Δέκα χρόνια και κάτι ψιλά [Part IV]

[Tsakalaki]

Χάθηκε το μέτρημα. Χάθηκε η ροή. Χάθηκε η συνοχή. Πόσο ΠΑΟΚ αυτή η "ιστορία". Όλο αρχίζει, όλο σταματάει, αλλά ποτέ δε τελειώνει. Θα το παλέψω. Όσο πάει. Όσο τη πάω. Όπως βγει.

Που έχουμε μείνει; Στον Ιανουάριο του 2009. θα τη βρω την άκρη. Δε με φοβάμαι. Διότι όταν κάνω κάτι που αγαπώ, το κάνω καλά. Άλλωστε, αυτό με φρέναρε εδώ και έξι μήνες. Έβλεπα οτι δε θα το έκανα καλά. Και το άφησα, για να μη το βαρεθώ, για να μη το κάνω ρουτίνα, να το έχω ως όπλο κατά της καθημερινότητας. Το "Δέκα χρόνια και κάτι ψιλά" το είδα ως χαρά. Όταν έλεγα απο μέσα μου "Αντώνη, συνέχισε την ιστορία ρε, μη την παρατάς", καταλάβαινα οτι πάει να μου γίνει βάρος.

Αυτή η ιστορία - καταγραφή, τη νιώθω όπως ακριβώς το FM. Θέλω να νιώθω οτι το θέλω για να το κάνω. Δε θέλω να παίζω FM ή να γράφω την ιστορία - "βιβλίο" για μένα επειδή "δεν έχω κάτι να κάνω" αλλά επειδή με "φωνάζει".

Όπως αυτές τις μέρες που πέφτω για ύπνο και σκέφτομαι την ενδεκάδα, τον παίκτη που θα επιστρέψει και που θα τον βάλω να παίζει, το αν επιτέλους να το γυρίσω σε 4-2-3-1 ή θα μείνω - "εγκλωβιστώ" στο 4-3-3 χωρίς δεκάρι.

Αυτά, για ένα "καλώς σας βρήκα και πάλι".

[vaggelis2005]

Επιτελους.Ειχε περασει καιρος.

Καλο γραψιμο!!!

Στάλθηκε από το Mark V Prime μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[nekpap]

Καλή αρχή! Εφέτος ας παρουσιαστούν πιο αναλυτικά οι αγώνες...

[zeds dead]

Κάνε αυτό που σε ευχαριστεί και εμείς θα είμαστε εδώ όπως πάντα!

Στάλθηκε από το HUAWEI VNS-L21 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[paokkerkir]

Σταθερά εδώ και τόσα χρόνια παρακολουθούμε και στηρίζουμε.

[Beorn]

Σταθερά εδώ και τόσα χρόνια παρακολουθούμε και στηρίζουμε.

αυτο ακριβως!

[BuLLs3y3]

Εδώ είμαστε Τσακ , όπως κάθε χρόνο!! Αναμένουμε τη συνέχεια..

Στάλθηκε από το EVA-L09 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[Jordi_7]

Πιστά Τσακ-όσκυλα και εμείς, δίπλα σου.

Sent from my Lenovo A806 using Tapatalk

[Tsakalaki]

S1 - Ep01

Κλασική απόφαση να μην κάνω μεταγραφές το πρώτο καλοκαίρι. Την πόρτα της εξόδου πέρασαν οι Κοροβέσης και Χατζηισαΐας, ως δανεικοί σε Βίλεμ και Ξάνθη αντίστοιχα.

Στα φιλικά παιχνίδια, ψάχνομαι με το 4-1(DMC)-2(MC)-3 στο οποίο έχω αποφασίσει να στηριχτώ. Εκείνοι που σε πρώτη φάση φαίνεται να τη "πληρώνουν" είναι οι Μπίσεσβαρ και Πέλκας, τα δυο ματς "10άρια".



Προσπάθησα να τους βολέψω στο αριστερό άκρο, ως εσωτερικούς επιθετικούς και άρχισα να τα πηγαίνουν καλά. Την πάλευαν έχοντας θετική απόδοση, αλλά έτσι την "πλήρωνε" είτε ο Τζάλμα είτε ο Ροντρίγκες.

