάρωνε κάθε αντίπαλο στο πέρασμα της[εκκρεμεί παραπομπή]. Στο πρώτο κιόλας πρωτάθλημα το 1967 διεκδίκησε με πείσμα την άνοδο φέρνοντας εκπληκτικά αποτελέσματα. Παίκτες της εποχής εκείνης οι Περικλής Καραγιώργος, Δούνης, Δρακούλης, Λουκόπουλος Βασίλης (Λάκης) κ.α. Στον κρισιμότερο αγώνα που διεξήχθη στο Αίγιο με αντίπαλο τον Πατρέα η κινητοποίηση των φιλάθλων ήταν εκπληκτική. Οι αρχές (η μετακίνηση γινόταν και με φερυ μποτ) απαγόρευσαν για λόγους ασφαλείας την ολική μεταφορά των οπαδών κρίνοντας επικίνδυνη την κατάσταση[εκκρεμεί παραπομπή]. Τελικώς αυτοί που παρευρέθησαν κατέκλυσαν το εθνικό στάδιο και παρακολούθησαν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι όπου δυστυχώς ο Ναυπακτιακός Αστέρας ηττήθηκε με 2-1 και έχασε το πρωτάθλημα και την διεκδίκηση της ανόδου στην Β' Εθνική μέσω της διαδικασίας των μπαράζ.
Μέχρι το 1981 αγωνιζόταν στα τοπικά πρωταθλήματα ΕΠΣ Πατρών. Το 1981 αγωνίστηκε για τρία χρόνια στην Εθνική ερασιτεχνική σημερινή Γ' Εθνική κατηγορία μετά υποβιβάστηκε πάλι στο τοπικό πρωτάθλημα. Μετέπειτα η δραστηριοποίηση και η επένδυση σε ταλέντα από τις γύρω περιοχές με πρωτεργάτη τον Κύπριο προπονητή Ανδρέα Χριστοδούλου και με την βοήθεια των παραγόντων της εποχής κατάφερε να έχει εξαίρετες παρουσίες με σχεδόν μηδαμινά έξοδα ώσπου να κάνει το μεγάλο άλμα.
Το 1991 κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο στο τοπικό πρωτάθλημα με προπονητή τον Γ.Καρβούνη και αγωνίστηκε στη Δ' Εθνική κατηγορία. Εκεί άρχισε να ξεδιπλώνεται το μεγάλο ταλέντο από τα τσικό (παιδικά τμήματα) της προηγούμενης δεκαετίας Πανουριάς, Νικολλέτος, Κυριαζής, Καρβούνης Μ., Κυρίτσης Γρ. και άλλοι όπως και σε συνδυασμό με τον ερχομό αξιόλογων ποδοσφαιριστών από μεγαλύτερες κατηγορίες όπως ο Ρούμπας που επέστρεψε στην γενέτειρα του και την ομάδα που τον ανέδειξε και οι Παυλίδης, Πλοιαρίδης, Σερασίδης, Ρούσσος, Καψαλιάρης και άλλοι. Την πρώτη κιόλας χρονιά 1992 (ο Ναυπακτιακός Αστέρας έγινε ΠΑΕ) με πρόεδρο τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή Κ.Κονίδα και προπονητή τον Δ.Σκούνα κατάφερε να κατακτήσει την 2η θέση χάνοντας τον τίτλο στο νήμα από τον Φωκικό σκορπώντας απογοήτευση στους φιλάθλους του αλλά παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο για την εποχή εκείνη. Η μεγαλύτερη έξοδος φιλάθλων (ύστερα από αυτή του 1967) στην Άμφισσα ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες με παλικαρίσια εμφάνιση αποσπά ισοπαλία 0-0 από τον συν διεκδικητή Φωκικό και τον κρατά σε πλεονέκτημα στην ισοβαθμία καθώς στην έδρα του επικράτησε με 2-1 αλλά η αδυναμία στα εκτός έδρας με απώλειες σε Σαγέικα, Λεχαινά, Γαστούνη τον οδηγεί στην τελευταία αγωνιστική να διεκδικεί τον τίτλο με ομάδα που επίσης χρειάζεται τους βαθμούς για την παραμονή στην κατηγορία τον Αγγερικό Ζακύνθου. Ο ορισμός του αγώνα έγινε μέσα στο καλοκαίρι αφού εκκρεμούσε άλλο παιχνίδι του Αγγερικού λόγω αναβολής . Η εντυπωσιακή έξοδος των φιλάθλων (εισιτήρια 4.500)[εκκρεμεί παραπομπή] σημαδεύτηκε από τρομερά επεισόδια και οδυνηρή ισοπαλία 0-0 όπου ήταν και καταδικαστική, αφού ο Φωκικός κέρδισε στο τελευταίο παιχνίδι τον Αίαντα Γαστούνης και στέφθηκε πρωταθλητής. Έτσι λογικό ήταν να ανασυγκροτηθεί για την επόμενη χρονιά 1993 χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει και πάλι να κερδίσει τον τίτλο κάνοντας όμως μια αξιοζήλευτη προσπάθεια.
