Πορτοκαλί θεά! Πόσοι και πόσοι δεν την αγαπήσανε; Αυτή την πορτοκαλιά μπάλα με τα σπυριά που μας μεγάλωσε στις γειτονιές και κάποιους από εμάς στα παρκέ...
Τι σχέση έχει αυτό με το Football Manager... Μείνετε συντονισμένοι και θα μάθετε πολύ σύντομα!
Larry Bird and the Boston... Utd
- Giorgos Giovanis
- Director Of Football
- Posts: 6025
- Joined: Tue May 01, 2012 6:22 pm
- Αγαπημένη Ομάδα: Panathinaikos,Werder Bremen
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
-
- Amateur
- Posts: 240
- Joined: Sun Nov 04, 2012 9:07 pm
- Football Manager της ομάδας: midjland
- Αγαπημένη Ομάδα: thrylos
- facebook προφίλ: costas mezinis
- Status: -me eipe kolimeno me to manager-k ec ti ekanes?-terminate contract.ti allo?
- Location: brahami,athens
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
ενδιαφερον φαινεται.καλη αρχη
οι γονεις μου μου ειπαν πως θελουν να μιλησουμε γιατι λενε πως το τελευταιο καιρο αφιερωνω πολυ χρονο στο manager.βαριομουν να παω και εστειλα τον βοηθο...
- Antonisjk
- National Manager
- Posts: 7512
- Joined: Thu Dec 11, 2003 12:00 am
- Αγαπημένη Ομάδα: AEK
- Location: Κύπρος
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1956, και για δεκατρία συναπτά έτη υπηρέτησε τους... “τριφυλλοφόρους” του NBA. Μαζί με τον Ρόμπερτ Πάρις και τον Κέβιν ΜακΧέιλ ήταν τα βασικά στελέχη της ομάδας στη δεκαετία του 80'. Από την... Ιντιάνα ορμώμενος, γιος του Κλοντ Τζόζεφ “Τζοε” και της Τζόρτιζα, μεγάλωσε στην περιοχή του Δυτικού Μπέιντεν, στην μικρή πόλη Φρεντς Λικ. Εξ ου και ένα από τα πολλά του παρατσούκλια κατά τη διάρκεια της πλούσιας καριέρας του, ήταν το “ the Hick from French Lick”. Η οικογένεια του, κάθε άλλο παρά... πλούσια ήταν. Μάλιστα πολλές φορές αναγκάστηκε να ζήσει με την γιαγιά του για να ελαφρύνει κάπως τα οικονομικά βάρη της οικογένειας.
Παρά τα πολλά οικογενειακά προβλήματα, τον χωρισμό των γωνιών του το 1975 και την απόπειρα αυτοκτονίας του αλκοολικού πατέρα του την ίδια χρονιά, ήταν ένα υπόδειγμα μαθητή στα χρόνια του σε Πανεπιστήμιο και Λύκειο. Έτσι, είχε γίνει ένας από τους καλύτερους νεαρούς μπασκετμπολίστες στην περιοχή του. Μετά το Λύκειο του Δυτικού Μπέιντεν, βρέθηκε στο Σπρινγκς Βάλεϊ όπου μέχρι και σήμερα είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας του σχολείου. Ο προπονητής του εκεί, Τζιμ Τζόουνς, ήταν “κλειδί” για την εξέλιξη της καριέρας του. Ο “Τζόνεσι” βοηθούσε κάθε μέρα με τις υποδείξεις του και τις προτροπές για έξτρα προπόνηση προς τον νεαρό τότε φόργουορντ.
Το 1974 ήταν μια πολύ καλή χρονιά, αφού ήρθε η υποτροφία για το κολέγιο της Ιντιάνα, μέσα από το μπάσκετ φυσικά. Οι δυσκολίες όμως δεν έλειψαν κι εκεί. Στην ομάδα του κολεγίου υπήρχαν ήδη φτασμένοι παίκτες, με τον Κεντ Μπένσον, σταρ της εποχής να του κάνει τη ζωή... πατίνι. Όλα αυτά τον ανάγκασαν να φύγει από το κολέγιο και να γυρίσει στο Φρεντς Λικ όπου κι έπιασε δουλειά στην δημοτική υπηρεσία (καθαρίζοντας σκουπίδια και χιόνια από τους δρόμους, επισκευές στα οδοστρώματα ήταν η κύρια ασχολία του). Για ενάμιση περίπου χρόνο παίζει στην Χάνκοκ Κονστράξιον, ομάδα του AAU, μέχρι που το 1977 θα πάει στο πανεπιστήμιο της πολιτείας της Ιντιάνα (ISU).
Τη χρονιά 1978-79, ξεκίνησε μια από τις μεγαλύτερες “κόντρες” στην ιστορία του NBA. Θα συναντούσε για πρώτη φορά τον μεγαλύτερο αντίπαλό του σε όλη την καριέρα του, αλλά και έναν από τους καλύτερους φίλους του όπως έχουν παραδεχθεί και οι δύο. Οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς του NCAA, εκεί που ηττήθηκε από το Μίτσιγκαν του Έρβιν “Μάτζικ” Τζόνσον! Το ρεκόρ των Σίκαμορς, ομάδα του πανεπιστημίου της Ιντιάνα, ήταν 33-1 σε όλη τη χρονιά με τον ήρωά μας να ψηφίζεται ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς και να παίρνει τα βραβεία Νέισμιθ και Γούντεν. Στην τελευταία του κολεγιακή χρονιά θα τελειώσει με Μ.Ο. πόντων 30,3 ανά αγώνα ενώ οι επιδόσεις του θα τον φέρουν στην 5η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο NCAA. Παράλληλα είναι ανάμεσα στους παίκτες του αιώνα στην περιφέρεια της κοιλάδας του Μισούρι.