Η κλήρωση των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ έφερε στο δρόμο μας την Φενέρ από τον Μπαχτσέ της Πόλης. Ο Κλάους έκανε όργια. ΟΡ-ΓΙ-Α. Δεν ξέρω τι έπαθε. Όλα μέσα. Και τις μπάλες και τις κάλτσες και τα ρολόγια, και τη Δώρα έβαλε μέσα. Έβαλε περισσότερα γκολ από όσα αυτοκίνητα έχει, τι να πω άλλο; Στο δεύτερο παιχνίδι σκέφτηκα να ξεκινήσω με επιθετικό τον Βελλίδη, έτσι για το τρολάρισμα της 100ετίας, αλλά δεν ήθελα να το ξεφτιλίσω.

Στα πλέι οφ ήρθε η Μάντσετσερ του Σίτι. Όλα καλά μέχρι που βγήκες εσύ....Από την αποβολή του Κάνιας και μετά, στο 54', το 1-0 έγινε 3-0, και τα πράγματα ζόρισαν. Ακολούθησε η πρεμιέρα. Εντός έδρας με την Ξάνθη. Όλοι ξέρετε τι έγινε. Ειδικά ο Γκόντζο.

Στο δεύτερο παιχνίδι με την Μάντσεστερ του Σίτι η ξενέρα ήρθε στο 6' και στο 93'. Ο Αγουέρο μας κάνει 0-1 πριν καν κουνήσω το ποντίκι. Και δώσε, και χώσε και βάλε και πάλεψε! 4-1 στο 85' και μας πιάνει αμόκ! Και στο 93' ο Περέιρα χάνει το τετ-α-τετ. Αν το είχε βάλει ίσως να με βλέπατε ακόμα στο δρόμο, με την φόρμα και ένα αμάνικο φανελακι που είχα πάρει πριν από δέκα χρόνια, όταν πήγαινα γυμναστήριο και πάλευα να ρίξω την γυμνάστρια.

Στο πρωτάθλημα συνεχίσουμε ακάθεκτοι....Μετά απο δυο αγωνιστικές, είμαστε τελευταίοι με -1...




ΥΓ: Περιττό να πω οτι για μια εβδομάδα έπαιζα τα λεπτά των γκολ του Κλάους στο ΚΙΝΟ. Τζίφος αλλά, τι σημασία έχει;

[dalan2007]

Η μεγαλυτερη επιστροφη...και φυσικα ειμαστε εδω....

[karembeu-7]

Καλή αρχή και φέτος, Τσακ.

[Tsakalaki]

Στα τελευταία επεισόδια του "Δέκα χρόνια και κάτι ψιλά [Part IΙΙ]"




Ιανουάριος 2009, Το τετ-α-τετ Μπακαγιόκο-Σάντος

Ο Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο είναι μια θεότητα. Μια ξεχωριστή οντότητα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν εκεί έξω. Είναι ένας ωραίος τύπος, από τους κλασικούς που ξέρουν 1000 καντάρια μπάλα αλλά δεν καταφέρουν ποτέ, όχι μόνο να τα χαλιναγωγήσουν προς όφελος και δικό τους και της ομάδας τους, αλλά έχοντας ως δεδομένο αυτό, δεν συμβιβάζονται στις κριτικές που γίνονται προς αυτούς με βάση την εικόνα τους στα παιχνίδια και τις ικανότητές τους.

Ο Μπακαγιόκο θα έβγαζε σε ένα παιχνίδια τα "1000 καντάρια μπάλα" και στα υπόλοιπα όχι μόνο είχε σκαμπανεβάσματα αλλά ο μέσος όρος ήταν χαμηλότερος των ικανοτήτων του. Είναι από τους παίκτες που στις μεγάλες ομάδες θα έχει ένα σπουδαίο ματς και τρια - τέσσερα μέτρα, θα μείνει πάγκο, θα μπει αλλαγή, θα σε ξελασπώσει, θα πάρει φανέλα βασικού, θα βαλτώσει και αντί να αποδεχθεί το ρόλο του 12ου παίκτη, που αποδεικνύει πως του ταιριάζει στο επίπεδο της ομάδας που βρίσκεται, γκρινιάζει. Και μόλις μάει σε μικρότερης βαρύτυτας/πιεσης/άγχους ομάδα, πετάει. Και εγκωβίζεται ανάμεσα στο too good to be σε μικρή ομάδα, to small to be βασικό σε μια ομάδα μεγαλύτερης κλίμακας.