Το 1994 και το 1995 ήταν δύο μέτριες παρουσίες με συνδυασμό την αποχώρηση κάποιων σημαντικών παικτών και φτιάχνοντας τον κορμό με ντόπιους γηγενής ποδοσφαιριστές όπως οι Κυριαζής, Πανουριάς, Κωσταράς , Νικολέτος, Καρβούνης,Μίχος,Σταύρου, Αφοι Παπακώστα, Γιαννόπουλος, Λουκόπουλος Κωστής (γιος του Λάκη Λουκόπουλου), Καραγιάννης Αντ. και άλλοι.Η ανάληψη της ηγεσίας το 1995 από τον Ναυπάκτιο Φίλιππο Σφαέλο ένα ισχυρό πρόσωπο της εποχής με διοικητική παρουσία στην ΑΕΚ και στην Στεάουα Βουκουρεστίου ξύπνησε από λήθαργο την ομάδα και το φίλαθλο κοινό κάνοντας μάλιστα και εντυπωσιακές μεταγραφές. Ήταν όμως πολύ πίσω στην βαθμολογία για να διεκδικήσει τον τίτλο. Έτσι το 1996 πιο ισχυροποιημένος με πιο έμπειρους και δυναμικούς ποδοσφαιριστές παρότι μισθοφόρους τους: Θεοφάνους, Τσιρογιάννη, Παπαδόπουλο, Μπητσικώκο, Κωνσταντινίδη, Τσολερίδη και άλλους κέρδισε την άνοδο στη Γ' Εθνική επαγγελματική κατηγορία με καταπληκτική συγκομιδή βαθμών και τερμάτων με προπονητή τον Δ.Σκούνα και πρόεδρο - ευεργέτη τον Φ. Σφαέλο (1995-00),(2002-03) όπου με δική του πρωτοβουλία το καλοκαίρι του 1995 κατασκευάστηκε ένας σύγχρονος χλοοτάπητας.
Το 1996 - 1997 είχε μια εντυπωσιακή πορεία αλλά χωρίς να θέσει στόχο την άνοδο τερμάτισε στην 6η θέση φέρνοντας πολύ καλά αποτελέσματα. Αγωνίστηκε στη Γ Εθνική για 4 σεζόν (1996-2000) κάνοντας εντυπωσιακές πορείες παίρνοντας τρεις φορές την 6η θέση στην βαθμολογία με σημαντικότερη αυτή του 1997 - 1998 με προπονητή τον Σ.Τσιώλη όπου πραγματοποίησε μια καταπληκτική πορεία στον δεύτερο γύρο ύστερα από ένα άσχημο ξεκίνημα και καταλαμβάνοντας τελικώς την 6η θέση πετυχαίνοντας εκπληκτικά αποτελέσματα εντός και εκτός έδρας και μάλιστα με πολύ χαμηλό μπάτζετ.