Επιλέχθηκε στην 6η θέση των Ντραφτ το 1979 και οι Μπόστον Σέλτικς ήταν... οι τυχεροί της ιστορίας. Παρά το γεγονός ότι στην αρχή υπήρχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορέσει να σταθεί σε επίπεδο NBA, ο νεαρός άσος είχε πάρει την απόφασή του. Το πρώτο του συμβόλαιο με τους Σέλτικς θα του απέφερε 650.000 δολάρια, κάτι που τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο ρούκι στην ιστορία του NBA. Ένα μπλέξιμο με τους υπάρχοντες κανονισμούς για τους ρούκι, και το γεγονός ότι η υπόθεση του ανάγκασε τους υπευθύνους να τον αλλάξουν, έδωσε στον νέο κανονισμό το όνομα... “Bird Collegiate Rule”.
Η επιρροή του στην ομάδα της Βοστόνης ήταν άμεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι τη σεζόν 1978-79 το ρεκόρ των Σέλτικς στην κανονική περίοδο ήταν 29-53, ενώ με την προσθήκη του την επόμενη χρονιά, έγινε 61-21! Την ίδια χρονιά μπαίνει στον “μαγικό” κόσμο και ο Μάτζικ Τζόνσον, με τη φανέλα των Λέικερς που όμως δεν κάνει το ίδιο δυναμικό ξεκίνημα. Αντίθετα ο ήρωας μας, θα αναδειχθεί ρούκι της χρονιάς και μπήκε στο All Star Game, κάτι που επαναλήφθηκε και τις 12 επόμενες σεζόν κατά τις οποίες αγωνίστηκε με τη φανέλα των Σέλτικς. Στην πρώτη του χρονιά στο NBA, ήταν πρώτος σε τέσσερις κατηγορίες για την ομάδα του. Πρώτος σκόρερ με 21,3 πόντους ανά παιχνίδι, πρώτος ριμπάουντερ με 10,4 ριμπάουντ ανά αγώνα, πρώτος... “κλέφτης” με 143 κλεψίματα και πρώτος σε λεπτά συμμετοχής με 2.955! Παράλληλα ήταν δεύτερος στις ασίστ με 4,5 ανά αγώνα και στα τρίποντα με 58 όλη τη σεζόν. Με τη βοήθεια του, οι Σέλτικς έφτασαν στους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, όπου ηττήθηκαν από τους Φιλαντέλφια 76ερς, όμως ήταν μόνο η αρχή στο δρόμο προς την δόξα..
Μετά την πρώτη χρονιά του στην Βοστόνη, ήρθε η ώρα για να συμπληρωθεί μια από τις καλύτερες front line όλων των εποχών. Η απόκτηση του Ρόμπερτ Πάρις και του Κέβιν ΜακΧέιλ με τις... “καραμπόλες” στα ντραφτ της εποχής, συνέθεσε μια μοναδική τριάδα από τη θέση του σμολ φόργουορντ και πάνω. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οι Μπόστον Σέλτικς ήταν στους τελικούς της Ανατολής! Αντίπαλος και πάλι οι 76ερς του Τζούλιους Έρβινγκ αλλά αυτή τη φορά τα κατάφερε και προκρίθηκε στους τελικούς με 3-1 σκορ αγώνων. Οι Χιούστον Ρόκετς αποδείχθηκαν μικρό εμπόδιο για την παρέα από τη Βοστόνη, που πήρε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 5 χρόνια. Ο ήρωας μας είχε 15,3 πόντους, 15,3 ριμπάουντ και 7 ασίστ ανά αγώνα κατά μέσο όρο στους τελικούς. Ήταν η πρώτη συμμετοχή σε τελικούς, από 7 συνολικά και η πρώτη κατάκτηση από τρεις συνολικά για τον “Ιησού του μπάσκετ” όπως είχαν αρχίσει να τον αποκαλούν.
Την πενταετία 1982-1987, όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθούν τα δρώμενα του “μαγικού κόσμου” του μπάσκετ, είδαν να εξελίσσεται μια από τις μεγαλύτερες “κόντρες” στην ιστορία του αθλήματος αλλά και να γεννιέται μια σπουδαία φιλία! Μια κόντρα που την είχε ανάγκη και το ίδιο το πρωτάθλημα αφού κατά τη διάρκεια των 70's το NBA είχε πολύ χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης και μικρή προσέλευση θεατών στα γήπεδα. Η είσοδος όμως των δύο νεαρών άσων, προκάλεσε το ενδιαφέρον του κοινού και γέννησε μια σπουδαία κατάσταση που όλοι ήθελαν να παρακολουθήσουν την εξέλιξή της.
Οι Λέικερς του Τζόνσον πήραν το πρωτάθλημα το 1980 και οι Σέλτικς απάντησαν το 1981. Το 1982 ήταν και πάλι σειρά των Λέικερς, ενώ το 1984 απάντησαν εκ νέου οι Σέλτικς για να έρθει νέα κατάκτηση για τους Λέικερς το 1985! Οι Μπόστονς Σέλτικς έκαναν την καλύτερή τους χρονιά το 1986, χωρίς όμως οι Λέικερς να καταφέρουν να φτάσουν στους τελικούς τους οποίους κατέκτησαν. Το 1987, οι Λέικερς επέστρεψαν στους τελικούς και νίκησαν κατά κράτος την ομάδα του, που ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της σεζόν αλλά και στα πλέι οφ.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πενταετίας, αναδείχθηκε τρεις συνεχόμενες φορές πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος (1984, 1985, 1986), ενώ αναδείχθηκε επίσης δύο φορές MVP των τελικών (1984, 1986). Ο συναγωνισμός μεταξύ των Σέλτικς και των Λέικερς, έφερε τεράστια έσοδα τόσο στις ομάδες όσο και στη λίγκα. Το πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δύο για την κανονική περίοδο της σεζόν 1987-88, ήταν ένα από τα πιο κλασικά στην ιστορία, αφού κρίθηκε με καλάθι του Τζόνσον στην εκπνοή του χρόνου με το σκορ να είναι 115-114 για τους “λιμνανθρώπους”. Η σεζόν αυτή ήταν η καλύτερη στατιστικά παρά το γεγονός ότι οι Σέλτικς δεν έφτασαν σε τελικό, κάτι που έγινε για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια.
Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο, είχε να κάνει την εμφάνισή της σε ανάλογα επίπεδα από το 1960 με την “κόντρα” Ράσελ-Τσάμπερλεϊν. Το όλο... story έτυχε μεγάλης προβολής αλλά και διόγκωσης από τον Τύπο της εποχής και κυρίως την τηλεόραση. Ο καθένας από τους δύο και μοιραία και οι δύο ομάδες, αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικούς κόσμους στα μάτια των θεατών. Ο ήρωας μας ήταν ο ήρωας της μικρής πόλης, με το χαμηλό προφίλ και την συντηρητική λογική αντιπροσώπευε την κοινωνία της Βοστόνης. Αντίθετα ο Τζόνσον με το “funky” παιχνίδι του και το θεαματικό τρόπο που επιτίθονταν η ομάδα, συνδύασε τους Λέικερς με τους celebrities που ανέκαθεν συγκέντρωνε και συγκεντρώνει η περιοχή του Λος Άντζελες.
Η... κορύφωση της κόντρας των δύο σταρ των 80's ήταν μια διαφήμιση γνωστής εταιρίας παπουτσιών. Και οι δύο μπασκετμπολίστες φορούσαν το ίδιο αθλητικό παπούτσι και η εταιρία φρόντισε να βρει το πιο έξυπνο κόνσεπτ για να το διαφημίσει. Τι καλύτερο από ένα “μονάκι” μεταξύ τους; Κατά τη διάρκεια του διαφημιστικού, ο ήρωας μας έκανε μόνος του προπόνηση σε ένα γήπεδο με τον Τζόνσον να έρχεται με μια λιμουζίνα και να τον προκαλεί σε μονό αγώνα!
Παρά το γεγονός πως την “κόντρα” των δύο είχαν αναγάγει σε μείζον ζήτημα όλοι όσοι είχαν ενασχόληση με το μπάσκετ, οι δύο παίκτες ήταν καλοί φίλοι εκτός παρκέ! Μάλιστα τα γυρίσματα αυτού του διαφημιστικού τους έφεραν ακόμα πιο κοντά. Ο Τζόνσον έδωσε το “παρών” στην τελετή για την αποχώρηση του ήρωα μας από την ενεργό δράση στις 4 Φεβρουαρίου 1993, ενώ τον χαρακτήρισε ως έναν “φίλο για πάντα”!
Μετά το 1988 τα πρώτα προβλήματα τραυματισμών άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Έπαιξε μόλις έξι παιχνίδια στη σεζόν 1988-89 λόγω χειρουργικής επέμβασης και στους δύο αχίλλειους τένοντες! Η επιστροφή του την επόμενη χρονιά ήταν το γεγονός που ανέμεναν πολλοί. Ωστόσο νέα προβλήματα, αυτή τη φορά στη μέση, τον κράτησαν μακριά από τις εμφανίσεις της πρώτης περιόδου της δεκαετίας του 1980. Παρόλα αυτά, έμεινε σε σταθερό μ.ο. πόντων πάνω από 20 κάθε χρονιά, και οδήγησε τους Σέλτικς στα πλέι οφ μέχρι το 1992 όταν και αποσύρθηκε.
Από την περίοδο 1990-91 και μετά ο χαρισματικός φόργουορντ έχανε διαρκώς μεγάλο μέρος της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον Τσακ Ντέιλι να τον καλέσει στην πρώτη και αυθεντική «Dream Team» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Επέστρεψε στις ΗΠΑ με το χρυσό μετάλλιο στις αποσκευές και αφού είχε πια και την εμπειρία της συμμετοχής, αλλά και της νίκης, σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Μπορεί να είχε εκδώσει την αυτοβιογραφία του από το 1989 όταν ήταν ακόμα παίκτης, όμως διακρίθηκε και σαν προπονητής. Από το 1992 που αποσύρθηκε και μετά, ήταν στον πάγκο τον Μπόστον Σέλτικς σε μια θέση που… δημιουργήθηκε για αυτόν και ονομάστηκε «special assistant» (ειδικός βοηθός). Το 1997 αποδέχθηκε την πρόταση που του έκαναν οι Ιντιάνα Πέισερς και ανέλαβε τη θέση του πρώτου προπονητή! Όπως αποδείχθηκε η επιλογή του ήταν απόλυτα σωστή, αφού κατάφερε να κάνει ρεκόρ 58-24 στην κανονική περίοδο και να… βγάλει το λάδι των Σικάγο Μπουλς για να προκριθούν στους τελικούς (4-3). Το επίτευγμα αυτό, του χάρισε μια μοναδική διάκριση. Είναι ο μόνος που έχει καταφέρει να πάρει τον τίτλο του MVP σαν παίκτης αλλά και τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς.
Παρέμεινε στο τιμόνι των Πέισερς μέχρι το τέλος της σεζόν 2000, και οδήγησε την ομάδα της γενέτειράς του σε δύο συνεχόμενες πρωτιές στην κεντρική περιφέρεια, αλλά και στους τελικούς του 2000. Το 2003, ο επιστρέφει στους Πέισερς και αναλαμβάνει το ρόλο του Προέδρου. Παρά το γεγονός ότι από το 2008 η ομάδα έχει τον Ντέιβιντ Μόουρεϊ σαν γενικό διευθυντή, ο Λάρι Μπερντ είναι αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο σε κάθε απόφαση αφού έχει τη θέση του προέδρου μέχρι σήμερα.
Σήμερα όμως όλα αυτά θα αλλάξουν καθώς ο Μόουρεϊ αποφάσισε ότι έπρεπε να είναι αυτός που θα έχει τον τελικό λόγο. Έτσι υπήρξε μία μεγάλη ρήξη στην σχέση των δύο ανδρών με αποτέλεσμα να χωρίσουν οι δρόμοι τους.
Ο λόγος, για όσους δεν το κατάλαβαν, γίνεται για τον τρισμέγιστο LARRY BIRD!