Ο Μπακαγιόκο δεν πολυπήγαινε τον Σάντος. Πάντα, κάθε Δευτέρα έλεγε το "γιατί ερχόμαστε στη προπόνηση; όλοι ξέρουμε ποιοι θα παίξουν τη Κυριακή". Το μόνιμό του παράπονο πως ο,τι και αν έκανε στην προπόνηση, δε θα ήταν βασικός εφόσον ήταν οκ ο Μουσλίμοβιτς.

Σε μια προπόνηση, στο ξεκίνημά της, ο Σάντος με τον Μπακαγιόκο κατάφεραν να αρπαχτούν. "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ξέρεις σε ποιες ομάδες έχω παίξει εγώ; Εγω έπαιζα στην Μαρσέιγ" είπε ο Μπακαγιόκο φορτωμένος προς τον Σάντος. Σιγά μη μασήσει ο Πορτογάλος. Τον κόβετε για τέτοιο τύπο; Με εκείνο το βλοσυρό ύφος του είπε "ούτε που με νοιάζει σε ποιες ομάδες ήσουν...Τώρα είσαι εδώ". all time περιστατικό σε ομάδα που αν το ζήσεις σκέφτεσαι το αν θα το αναδείξεις σε θέμα ή θα το πνίξεις. Τα γνωστά, τα ξέρετε. Αν το γράψεις θα ακουστεί το "κάνεις κακό στην ομάδα φιλαράκο. εσύ δεν είσαι δημοσιογράφος του ΠΑΟΚ; ψωμάκι τρως από την ομάδα πρέπει να τη σέβεσαι". Αν δε το γράψεις, κάποια στιγμή θα βγει, και όταν βγει θα ακουστεί το "όλα τα μαθαίνετε και τα κουκουλώνετε. Να λέτε την αλήθεια στο κόσμο να ξέρουν όλοι το τι γίνεται στην ομάδα, όχι μόνο εσείς, και μετά να καλύπτετε τα φιλαράκια σας".

Αν προσθέσεις σε αυτό πως το περιστατικό έγινε λίγες ημέρες πριν από ματς με τον Άρη, καταλαβαίνει κανείς πως οι ισορροπίες είναι ακόμα πιο λεπτές. Το καλό για εκείνη την ομάδα, για εκείνα τα αποδυτήρια ήταν πως ο Σάντος τα είχε γεμίσει με παίκτες που οι περισσότεροι κουβαλούσαν και ένα βιογραφικό. Είχαν όλοι εμπειρία, τρέλα, κάκαλα. Και με τέτοια, δεν την έβγαζες καθαρή, όχι από το προπονητή αλλά από τους υπόλοιπους. Ο Μπακαγιόκο δεν το συνέχισε, ο Σάντος το ίδιο και η ζωή συνεχίστηκε, χωρίς ο Μπακαγιόκο να μένει εκτός ομάδας περισσότερο από όσο συνέβαινε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Σα να του έλεγε ο Σάντος "όσο και να χτυπιέσαι φιλαράκο, εγώ σε θέλω γι'΄αυτή τη δουλειά, αυτή θα σε βάζω να κάνεις, ούτε περισσότερη ούτε λιγότερη, μέχρι να γίνει η δουλειά μου, κι' άμα δε σ' αρέσει, ξέρεις που είναι τα γραφεία". Αυτό δηλαδή που κάνει κάθε προπονητής με κάκαλα και στήριξη. Όχι μόνο με κάκαλα ή μόνο με στήριξη. Αν δε τα έχεις και τα δυο, δε το κάνεις.


