Τον Σεπτέμβρη με κάλεσαν στους μικρούς της Εθνικής και το πρώτο μου παιχνίδι ήταν κόντρα στο Λουξεμβούργο,το οποίο νικήσαμε 4-0 εκτός έδρας , χωρίς να σκοράρω αλλά να πιάνω 7 απόδοση.Το πρώτο μου γκολ με τους μικρούς της Εθνικής ήρθε 4 μέρες μετά, στον εκτός έδρας αγώνα κόντρα στη Λετονία.Στον οποίο όμως χάσαμε 2-1.
Στις 22 του ίδιου μήνα η μεγάλη στιγμή ήρθε...Ο προπονητής της μεγάλης ομάδας με ήθελε για τον αγώνα κόντρα στην ΑΙΚ.
Το προηγούμενο βράδυ ζήτημα είναι να κοιμήθηκα πάνω απο 3 ώρες.Η αγωνία μου και η ανυπομονησία να παίξω με τη μεγάλη ομάδα δε με άφηνε να κοιμηθώ.Ο αγώνας θα γινόταν στις
19.30.
Όταν ξύπνησα με πήραν τηλέφωνο απο την ομάδα να μου πουν οτι θα πρέπει να είμαι στο προπονητικό κέντρο απο νωρίς το μεσημέρι.Όταν έφτασα εκεί ήμουν σαν τη μύγα μες στο γάλα.Και χεσμένη μύγα απ'το άγχος.
Με έπιασε ο προπονητής και μου είπε οτι δεν πρέπει να αγχώνομαι και να απολαύσω το παιχνίδι είτε με βάλει ως αλλαγή είτε όχι.
Το παιχνίδι δεν είχε πάει καλά.Στο πρώτο ημίχρονο χάναμε
1-0.Στην ανάπαυλα στα αποδυτήρια ο προπονητής ήταν έξω φρενών με τους παίχτες και την απόδοσή τους.Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ισοφαρίσαμε,αλλά μετά απο 5 λεπτά η ΑΙΚ πέρασε και πάλι μπροστά στο σκορ με
2-1.Στο
65' ο προπονητής μου είπε να σηκωθώ για ζέσταμα μαζί με τους Oremo και Enrico.Νομίζω είναι περιττό να σας πω οτι η φόρμα βγήκε μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.Στο
86' και ενώ ήμουν σίγουρος οτι δεν θα με ρίξει στο παιχνίδι,μας φώναξε και τους 3 να ετοιμαστούμε για αλλαγή.Πήγαμε στον τέταρτο περιμένοντας να σταματήσει το παιχνίδι να γίνουν οι αλλαγές.Ο βοηθός προπονητή είχε έρθει κοντά μου να μου εξηγήσει τι θέλει να κάνω,ενώ εγώ χάζευα το γήπεδο και τους,περίπου 36000, φιλάθλους.
Οι 2 άλλες αλλαγές έγιναν και περίμενα τη σειρά μου.Ο τέταρτος διαιτητής σήκωσε τη ταμπέλα με τα νούμερα.Θα έμπαινα στη θέση του
Dahlberg.Όταν ακούστηκε το όνομά μου και μπήκα μέσα,απόλαυσα ένα χλιαρό χειροκρότημα απο τις κερκίδες.Λίγο οτι είμαι άγνωστος,λίγο οτι δεν παίζαμε καλά,οι φίλαθλοι δεν είχαν και πολλή όρεξη.Για μένα όμως αυτό ήταν αρκετό.
Στο λίγο χρόνο που έπαιξα δεν πρόλαβα να κάνω και πολλά, αλλά αυτή τη πρώτη φορά με τη μεγάλη ομάδα θα τη θυμάμαι για πάντα.
Μετά το τέλος της πρώτης σεζόν τα πράγματα έχουν ως εξής:
Η βελτίωση στους νευραλγικούς τομείς είναι εμφανής.Ελπίζω να συνεχίσω έτσι και να πάω σύντομα στη μεγάλη ομάδα.
Η μεγάλη ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα ξανά μετά απο 3 χρόνια!!!Εκείνο το βράδυ τους έμαθα τι θα πει μπουζούκια!!!
@ Nik : Ποιός σου είπε οτι θα έβαζα close to IRL?
Έβαλα ό,τι καλύτερο μπορούσα σύμφωνα με το πρώτο ποστ του Τσακ για το SYTYCP και χωρίς να πειράξω τα κρυφά
@ ice : Αυτό είναι το ρόστερ της μεγάλης ομάδας τον Ιούλιο του 2009.
??? ) και πήγα με έναν φίλο μου.Ο άλλος είχε λυσσάξει να πάρει αυτόγραφο αλλά εγώ ούτε που άκουγα τα τραγούδια του.Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος : 