Παρά τα πολλά οικογενειακά προβλήματα, τον χωρισμό των γωνιών του το 1975 και την απόπειρα αυτοκτονίας του αλκοολικού πατέρα του την ίδια χρονιά, ήταν ένα υπόδειγμα μαθητή στα χρόνια του σε Πανεπιστήμιο και Λύκειο. Έτσι, είχε γίνει ένας από τους καλύτερους νεαρούς μπασκετμπολίστες στην περιοχή του. Μετά το Λύκειο του Δυτικού Μπέιντεν, βρέθηκε στο Σπρινγκς Βάλεϊ όπου μέχρι και σήμερα είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας του σχολείου. Ο προπονητής του εκεί, Τζιμ Τζόουνς, ήταν “κλειδί” για την εξέλιξη της καριέρας του. Ο “Τζόνεσι” βοηθούσε κάθε μέρα με τις υποδείξεις του και τις προτροπές για έξτρα προπόνηση προς τον νεαρό τότε φόργουορντ.
Το 1974 ήταν μια πολύ καλή χρονιά, αφού ήρθε η υποτροφία για το κολέγιο της Ιντιάνα, μέσα από το μπάσκετ φυσικά. Οι δυσκολίες όμως δεν έλειψαν κι εκεί. Στην ομάδα του κολεγίου υπήρχαν ήδη φτασμένοι παίκτες, με τον Κεντ Μπένσον, σταρ της εποχής να του κάνει τη ζωή... πατίνι. Όλα αυτά τον ανάγκασαν να φύγει από το κολέγιο και να γυρίσει στο Φρεντς Λικ όπου κι έπιασε δουλειά στην δημοτική υπηρεσία (καθαρίζοντας σκουπίδια και χιόνια από τους δρόμους, επισκευές στα οδοστρώματα ήταν η κύρια ασχολία του). Για ενάμιση περίπου χρόνο παίζει στην Χάνκοκ Κονστράξιον, ομάδα του AAU, μέχρι που το 1977 θα πάει στο πανεπιστήμιο της πολιτείας της Ιντιάνα (ISU).
Τη χρονιά 1978-79, ξεκίνησε μια από τις μεγαλύτερες “κόντρες” στην ιστορία του NBA. Θα συναντούσε για πρώτη φορά τον μεγαλύτερο αντίπαλό του σε όλη την καριέρα του, αλλά και έναν από τους καλύτερους φίλους του όπως έχουν παραδεχθεί και οι δύο. Οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς του NCAA, εκεί που ηττήθηκε από το Μίτσιγκαν του Έρβιν “Μάτζικ” Τζόνσον! Το ρεκόρ των Σίκαμορς, ομάδα του πανεπιστημίου της Ιντιάνα, ήταν 33-1 σε όλη τη χρονιά με τον ήρωά μας να ψηφίζεται ως ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς και να παίρνει τα βραβεία Νέισμιθ και Γούντεν. Στην τελευταία του κολεγιακή χρονιά θα τελειώσει με Μ.Ο. πόντων 30,3 ανά αγώνα ενώ οι επιδόσεις του θα τον φέρουν στην 5η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο NCAA. Παράλληλα είναι ανάμεσα στους παίκτες του αιώνα στην περιφέρεια της κοιλάδας του Μισούρι.
Επιλέχθηκε στην 6η θέση των Ντραφτ το 1979 και οι Μπόστον Σέλτικς ήταν... οι τυχεροί της ιστορίας. Παρά το γεγονός ότι στην αρχή υπήρχαν αμφιβολίες για το κατά πόσο θα μπορέσει να σταθεί σε επίπεδο NBA, ο νεαρός άσος είχε πάρει την απόφασή του. Το πρώτο του συμβόλαιο με τους Σέλτικς θα του απέφερε 650.000 δολάρια, κάτι που τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο ρούκι στην ιστορία του NBA. Ένα μπλέξιμο με τους υπάρχοντες κανονισμούς για τους ρούκι, και το γεγονός ότι η υπόθεση του ανάγκασε τους υπευθύνους να τον αλλάξουν, έδωσε στον νέο κανονισμό το όνομα... “Bird Collegiate Rule”.
Η επιρροή του στην ομάδα της Βοστόνης ήταν άμεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι τη σεζόν 1978-79 το ρεκόρ των Σέλτικς στην κανονική περίοδο ήταν 29-53, ενώ με την προσθήκη του την επόμενη χρονιά, έγινε 61-21! Την ίδια χρονιά μπαίνει στον “μαγικό” κόσμο και ο Μάτζικ Τζόνσον, με τη φανέλα των Λέικερς που όμως δεν κάνει το ίδιο δυναμικό ξεκίνημα. Αντίθετα ο ήρωας μας, θα αναδειχθεί ρούκι της χρονιάς και μπήκε στο All Star Game, κάτι που επαναλήφθηκε και τις 12 επόμενες σεζόν κατά τις οποίες αγωνίστηκε με τη φανέλα των Σέλτικς. Στην πρώτη του χρονιά στο NBA, ήταν πρώτος σε τέσσερις κατηγορίες για την ομάδα του. Πρώτος σκόρερ με 21,3 πόντους ανά παιχνίδι, πρώτος ριμπάουντερ με 10,4 ριμπάουντ ανά αγώνα, πρώτος... “κλέφτης” με 143 κλεψίματα και πρώτος σε λεπτά συμμετοχής με 2.955! Παράλληλα ήταν δεύτερος στις ασίστ με 4,5 ανά αγώνα και στα τρίποντα με 58 όλη τη σεζόν. Με τη βοήθεια του, οι Σέλτικς έφτασαν στους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, όπου ηττήθηκαν από τους Φιλαντέλφια 76ερς, όμως ήταν μόνο η αρχή στο δρόμο προς την δόξα..