Ιανουάριος 2009
Τα δυο από τα τρία ματς με τον Άρη


Η ΕΠΟ για τρίτη διαδοχική χρονιά, αλλάζει το τρόπο διεξαγωγής του κυπέλλου Ελλάδος. Στη φάση των 32 και των 16 υπάρχει το Αγγλικό μοντέλο. Κλήρωση με γηπεδούχο, και σε περίπτωση ισοπαλίας, επαναληπτικός στην έδρα του φιλοξενούμενου. Ο ΠΑΟΚ κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Άρη, με τον Δικέφαλο να είναι γηπεδούχος. 14/1/2009. Η Τούμπα δεν τιγκάρει, αλλά γεμίζει. Εκτός και αν τίγκαρε, αλλά ατμόσφαιρα δεν πολυθυμάμαι. Βροχερός καιρός, λασπούρα, και το ματς κυλάει στο 0-0. Κλωτσοπατινάδα προς το τέλος, με τον ΠΑΟΚ να προτιμά να πάει σε δεύτερο ματς παρά να βγει για να ψάξει τη νίκη. Να αποκλειστεί στο κύπελλο με ήττα από τον Άρη στη Τούμπα;

Τότε, όλοι καταλάβαιναν "τι εστι ΠΑΟΚ". Και το λέω αυτό διότι όλοι ήξεραν τα καλά και τις παθογένειες αυτού του συλλόγου. Τα κόμπλεξ του, τα χούγια του κόσμου του. Πα' έξω κι' ανακατωτά. Και μετρά πολύ αυτό. Το να ξες που είσαι και αν δεν μπορείς να αλλάξεις τη "λογική" μέσα στην οποία ζεις και εργάζεσαι, ή να αλλάζεις ή να φεύγεις. Τέλος πάντων, πάω να ανοίξω άλλο κεφάλαιο... Το ματς τελειώνει με 0-0 και το πρόγραμμα φέρνει ένα Άρης - ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα και τρεις μέρες αργότερα ένα Άρης - ΠΑΟΚ για το κύπελλο. Δυο φορές σε τέσσερις ημέρες να πάω Χαριλάου ως "ρεπόρτερ ΠΑΟΚ". Παντού φάτσες που δεν τις ήξερες, με αποτέλεσμα να μη ξέρεις αν κάποιος σε αναγνωρίσει, αν θα αντιδράσει.

Το πρώτο ματς στο Χαριλάου, αυτό του πρωταθλήματος, που έγινε 25/1 λήγει και αυτό ισόπαλο και αυτό χωρίς τέρματα. Ο Άρης είχε αλλάξει προπονητή. Ο Ερνάντεθ είχε φύγει και τη θέση είχε πάει ο Μαζίνιο. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με παίκτη λιγότερο. Ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο δέχεται ένα ματσάκι από χαρτάκια το οποίο δεν είχε πεταχτεί κατα την είσοδο των ομάδων. Με τα λάστιχά του, κομπλέ. Φορτώνει και πηγαίνοντας να εκτελέσει το πλάγιο, το παίρνει και το πετάει με μίσος στη κερκίδα. Το βλέπει ο βοηθός, το λέει στον διαιτητή, κόκκινη και αντίο και για το υπόλοιπο του αγώνα αλλά και για το παιχνίδι κυπέλλου την Τετάρτη.

Στο Goal της επόμενης ημέρας, υπάρχει σελίδα με τη βαθμολογία του κάθε παίκτη (με άριστα το 10) και ένα κείμενο 30-40 λέξεων με σχολιασμό της απόδοσης. Σέρτζιο Κονσεϊσάο, βαθμός: 1. Η προπόνηση της Δευτέρας ήταν στις 11:00. Πηγαίνω Σουρωτή γύρω στις 10:00. Κατα τις 10:15, φτάνει ο Κονσεϊσάο. Τον βλέπω. Έχει εκείνο το βλέμμα που λες ή είναι "φορτωμένος" ή απλά είναι ο Κονσεϊσάο. Ήταν το πρώτο. Τον χαιρετάω με σκοπό να του πιάσω κουβέντα για το ματς και αυτό που έκανε, έτσι ώστε να ήθελε να έκανε μια δήλωση. "Good mordning.... who are you, big journalist?" με ρωτάει... Τον κοιτάζω χωρίς να πω τίποτα... "Well dome file, well done... You are top journalist... Do you know who i 'am? Do you know Sergio Conceisao?" λέει και μετά αρχίζει τα Πορτογαλικά. Ούτε που θυμάμαι τι έλεγε. Η τελευταία του κίνηση ήταν τα βγάλει το "Goal" που είχε στη μασχάλη του και να μου το δώσει, τσαλακωμένο στα χέρια.