Το 1998 - 1999 έκανε πάλι μια εξαιρετική παρουσία και κατακτώντας την 6η θέση με ένα βαθμό περισσότερο από τον ιστορικό Λεβαδειακό που υποβιβάστηκε.
Το 1999 - 00 με μια καταπληκτική πορεία και την συνδρομή του ισχυρού παράγοντα Ν.Μπερετάνου καταλαμβάνει την 2η θέση πίσω από τον Ακράτητο Άνω Λιοσίων και ανέρχεται για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Β' Εθνική.
Έτσι στην σεζόν 2000 - 01 αγωνίστηκε στη Β΄Εθνική με αφεντικό και πάλι τον Ν.Μπερετάνο σημειώνοντας τη μεγαλύτερη επιτυχία του που διατήρησε όμως μόνο για εκείνη τη χρονιά αφού κάνοντας μια ομολογουμένως καλή πορεία τερμάτισε στην 9η θέση σε σύνολο 16 ομάδων που οδηγούσε αυτόματα στην διαδικασία των μπαράζ υποβιβασμού. Η εξορία της ομάδος ως γηπεδούχο στα Ιωάννινα λόγω έλλειψης πυλώνων φωταγώγησης[εκκρεμεί παραπομπή] ήταν και καταδικαστική με αντίπαλο τον πιο αδύναμο και με προβλήματα Παναιγιάλειο. Παραχωρώντας 2-2 στο 1ο αγώνα, χάνοντας 2-0 στο Αίγιο και επικρατώντας με 2-1 στα Ιωάννινα υποβιβάστηκε με τον πιο άδοξο τρόπο. Μοιραίος προπονητής ο Σάκης Τσιώλης στην δεύτερη θητεία του.
Ο Ναυπακτιακός ξαναγωνίστηκε στην Γ' Εθνική την σεζόν 2001 - 02 όπου γλύτωσε τον υποβιβασμό τερματίζοντας ένα βαθμό πιο πάνω από τον Παναιτωλικό που υποβιβάστηκε.
Το 2002 - 03 με αφεντικό τον Φ. Σφαέλο που επέστρεψε έμελλε να είναι και το κύκνειο άσμα αφού υποβιβάστηκε στο περιφερειακό πρωτάθλημα ύστερα από μια καταστροφική χρονιά.Η επιστροφή κάποιων έμπειρων και η επένδυση σε άπειρους μισθοφόρους ποδοσφαιριστές βγήκε άκαρπη κάνοντας την χειρότερη συγκομιδή.
Το 2006 - 07 αγωνίσθηκε ξανά στην Γ' Εθνική αλλά δεν ξέφυγε από την μετριότητα και κάποια λάθη του στοίχησαν ακριβά με αποτέλεσμα τον υποβιβασμό.
Το 2009 - 2010 κατάφερε να ξανανέβει στην Γ' Εθνική κατακτώντας το πρωτάθλημα Δ' Εθνικής του 5ο ομίλου με σχετική ευκολία με προπονητή τον Δ.Σκούνα.
To 2010 - 11 παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κυνήγησε μέχρι τέλους την παραμονή στην κατηγορία αλλά δεν τα κατάφερε όπου υποβιβάστηκε ξανά στην ερασιτεχνική κατηγορία.Στην σαιζόν αυτή ξεκίνησε με τον Δ.Σκούνα προπονητή και αντικαταστάθηκε μέχρι τέλους από τον Δ.Τομπάζη.Το καλοκαίρι του 2011 γράφτηκε ίσως η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου καθώς η αδυναμία συγκέντρωσης πόρων για την συμμετοχή στο Περιφερειακό πρωτάθλημα (Δ΄ Εθνική) επέφερε και την διάλυση.Υποβιβάστηκε στο τοπικό πρωτάθλημα της Α1 όπου απορροφήθηκε από την Ακαδημία Ναυπάκτου, που κράτησε το δικό της έμψυχο δυναμικό,τόσο των παικτών όσο και των παραγόντων.
Πηγή το wikipedia.
