Εκει που καθομουνα στο μπαλκονι του χωριου μουπαιδια ειναι η πρωτη μου ιστορια και για καπιο λαθος ή καπια συμβουλη θα με βοηθησει πολη
πινοντας την φραπεδια μου
βλεποντας τον καταπρασινο κηπο τησ γιαγιας μου
χτηπησε το τηλεφωνο
ηταν ο μανατζερ μου που τον εστειλα να μου βρει ομαδα
(ν=εγω, μ=ο μανατζερ μου)
-ν:ελα ρε τι εγινε?
-μ:τιποτα ακομα ρε, σε μιση ωρα θα εχω σηναντηση με την newcastle, δεν πιστευω να γινει τιποτα αλλα θα σε πενεσω οσο πιο πολυ μπορω
-ν:αντε ρε κανε τα κολπα σου δεν σε φοβαμε
-μ:θα κανω οτι μπορω
-ν:οκ τα λεμε
-μ:μπαι!!!!!!!
αντε να δουμε τι θα δουμε δεν τον φοβαμε θα τα καταφερει
(π=παππους)
-π:τι εγινε παιδι μ? πιος ηταν?
-ν:μπα! κανεις. ενας φιλος
-π:ααα ενταξη
μετα απο μιση ωρα:
(χτυπαει το τηλεφωνο)
-ν:ελα ρε τι εγινε? λεγε ρε!!!αντε ρε!!! πες ρε!!!!
-μ:ηρεμα ρε χαλαροσε
-ν:τι να χαλαροσωρε? εδω τρεμω ολοκρηλος
-μ:μν ανησηχεις το κανονησα
-ν:τι κανονησες δηλαδη?
-μ:σε 3 ημερες εχουμε ραντεβου με τν προεδρο τησ newcastle
-ν:μπραβο ρε φιλε ευχαριστω!!!! αντε σε κλεινω παω να ετιμασω τα πραγματα τα λεμε αυριο
-μ:οκ σε περιμενω?
παιρνω μια βαλιτσα 2 παπουτσια, το κινητο, λεφτα, δινω και ενα φιλη στου παππουδες τους λεω που παω, μου δινουν την ευχη τους, ενα ματι για ν μν με ματιασουν, και παω σαλονικη για να παρω το πρωτο αεροπλανο για newcastle.
συνεχιζεται...