Εγώ, ταραγμένος από μέσα μου, και ατάραχος απ' έξω, συνεχίζω το δρόμο της σιωπής καθώς ο Κονσεϊσάο φεύγει προς τα αποδυτήρια και γυρίζει και χειροκροτάει. Θέμα γίναμε. Δυο - τρεις παίκτες και κάτι φροντιστές βγήκαν να δουν τι συνέβη, ο Κονσεϊσάο συνέχισε να μουρμουράει... Όποιος με ρωτούσε "τι έγινε" εγώ απαντούσα εντελώς πούstικα. "Εμένα ρωτάτε; Έκανα τίποτα εγώ; Με είδατε να κάνω ή να λέω τίποτα; Ρωτήστε τον, ούτε εμένα μου είπε". Κάποιοι παίκτες ρώτησαν τον Κονσεϊσάο τι παίχτηκε, και εκείνος τους εξήγησε. Η προπόνηση άρχισε, την παρακολούθησα όλη και αφού τελείωσε, περίμενα υπομονετικά τον Κονσεϊσάο. Ο Πορτογάλος μετά τη προπόνηση έκανε μια ώρα φυσιοθεραπεία. Είχαν φύγει όλοι εκτός από τον Κονσεϊσάο. Χαλάλι του. Περίμενα. Περίμενα να μου πει τι τον ενόχλησε, ι τον χάλασε, να του πω και εγω κάτι αν ήθελε να ακούσει. Πήγε 2:00 και ο Κονσεϊσάο ξεπροβάλλει από τη σκάλα των αποδυτηρίων. Τον περίμενα λίγο πιο κάτω από τη πισίνα. Χαζός είμαι να τον περιμένω κοντά στη πισίνα; Κονσεϊσάο είναι αυτός. Όχι και να με ρίξουν εκεί που κάθε φορά γελούσα με όποιον έριχνα... Μαζί του βγαίνει και ένας φυσιοθεραπευτής. Με βλέπει ο Κονσεϊσάο, κάτι λέει στον φυσιοθεραπευτή και έρχεται προς το μέρος μου. Ήρεμος φαινόταν. Αλλά ο Κονσεϊσάο, μπορεί σε χρόνο dt να γυρίσει το κουμπί, ποτέ δε ξες. "Are you ok file? Sorry" λέει και απορώ... "They throw it to me....He will tell you" μου λέει, με χτυπάει στον ώμο, χαμογελάει, λέει ένα "sorry, e?" και κάνει να φύγει. Ξανά το ίδιο εγώ. Ούτε μιλάω, ούτε λαλάω. Απλά τον κοιτάζω, λέω ένα "ok... bye". Ο φυσιοθεραπευτής αρχίζει και μου εξηγεί οτι ο Κονσεϊσάο θόλωσε με το 1 στη βαθμολογία, άρχισε τα "εγω είμαι ο Κονσεϊσάο και δεν μπορεί ο Τύπος να μου φέρεται έτσι". Ο Κοσεϊσαο δεν είχε φύγει ακόμα. Έβαλε τα πράγματα στο πορτ μπαγκαζ, μπήκε στο αμάξι και του έκανα νόημα να περιμένει. Πήγα, άνοιξε το παράθυρο και του μίλησα. Όσκαρ έπρεπε να πάω ο άτιμος, στην ερμηνεία μου. Του εξήγησα οτι του έβαλα 1 μόνο και μόνο επειδή είναι ο Κονσεϊσάο. Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ, το πρότυπο για τους συμπαίκτες του και τον κόσμο και πρέπει πρώτος εκείνος να δείχνει ψυχραιμία. Εκείνο το κορυφαίο "from the best players, i expect them to be the idol for the others...." ακόμα το θυμάμαι. Αγγλικούρα επιπέδου Κονσεϊσαο. Το πιασε όμως... Χαμογέλασε, μου είπε ξανά συγνώμη, και έφυγε. Αργότερα, από τον φυσιοθεραπευτή έμαθα πως ο Κονσεϊσάο πήγαινε σε συγκεκριμένο περίπτερο στις 8:30 το πρωί, την επόμενη κάθε αγώνα, και ο περιπτεράς, του διάβαζε από όλες τις εφημερίδες, τη κριτική που είχαν για εκείνον. Ωραίος. Οξεία δεν έχανε. Το ίδιο απόγευμα, ακολούθησε σπαρταριστή ομιλία με παίκτη που μου είπε τι έλεγε για μένα ο Κονσεϊσάο στα αποδυτήρια, την ίδια μέρα, πριν έρθει να ζητήσει συγνώμη για τα νεύρα του. Ωραία μέρα εκείνη...
Ιανουάριος 2009