Μετά την πρώτη χρονιά του στην Βοστόνη, ήρθε η ώρα για να συμπληρωθεί μια από τις καλύτερες front line όλων των εποχών. Η απόκτηση του Ρόμπερτ Πάρις και του Κέβιν ΜακΧέιλ με τις... “καραμπόλες” στα ντραφτ της εποχής, συνέθεσε μια μοναδική τριάδα από τη θέση του σμολ φόργουορντ και πάνω. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά οι Μπόστον Σέλτικς ήταν στους τελικούς της Ανατολής! Αντίπαλος και πάλι οι 76ερς του Τζούλιους Έρβινγκ αλλά αυτή τη φορά τα κατάφερε και προκρίθηκε στους τελικούς με 3-1 σκορ αγώνων. Οι Χιούστον Ρόκετς αποδείχθηκαν μικρό εμπόδιο για την παρέα από τη Βοστόνη, που πήρε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 5 χρόνια. Ο ήρωας μας είχε 15,3 πόντους, 15,3 ριμπάουντ και 7 ασίστ ανά αγώνα κατά μέσο όρο στους τελικούς. Ήταν η πρώτη συμμετοχή σε τελικούς, από 7 συνολικά και η πρώτη κατάκτηση από τρεις συνολικά για τον “Ιησού του μπάσκετ” όπως είχαν αρχίσει να τον αποκαλούν.
Την πενταετία 1982-1987, όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθούν τα δρώμενα του “μαγικού κόσμου” του μπάσκετ, είδαν να εξελίσσεται μια από τις μεγαλύτερες “κόντρες” στην ιστορία του αθλήματος αλλά και να γεννιέται μια σπουδαία φιλία! Μια κόντρα που την είχε ανάγκη και το ίδιο το πρωτάθλημα αφού κατά τη διάρκεια των 70's το NBA είχε πολύ χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης και μικρή προσέλευση θεατών στα γήπεδα. Η είσοδος όμως των δύο νεαρών άσων, προκάλεσε το ενδιαφέρον του κοινού και γέννησε μια σπουδαία κατάσταση που όλοι ήθελαν να παρακολουθήσουν την εξέλιξή της.
Οι Λέικερς του Τζόνσον πήραν το πρωτάθλημα το 1980 και οι Σέλτικς απάντησαν το 1981. Το 1982 ήταν και πάλι σειρά των Λέικερς, ενώ το 1984 απάντησαν εκ νέου οι Σέλτικς για να έρθει νέα κατάκτηση για τους Λέικερς το 1985! Οι Μπόστονς Σέλτικς έκαναν την καλύτερή τους χρονιά το 1986, χωρίς όμως οι Λέικερς να καταφέρουν να φτάσουν στους τελικούς τους οποίους κατέκτησαν. Το 1987, οι Λέικερς επέστρεψαν στους τελικούς και νίκησαν κατά κράτος την ομάδα του, που ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της σεζόν αλλά και στα πλέι οφ.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πενταετίας, αναδείχθηκε τρεις συνεχόμενες φορές πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος (1984, 1985, 1986), ενώ αναδείχθηκε επίσης δύο φορές MVP των τελικών (1984, 1986). Ο συναγωνισμός μεταξύ των Σέλτικς και των Λέικερς, έφερε τεράστια έσοδα τόσο στις ομάδες όσο και στη λίγκα. Το πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δύο για την κανονική περίοδο της σεζόν 1987-88, ήταν ένα από τα πιο κλασικά στην ιστορία, αφού κρίθηκε με καλάθι του Τζόνσον στην εκπνοή του χρόνου με το σκορ να είναι 115-114 για τους “λιμνανθρώπους”. Η σεζόν αυτή ήταν η καλύτερη στατιστικά παρά το γεγονός ότι οι Σέλτικς δεν έφτασαν σε τελικό, κάτι που έγινε για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια.
Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο, είχε να κάνει την εμφάνισή της σε ανάλογα επίπεδα από το 1960 με την “κόντρα” Ράσελ-Τσάμπερλεϊν. Το όλο... story έτυχε μεγάλης προβολής αλλά και διόγκωσης από τον Τύπο της εποχής και κυρίως την τηλεόραση. Ο καθένας από τους δύο και μοιραία και οι δύο ομάδες, αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικούς κόσμους στα μάτια των θεατών. Ο ήρωας μας ήταν ο ήρωας της μικρής πόλης, με το χαμηλό προφίλ και την συντηρητική λογική αντιπροσώπευε την κοινωνία της Βοστόνης. Αντίθετα ο Τζόνσον με το “funky” παιχνίδι του και το θεαματικό τρόπο που επιτίθονταν η ομάδα, συνδύασε τους Λέικερς με τους celebrities που ανέκαθεν συγκέντρωνε και συγκεντρώνει η περιοχή του Λος Άντζελες.
Η... κορύφωση της κόντρας των δύο σταρ των 80's ήταν μια διαφήμιση γνωστής εταιρίας παπουτσιών. Και οι δύο μπασκετμπολίστες φορούσαν το ίδιο αθλητικό παπούτσι και η εταιρία φρόντισε να βρει το πιο έξυπνο κόνσεπτ για να το διαφημίσει. Τι καλύτερο από ένα “μονάκι” μεταξύ τους; Κατά τη διάρκεια του διαφημιστικού, ο ήρωας μας έκανε μόνος του προπόνηση σε ένα γήπεδο με τον Τζόνσον να έρχεται με μια λιμουζίνα και να τον προκαλεί σε μονό αγώνα!
Παρά το γεγονός πως την “κόντρα” των δύο είχαν αναγάγει σε μείζον ζήτημα όλοι όσοι είχαν ενασχόληση με το μπάσκετ, οι δύο παίκτες ήταν καλοί φίλοι εκτός παρκέ! Μάλιστα τα γυρίσματα αυτού του διαφημιστικού τους έφεραν ακόμα πιο κοντά. Ο Τζόνσον έδωσε το “παρών” στην τελετή για την αποχώρηση του ήρωα μας από την ενεργό δράση στις 4 Φεβρουαρίου 1993, ενώ τον χαρακτήρισε ως έναν “φίλο για πάντα”!