Τα πέναλτι


Πήγαμε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες στο Χαριλάου. Με όχι και το καλύτερο δυνατό ηθικό, χωρίς Κονσεϊσάο και σε ματς νοκ άουτ που είναι εκτός έδρας, χωρίς να έχουμε σκοράρει εναντίον του Άρη φέτος εκτός από το τυχερό γκολ του Κοντρέρας στο πρώτο γύρο. Ο Σάντος έχει πει ένα πράγμα στους παίκτες. "Μισό λάθος να κάνετε, θα το βρείτε μπροστά σας". Ο ΠΑΟΚ πήγε να κάνει το "παιχνίδι Σάντος". Κρατάμε πίσω και όποτε έχουμε μπάλα, τρώμε χρόνο και ανεβαίνουμε. Και στο δεύτερο ημίχρονο, ψάχνουμε την αντεπίθεση. Τη μια φάση. Τη μισή που λέει ο λόγος. Τζίφος. Στο μηδέν όλα σε πρωτο, δεύτερο ημίχρονο, αλλά και την παράταση.

Και πάμε στα πέναλτι. Δεν θυμάμαι να έχω δει μέχρι τότε διαδικασία των πέναλτι στα οποία να νίκησε ο ΠΑΟΚ. Τελευταία ήταν εκείνη με τον Αγροτικό Αστέρα. Εκείνα τα πέναλτι, στα οποία υπήρχαν παίκτες του ΠΑΟΚ που φοβήθηκαν να εκτελέσουν πέναλτι.

"Δε ξέρω πόσους σφυγμούς είχα. Δεν θυμάμαι τι έκανα, αν πήρα φόρα, ούτε το πως το εκτέλεσα. Δεν υπάρχουν στη μνήμη μου. Έτρεμα. Το 'βαλα και ησύχασα". Έτσι περιέγραψε το πέναλτι που εκτέλεσε ο Μπαλάφας, που πήρε κάρτα λόγω του πανηγυρισμού του.

"Μόλις όλοι άρχισαν να πανηγυρίζουν, τότε ηρέμησα. Ξέρεις τι είναι να κουβαλάς στη πλάτη σου αποκλεισμό στα πέναλτι με δικό σου χαμένο πέναλτι; Δε το ξεχνάς ποτέ, αλλά και μια στις 100000 να το ξεχάσεις, το θυμούνται όλοι οι άλλοι. Όλοι. Λυτρώθηκα. Ηρέμησα και μετά πήγα να πανηγυρίσω". Έτσι περιέγραψε ο Σορλέν το τι έγινε στο τέλος της διαδικασίας, μετά την άστοχη εκτέλεση του Καράμπελα.

Εγω ήμουν στο γήπεδο αλλά δεν είχα περιγραφή για ραδιόφωνο. Σε όλη τη διαδικασία των πέναλτι είχα poker face. Κανένα μορφασμό. Ακόμα το σκέφτομαι και με θαυμάζω. Διότι από τότε μου έμεινε και το έχω πετύχει με επιτυχία και σε άλλα γήπεδα. Βέβαια, με την ολοκλήρωση των πέναλτι, ό,τι και να έκανα θα ήταν εναντίων μου. Γελάω; "γελάς ρε *****, **** τον Μπαοκ σου;". Δε γελάω; "Κουφάλες, κ*λόφαρδοι, άντε στο διάολο"...

Αργότερα, ο ΠΑΟΚ επέλεξε να πάει στο γήπεδο της Τούμπας. Γύρω στη 1:00, οι προβολείς άνοιξαν και περίπου 3000 φίλαθλοι μπήκαν στις κερκίδες και περίμεναν την ομάδα. Πήγα και εγω. Εκεί ναι, δε ντρέπομαι. Το λέω. Περίμενα έναν έναν τους παίκτες και με τους περισσότερους αγκαλιαστήκαμε. Ειδικά με κάποιους το πανηγυρίσαμε. Θα έσκαγα. Πόσο να το πνίξω μέσα μου; Πήρες φόρα να σουτάρεις, κι' αποκλείστηκε ο Άρης. χαμηλά, πιο χαμηλά, Καράμπελα.

[DrGonzo]

Good times, good times. Ούτε μνημόνια ούτε τίποτα ειχαμε τότε.
Στα του save αν κι έχω παίξει μόνο τα 2 πρώτα ματς του CL με Άντερλχετ (πέρασα) δεν έχω προχωρήσει. Παιζω κι εγώ αυτό το 4-3-3 που παίζεις κι ο Πέλκας της παλεύει πιο πολύ απ΄ότι ο Diego στα χαφ σε ρόλο ΑPattack. Όπως και στην πραγματικότητα δηλαδή.

Αλλά θα το παλέψω με μια τακτική με τον Cimirot Roaming Playmaker

[Tsakalaki]

Φεβρουάριος – Μάρτιος 2009

Ο “κλασικός ΠΑΟΚ Σάντος” είναι εκεί και έχει παρει μπρος. Νίκη με 2-0 επί του Εργοτέλη με δυο σέντρες Λίνο και γκολ των Αθανασιάδη και Αναστασάκου. Μια ομάδα που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο, διότι ξέρει τι θέλει ο προπονητής της, και το ακολουθεί καθώς όλοι πιστεύουν και νιώθουν πως αυτό είναι το ενδεδειγμένο. Στο καπάκι έρχεται ο προημιτελικός κυπέλλου με τον Ολυμπιακό.

Άλλο ένα κλασσικό ματς. Να κάνεις βόλτα στους δρόμους γύρω από τη Τούμπα πέντε – έξι ώρες πριν από το ματς και να μυρίζει ΠΑΟΚ. Τα φαγάδικα επίτης Κλεάνθουν έχουν βγάζει τραπεζάκια μέχρι και πάνω στο δρόμο και οι σούβλες έχουν κοτόπουλα, κοντοσούβλια, κοκορέτσια, μπριζόλες. Οι καταστηματάρχες με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά περιμένουν να σκάσει μύτη ο ντουνιάς. Οι πλανόδιοι πιάνουν θέση με τα κασκολ, τα μπλουζάκια, τις σημαίνες. Μια μικρή κοινωνία που ζει από τον ΠΑΟΚ. Ζει και πεθαίνει με αυτόν. Είναι εκείνοι οι τύποι που όταν ακού ή βλέπουν επεισόδια στη Τούμπα, πονάνε και στη τσέπη.

Στη δουλειά, τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Οι τελευταίες εποχές αυξήσεων και προσλήψεων. Μυρίζει μισθολόγιο. Ώρα να αφήσω πίσω μου το τεβε και να μπω στο ταμείο των δημοσιογράφων. Μεγάλες στιγμές. Απο εκείνες που αρχίζεις να κοιτάς πίσω σου και ξέρεις οτι για να φτάσεις εδώ ο πατέρας σου έβαλε πλάτη όταν ούτε και εκείνος πίστευε οτι θα τα καταφέρεις, η εθνική Ελλάδος έκανε μια πορεία στο Γιουρ του 04 που με έστειλε σε μια προετοιμασία η οποία μου άνοιξε το δρόμο για τα Αθηναϊκά ΜΜΕ.

Ο ΠΑΟΚ κερδίζει με 1-0, με τον Κονσεϊσάο να σημειώνει το γκολ και να γεμίζει πρωτοσελίδα με αυτό το βλέμμα του τρελού. Οι εφημερίδες ασχολούνται με το ματς εκτός από την “Γατα” που είναι πάντα μπροστά από την εποχή της.

Spoiler: show

Ακολουθεί μια ήττα ΠΑΟΚ. Ε, ναι τι; Βρες μου άλλη ομάδα που θα μπορούσε να χάσει με δυο γκολ Βύντρα. Ναι φίλε, σε εσένα που ίσως το είχες ξεχάσει, υπάρχει ματς στο οποίο ο Λούκας Βύντρα έχει πετύχε δυο γκολ μέσα σε έξι λεπτά.