Μετά το 1988 τα πρώτα προβλήματα τραυματισμών άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Έπαιξε μόλις έξι παιχνίδια στη σεζόν 1988-89 λόγω χειρουργικής επέμβασης και στους δύο αχίλλειους τένοντες! Η επιστροφή του την επόμενη χρονιά ήταν το γεγονός που ανέμεναν πολλοί. Ωστόσο νέα προβλήματα, αυτή τη φορά στη μέση, τον κράτησαν μακριά από τις εμφανίσεις της πρώτης περιόδου της δεκαετίας του 1980. Παρόλα αυτά, έμεινε σε σταθερό μ.ο. πόντων πάνω από 20 κάθε χρονιά, και οδήγησε τους Σέλτικς στα πλέι οφ μέχρι το 1992 όταν και αποσύρθηκε.
Από την περίοδο 1990-91 και μετά ο χαρισματικός φόργουορντ έχανε διαρκώς μεγάλο μέρος της κανονικής περιόδου και των πλέι οφ. Ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τον Τσακ Ντέιλι να τον καλέσει στην πρώτη και αυθεντική «Dream Team» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Επέστρεψε στις ΗΠΑ με το χρυσό μετάλλιο στις αποσκευές και αφού είχε πια και την εμπειρία της συμμετοχής, αλλά και της νίκης, σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Μπορεί να είχε εκδώσει την αυτοβιογραφία του από το 1989 όταν ήταν ακόμα παίκτης, όμως διακρίθηκε και σαν προπονητής. Από το 1992 που αποσύρθηκε και μετά, ήταν στον πάγκο τον Μπόστον Σέλτικς σε μια θέση που… δημιουργήθηκε για αυτόν και ονομάστηκε «special assistant» (ειδικός βοηθός). Το 1997 αποδέχθηκε την πρόταση που του έκαναν οι Ιντιάνα Πέισερς και ανέλαβε τη θέση του πρώτου προπονητή! Όπως αποδείχθηκε η επιλογή του ήταν απόλυτα σωστή, αφού κατάφερε να κάνει ρεκόρ 58-24 στην κανονική περίοδο και να… βγάλει το λάδι των Σικάγο Μπουλς για να προκριθούν στους τελικούς (4-3). Το επίτευγμα αυτό, του χάρισε μια μοναδική διάκριση. Είναι ο μόνος που έχει καταφέρει να πάρει τον τίτλο του MVP σαν παίκτης αλλά και τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της χρονιάς.
Παρέμεινε στο τιμόνι των Πέισερς μέχρι το τέλος της σεζόν 2000, και οδήγησε την ομάδα της γενέτειράς του σε δύο συνεχόμενες πρωτιές στην κεντρική περιφέρεια, αλλά και στους τελικούς του 2000. Το 2003, ο επιστρέφει στους Πέισερς και αναλαμβάνει το ρόλο του Προέδρου. Παρά το γεγονός ότι από το 2008 η ομάδα έχει τον Ντέιβιντ Μόουρεϊ σαν γενικό διευθυντή, ο Λάρι Μπερντ είναι αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο σε κάθε απόφαση αφού έχει τη θέση του προέδρου μέχρι σήμερα.
Σήμερα όμως όλα αυτά θα αλλάξουν καθώς ο Μόουρεϊ αποφάσισε ότι έπρεπε να είναι αυτός που θα έχει τον τελικό λόγο. Έτσι υπήρξε μία μεγάλη ρήξη στην σχέση των δύο ανδρών με αποτέλεσμα να χωρίσουν οι δρόμοι τους.
Ο λόγος, για όσους δεν το κατάλαβαν, γίνεται για τον τρισμέγιστο LARRY BIRD!
- zeds dead
- Assistant Manager
- Posts: 3669
- Joined: Sun Jan 06, 2008 11:55 am
- Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
- Status: "That which is imagined can never be lost."
- Location: Foreverdark Woods
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Χαχα έλα μπρο κράτα ψηλά τη σημαία!!!
I walk alone / Not because I'm lost / But because I want to
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
- Sir_Vaggos
- Youth Team Manager
- Posts: 2079
- Joined: Mon Apr 14, 2008 4:19 pm
- Football Manager της ομάδας: Παο,Exeter,At.Madrid
- Αγαπημένη Ομάδα: Παο, At.Madrid, Tottenham
- Location: Τρικαλα
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
Καλη αρχη φιλε
- alex-gate-7-1925
- National Manager
- Posts: 8370
- Joined: Tue Mar 01, 2011 2:53 pm
- Αγαπημένη Ομάδα: Olympiacos
- facebook προφίλ: alex.zografidis
- twitter: alex7zog
- Status: Είναι δύσκολο να σπουδάζεις και να παίζεις FM. Ένα από τα δύο θα γίνει.
- Location: Patra
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα αρχή φίλε. Ανυπομονούμε για την συνέχεια.
- To nou sou...
- Football Legend
- Posts: 10075
- Joined: Mon Apr 26, 2010 8:32 pm
- Football Manager της ομάδας: Oxford City
- Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός, Barcelona, Inter
- facebook προφίλ: charis.karatzas
- Status: Εμάς εδώ στην ξενιτιά, το fm είναι η μόνη μας χαρά...
- Location: Καλή ερώτηση...
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 7 times
Να υποθέσω πως θα αναλάβει τη Σέλτικ;;;
Υ.Γ: Μόνο Μάτζικ ρε!
Υ.Γ: Μόνο Μάτζικ ρε!
I LOVE THIS SITE!!!
- mojotzotzo
- Moderator
- Posts: 14488
- Joined: Sun Dec 23, 2007 3:45 pm
- Αγαπημένη Ομάδα: GB Packers
- Status: WIP
- Location: thessaloniki
- Has thanked: 19 times
- Been thanked: 4 times
Αν δεν έγραφε αγγλία, εγώ θα έλεγε ότι θα πήγαινε MLS
- To nou sou...
- Football Legend
- Posts: 10075
- Joined: Mon Apr 26, 2010 8:32 pm
- Football Manager της ομάδας: Oxford City
- Αγαπημένη Ομάδα: Ολυμπιακός, Barcelona, Inter
- facebook προφίλ: charis.karatzas
- Status: Εμάς εδώ στην ξενιτιά, το fm είναι η μόνη μας χαρά...
- Location: Καλή ερώτηση...
- Has thanked: 4 times
- Been thanked: 7 times
H Σκωτία ανήκει στην κατηγορία Αγγλίας ή πρέπει να μπει στο Rest of the World;
I LOVE THIS SITE!!!
- Antonisjk
- National Manager
- Posts: 7512
- Joined: Thu Dec 11, 2003 12:00 am
- Αγαπημένη Ομάδα: AEK
- Location: Κύπρος
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
Ήταν Ιούνιος του 2013 και συγκεκριμένα 18 του μήνα, όταν στις 12 τα μεσάνυχτα ώρα Βοστόνης χτύπησε το τηλέφωνο του Larry Bird...
-Hello
-Larry, Larry... is that you?
-Ναι, ποιος είναι;
-Larry, δεν κατάλαβες την φωνή μου;
-Όχι, κάνει παράσιτα και μοιάζει σαν να μιλάς από πηγάδι...
-Well... βάλε το ακουστικό καλά στο αυτί σου γιατί μάλλον κοιμάσαι ακόμα...
-Ωχ, συγνώμη έχεις δίκιο... Για μίλα τώρα.
-Έλα, με ακούς;
-Kevin, εσύ είσαι;
-Ναι ρε μπαγασάκο, με κατάλαβες!
-Kevin McHale... πόσα χρόνια πέρασαν ρε παλιόφιλε; Που βρίσκεσαι τώρα; Έμαθα έφυγες από τους Rockets.
-Ναι Larry, έχω φύγει εδώ και λίγο καιρό. Βασικά είπα να ακολουθήσω τα ίχνη των προγόνων μου και βρίσκομαι πίσω στην χώρα που κατάγομαι.
-Ιρλανδία, ε;
-Ναι, ήμουν εκεί πριν λίγο καιρό, αλλά μετά αποφάσισα να περάσω στο άλλο νησί, ακριβώς δίπλα.
-Εεεε... Βρετανία;
-Μπράβο Larry, τα πας καλά από γεωγραφία.
-Αν και σκράπας στο σχολείο, κάτι μου έχει μείνει...
-Χεχε.
-Και πως τέτοια ώρα τηλέφωνο;
-Σου έχω μία πρόταση.
-Πες μου ότι κάποια ομάδα στην Βρετανία ψάχνει για προπονητή;
-Ναι, ακριβώς!
-Χαχα, παίζουν μπάσκετ στην Βρετανία;
-Εεε, παίζουν ΚΑΙ μπάσκετ... Αλλά δεν σε θέλω για ομάδα μπάσκετ.
-Ε; Και γιατί με θες;
-Σε θέλω να μπεις στο μεγαλύτερο άθλημα του κόσμου!
-Wait, wait... εννοείς ότι υπάρχει μεγαλύτερο άθλημα στον κόσμο... εκτός του μπάσκετ;
-Ναι Larry... και λέγεται Football, ποδόσφαιρο, soccer στην Αμερική!
-...
-Larry είναι μεγάλη ευκαιρία. Θα ξεφύγεις από όλα όσα έχεις βαρεθεί στο μπάσκετ.
-...
-Αλλά το κυριότερο είναι ότι θα έχεις την ευκαιρία να είσαι προπονητής σε μία ομάδα που το όνομά της σου θυμίζει την ομάδα που δοξαστήκαμε...
-Δηλαδή;
-Την BOSTON UTD!
-Boston!
-Ναι, αφού το όνειρό σου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στην Αμερική και η διοίκηση των Celtics δεν σου δίνει τα ηνία, έλα να το κάνεις εδώ! Έτσι για να ξέρεις, έχω γίνει βασικός μέτοχος της ομάδας και ο πρώτος που σκέφτηκα για προπονητή, ήσουν εσύ!
-Μα, τι γνωρίζω εγώ από ποδόσφαιρο;
-Τίποτα. Αλλά γνωρίζεις τα πάντα για το πάθος. Και το ποδόσφαιρο... είναι ΠΑΘΟΣ!
-Hello
-Larry, Larry... is that you?
-Ναι, ποιος είναι;
-Larry, δεν κατάλαβες την φωνή μου;
-Όχι, κάνει παράσιτα και μοιάζει σαν να μιλάς από πηγάδι...
-Well... βάλε το ακουστικό καλά στο αυτί σου γιατί μάλλον κοιμάσαι ακόμα...
-Ωχ, συγνώμη έχεις δίκιο... Για μίλα τώρα.
-Έλα, με ακούς;
-Kevin, εσύ είσαι;
-Ναι ρε μπαγασάκο, με κατάλαβες!
-Kevin McHale... πόσα χρόνια πέρασαν ρε παλιόφιλε; Που βρίσκεσαι τώρα; Έμαθα έφυγες από τους Rockets.
-Ναι Larry, έχω φύγει εδώ και λίγο καιρό. Βασικά είπα να ακολουθήσω τα ίχνη των προγόνων μου και βρίσκομαι πίσω στην χώρα που κατάγομαι.
-Ιρλανδία, ε;
-Ναι, ήμουν εκεί πριν λίγο καιρό, αλλά μετά αποφάσισα να περάσω στο άλλο νησί, ακριβώς δίπλα.
-Εεεε... Βρετανία;
-Μπράβο Larry, τα πας καλά από γεωγραφία.
-Αν και σκράπας στο σχολείο, κάτι μου έχει μείνει...
-Χεχε.
-Και πως τέτοια ώρα τηλέφωνο;
-Σου έχω μία πρόταση.
-Πες μου ότι κάποια ομάδα στην Βρετανία ψάχνει για προπονητή;
-Ναι, ακριβώς!
-Χαχα, παίζουν μπάσκετ στην Βρετανία;
-Εεε, παίζουν ΚΑΙ μπάσκετ... Αλλά δεν σε θέλω για ομάδα μπάσκετ.
-Ε; Και γιατί με θες;
-Σε θέλω να μπεις στο μεγαλύτερο άθλημα του κόσμου!
-Wait, wait... εννοείς ότι υπάρχει μεγαλύτερο άθλημα στον κόσμο... εκτός του μπάσκετ;
-Ναι Larry... και λέγεται Football, ποδόσφαιρο, soccer στην Αμερική!