Το κλίμα στην ομάδα εξακολούθησε να είναι καλό, σε σχέση με αυτό που θα περίμενε κάποιος μετά απο αυτή την ήττα. Ο ΠΑΟΚ έπεσε στη τρίτη θέση αλλά ο δευτερος προημιτελικός με τον Ολυμπιακό που ήταν στο βάθος, δεν άφηνε χώρο για τέτοια. Βέβαια, τότε, στα αποδυτήρια υπήρχαν παίκτες που μετά απο ήττες είχαν για τρεις – τέσσερις μέρες μούτρα. Πήγαινες και έβλεπες “θυμωμένες” προπονήσεις, του στυλ “άντε να έρθει το επόμενο παιχνίδι για να πάμε να κερδίσουμε, να μη μας τρώει η ήττα”. Τρεις νίκες “ΠΑΟΚ”, μια καθαρή στη Λιβαδειά, μια με τον Ηρακλή και μια με ανατροπή απο δυο γκολ Μπακαγιόκο.

Αυτός ήταν ο Μπακαγιόκο. Την Δευτέρα πήγαινε στη προπόνηση με μούτρα λέγοντας “τι ήρθαμε να κάνουμε; αφού ξέρουμε ποιοι θα παίξουν στην ενδεκάδα”. Την Πέμπτη είχε εκείνο το ράθυμο μπλαζέ ύφος του βαριεμαι-μεχρι-να-ερθει-το-διτερμα-και-να-παιξω-με-τους-αναπληρωμκατικούς-γιατι,μαμιεσαι-ρε-Φερναντο. Την Κυριακή έμπαινε αλλαγή, πέταγε τα παστέλια του και φορούσε το χαμόγελο με τα κατάλευκα δόντια μέσα στη κατάμαυρη μουτσούνα του. Την Δευτέρα πήγαινε στη προπόνηση με μούτρα λέγοντας “τι ήρθαμε να κάνουμε; αφού ξέρουμε ποιοι θα παίξουν στην ενδεκάδα”...


Στο δεύτερο προημιτελικό κυπέλλου, ο Ολυμπιακός κερδίζει με 1-0, στέλνοντας το ματς στην παράταση εκεί που πέτυχε και δεύτερο γκολ. Και ακολουθούν τα γνωστά... Οι εφημερίδες ασχολούνται με το ματς εκτός από την “Γατα” που είναι πάντα μπροστά από την εποχή της.

Spoiler: show

Στο καπάκι, ο Ολυμπιακός παίρνει Χ στη Τούμπα και στέφεται πρωταθλητής Ελλάδος. Double μαχαιριά...

[Tsakalaki]

S1 - Ep02

Η κλήρωση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ μας έφερε αντιμέτωπους με τις Μπρόντμπι, Μπράγκα και Σαουθάμπτον, ως επικεφαλής ομίλου που ήμασταν. Δεν είναι καθόλου άσχημη η κλήρωση, με εξαίρεση οτι ήρθε ομάδα από την Αγγλία από το 4ο γκρουπ δυναμικότητας.

Στο πρωτάθλημα συνεχίσαμε να πηγαίνουμε σαν υπνωτισμένοι, και χάσαμε με 3-1 από τον Παναθηναϊκό. Όταν ο Πέλκας σκόραρε στο 14', απλά μείωνε σε 2-1, για να καταλάβετε το πόσο χάλια ξεκινήσαμε... Ακολούθησε η πρεμιέρα των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Στραβή και αυτή, αν και προηγηθήκαμε στο 4', η Μπρόντμπι ισοφάρισε για το τελικό 1-1.

Συνεχίσαμε με δυο θεωρητικά εύκολα παιχνίδια, με Λεβαδειακό για το πρωτάθλημα και Κέρκυρα για το κυπελλο... 0-0 με την Λιβαδειά εντός, και 1-1 με την Κέρκυρα εκτός. Είμαστε στα όρια το να ξεκινήσουν τα μπινελίκια και αν μας σώζει κάτι είναι το Ευρω-ξεκίνημα της χρονιάς.

Στην βαθμολογία είμαστε 14οι με απολογισμό 0-4-1 και 1 βαθμό



Τα διαδοχικά αποτελέσματα με κάνουν να αλλάζω συνεχώς παίκτες και ρόλους στην 11άδα. Ψάχνω από κάπου να πιαστώ, ένα αποτέλεσμα με το οποίο θα πω "εδώ είμαστε, κάτσε και όπου πάει..."