-...
-Larry είναι μεγάλη ευκαιρία. Θα ξεφύγεις από όλα όσα έχεις βαρεθεί στο μπάσκετ.
-...
-Αλλά το κυριότερο είναι ότι θα έχεις την ευκαιρία να είσαι προπονητής σε μία ομάδα που το όνομά της σου θυμίζει την ομάδα που δοξαστήκαμε...
-Δηλαδή;
-Την BOSTON UTD!
-Boston!
-Ναι, αφού το όνειρό σου δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στην Αμερική και η διοίκηση των Celtics δεν σου δίνει τα ηνία, έλα να το κάνεις εδώ! Έτσι για να ξέρεις, έχω γίνει βασικός μέτοχος της ομάδας και ο πρώτος που σκέφτηκα για προπονητή, ήσουν εσύ!
-Μα, τι γνωρίζω εγώ από ποδόσφαιρο;
-Τίποτα. Αλλά γνωρίζεις τα πάντα για το πάθος. Και το ποδόσφαιρο... είναι ΠΑΘΟΣ!
- zeds dead
- Assistant Manager
- Posts: 3669
- Joined: Sun Jan 06, 2008 11:55 am
- Αγαπημένη Ομάδα: Π.Α.Ο.Κ.
- Status: "That which is imagined can never be lost."
- Location: Foreverdark Woods
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
I walk alone / Not because I'm lost / But because I want to
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
They call my name / They believe I'm scared / But the depth is my friend
- Antonisjk
- National Manager
- Posts: 7512
- Joined: Thu Dec 11, 2003 12:00 am
- Αγαπημένη Ομάδα: AEK
- Location: Κύπρος
- Has thanked: 0
- Been thanked: 0
- Contact:
O Larry Bird έφτασε μετά βαίων και κλάδων στην Αγγλική Βοστόνη όπου έπιασε αμέσως δουλειά. Έχοντας πολύτιμους βοηθούς ανθρώπους που γνωρίζουν από ποδόσφαιρο (μιας και ο προπονητής μας... δεν), ξεκίνησαν να διαμορφώνουν τον σχεδιασμό για την χρονιά. Με μπάτζετ περιορισμένο μιας και η Βοστόνη βρίσκεται στην μικρότερη κατηγορία του πρωταθλήματος, την Skrill North, έφεραν δύο παίχτες που θεώρησαν ως πολύτιμους για την χρονιά: τον 20χρονο πλάγιο αμυντικό Adam White ο οποίος μπορεί να παίξει και στα δύο άκρα της άμυνας, δίνοντας πολύτιμες λύσεις στον Bird και την παρέα του και τον έμπειρο πολυθεσίτη επιθετικό Michael Twiss, ένας παίχτης που μπορεί να παίξει ως αριστερός εξτρεμ, κεντρικός μεσοεπιθετικός αλλά και επιθετικός. Η επιλογή του Twiss ήταν και για την εμπειρία του που έχει στις μικρές κατηγορίες, καθώς προερχόμενος από τις μικρές ομάδες της Manchester United, έπαιξε κατά σειρά στις Sheffield Utd, Port Vale, Leigh, Chester, Morecambe, Stalybridge και Altrincham.
Παράλληλα ανέβασε αρκετούς μικρούς από την δεύτερη ομάδα για να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ.
Τα φιλικά πάντως δεν πήγαν καλά...
Η έναρξη του πρωταθλήματος ήταν από πολύ κακή μέχρι μέτρια... Θα μπορούσε βέβαια να ήταν χειρότερα όμως σίγουρα θα μπορούσε και πολύ καλύτερα...
Η ομάδα έπρεπε να ξεμπουκώσει και τελικά αυτό το έκανε εναντίων της Worcester αλλά και της Vauxhall...
Μπλόκο από την Guiseley στην συνέχεια...
Για να ξεκινήσει ένα τρελό σερί!
Πάρτι στον 2ο προκριματικό γύρο του FA Cup!
Συνέχεια στην τρελή πορεία του πρωταθλήματος...
Αλλά και στον 3ο προκριματικό γύρο του FA Cup! Σκοράρει συνέχεια η ομάδα και προσφέρει θέαμα!
Ασταμάτητη συνέχεια στο πρωτάθλημα...
Ενώ στον 4ο προκριματικό γύρο του FA Cup παίζοντας με την Lincoln η οποία είναι στην Skrill Premier, μία κατηγορία πιο πάνω από την Βοστόνη δηλαδή...
Για να έρθει να κερδίσει και την Altrincham η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πρώτη στην Skrill North και να την προσπεράσει!!!
Παράλληλα ανέβασε αρκετούς μικρούς από την δεύτερη ομάδα για να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ.
Τα φιλικά πάντως δεν πήγαν καλά...
Η έναρξη του πρωταθλήματος ήταν από πολύ κακή μέχρι μέτρια... Θα μπορούσε βέβαια να ήταν χειρότερα όμως σίγουρα θα μπορούσε και πολύ καλύτερα...
Η ομάδα έπρεπε να ξεμπουκώσει και τελικά αυτό το έκανε εναντίων της Worcester αλλά και της Vauxhall...
Μπλόκο από την Guiseley στην συνέχεια...
Για να ξεκινήσει ένα τρελό σερί!
Πάρτι στον 2ο προκριματικό γύρο του FA Cup!
Συνέχεια στην τρελή πορεία του πρωταθλήματος...
Αλλά και στον 3ο προκριματικό γύρο του FA Cup! Σκοράρει συνέχεια η ομάδα και προσφέρει θέαμα!
Ασταμάτητη συνέχεια στο πρωτάθλημα...
Ενώ στον 4ο προκριματικό γύρο του FA Cup παίζοντας με την Lincoln η οποία είναι στην Skrill Premier, μία κατηγορία πιο πάνω από την Βοστόνη δηλαδή...
Για να έρθει να κερδίσει και την Altrincham η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πρώτη στην Skrill North και να την προσπεράσει!!!