Αν τα καταφέρουμε θα φάμε τα καπέλα μας!!!

[thanasis10]

Περιμενουμε...Καλη συνεχεια

[Trapezitis]

Ενόψει της επιστροφής σου στην ιστορία, είπα να σε ανεβάσω λίγο...

Spoiler: show

Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Αν σας πούνε πως δύο αγγλικές ομάδες πήραν μέρος σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό τουρνουά με 32 ομάδες και η μία έφτασε μέχρι τον τελικό, δεν ακούγεται περίεργο. Αν μάλιστα σας διευκρινίσουν πως η μία είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τότε θα σας φανεί ακόμη πιο λογικό.

Ομως αν κάποιος σας δώσει τη λίστα των αγώνων και δείτε πως η Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων και η άλλη αγγλική νίκησε στον δρόμο προς τον τελικό τη Σπάρτα Πράγας, τη Μαρσέιγ, τη Ρόμα, τον Αγιαξ, την Ατλέτικο Μαδρίτης, πριν επικρατήσει της Μπάγερν στα πέναλτι, μάλλον θα γίνει πολύ πιο ελκυστικό το ζήτημα.

Και τέλος αν κάποιος σας πει πως αυτή ομάδα είναι η? Λούτον, θα νομίζετε πως σας κάνει πλάκα. Μόνο που αυτό ακριβώς συνέβη, αλλά χαλαρώστε, ήταν ένα τουρνουά για παίκτες κάτω των 11 ετών!

Δεν παύει όμως να είναι το πρώτο τρόπαιο που μπαίνει στην τροπαιοθήκη των «πορτοκαλί» από τον τελικό του Λιγκ Καπ το 1987. Και με το Κύπελλο να είναι αληθινά τεράστιο, πιο ψηλό από τους μπόμπιρες που το κατέκτησαν, είχε πλάκα η αναμνηστική τους φωτογραφία. Ηταν ένα πολύ ευχάριστο μήνυμα για τους οπαδούς της Λούτον, που είδαν φέτος την ομάδα τους να ξεκινά καταδικασμένη σε υποβιβασμό στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, αφού άρχισαν τη σεζόν στη Second Division με μείον τριάντα βαθμούς!

Παρ' όλα αυτά ο κόσμος δεν εγκατέλειψε ποτέ την ομάδα και το «Κένιλγουορθ Ρόουντ» έχει μέσο όρο εισιτηρίων περίπου 8.000 φέτος, σε μία χρονιά που η ομάδα παλεύει με τα «θηρία». Κι όμως, έφτασε σε απόσταση έντεκα πόντων από την ομάδα που σώζεται, με αποτέλεσμα αυτό που τον Αύγουστο έδινε 1.000-1 στο στοίχημα να έχει κατέβει στο 18-1. Μιλάμε για θαύμα. Αλλά τα θαύματα δεν γίνονται αν δεν πιστεύεις στη σκληρή προσπάθεια και όλοι στο Λούτον δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια.

Ακόμα και στην (σχεδόν δεδομένη) αποχώρηση από το κλαμπ των επαγγελματικών κατηγοριών του αγγλικού πρωταθλήματος, οι «χάτερς» έχουν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν για κάτι. Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσία σε τελικό στο «Γουέμπλεϊ», αντιμετωπίζουν σήμερα τη Σκάνθορπ στον τελικό του Football League Trophy (διοργάνωσης που γίνεται με τη συμμετοχή των συλλόγων της League One και League Two). Σε περίπτωση που καταφέρει να κατακτήσει το τρόπαιο, θα γίνει η πρώτη ομάδα που ενώ κατακτά τίτλο στο «Γουέμπλεϊ» την ίδια σεζόν υποβιβάζεται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες.

Πάντως οι άνθρωποι της Λούτον έχουν ένα λόγο να αισθάνονται υπερήφανοι. Σήμερα θα έχουν στο πλευρό τους πάνω από 40.000 οπαδούς, που αποτελούν αριθμό-ρεκόρ για οποιαδήποτε ομάδα αγωνίστηκε στον ανακαινισμένο «ναό του ποδοσφαίρου».

Στο ενδιάμεσο πραγματοποιήθηκε μία συνέντευξη Τύπου για την επιτυχία των μικρών και η ανακοίνωση της διοίκησης ήταν ξεκάθαρη: η ομάδα θα διατηρηθεί αυτούσια με σκοπό σε έξι χρόνια να υπάρχει μία «μαγιά» για να γίνουν οι πιο πολλοί επαγγελματίες, ώστε σε μία δεκαετία από τώρα η Λούτον, σε όποια κατηγορία και αν βρίσκεται, να έχει βλέψεις ακόμη και για την Πρέμιερ Λιγκ!

Πώς είπατε; Σχέδια για μία δεκαετία μπροστά; Τι αφελείς είναι αυτοί οι «κουτόφραγκοι» τελικά. Δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ, φαίνεται, πώς λειτουργούμε εμείς στην Ελλάδα. Αλλωστε στη χώρα μας δεν θα χρειαζόταν ποτέ να ξεκινήσει με μείον τριάντα βαθμούς τη χρονιά η ομάδα. Θα αναλάμβαναν δουλειά ο δήμαρχος, οι τοπικοί βουλευτές, θα έκλειναν τους δρόμους, θα καταλάμβαναν το αεροδρόμιο, θα έκαιγαν κάποια λάστιχα, κάτι θα γινόταν, βρε αδελφέ.

Σιγά που θα πλήρωνε η ομαδάρα τις οικονομικές ατασθαλίες που έκαναν οι «άλλοι». Ας είναι καλά το κορόιδο ο φορολογούμενος! Δηλαδή εμείς οι ίδιοι! Ιστορίες σαν της Λούτον είναι διδακτικές για όποιον θέλει να καταλάβει τι είναι το ποδόσφαιρο στις τοπικές κοινωνίες. Μόνο όμως αν θέλεις να μάθεις και δεν κρύβεις το κεφάλι σου στην άμμο σαν τις στρουθοκαμήλους.

Είσαι σε πολύ μεγάλο σωματείο και ελπίζω να τα πας καλύτερα απ' ότι irl οι ίδιο και να κάνεις το Θαύμα...

[xks]

πολη ωραια ιστορια
θα συνεχειστη ναι ή ου

[Gumul]

Ενόψει της επιστροφής σου στην ιστορία, είπα να σε ανεβάσω λίγο...

Spoiler: show

Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Αν σας πούνε πως δύο αγγλικές ομάδες πήραν μέρος σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό τουρνουά με 32 ομάδες και η μία έφτασε μέχρι τον τελικό, δεν ακούγεται περίεργο. Αν μάλιστα σας διευκρινίσουν πως η μία είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τότε θα σας φανεί ακόμη πιο λογικό.

Ομως αν κάποιος σας δώσει τη λίστα των αγώνων και δείτε πως η Γιουνάιτεντ αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων και η άλλη αγγλική νίκησε στον δρόμο προς τον τελικό τη Σπάρτα Πράγας, τη Μαρσέιγ, τη Ρόμα, τον Αγιαξ, την Ατλέτικο Μαδρίτης, πριν επικρατήσει της Μπάγερν στα πέναλτι, μάλλον θα γίνει πολύ πιο ελκυστικό το ζήτημα.

Και τέλος αν κάποιος σας πει πως αυτή ομάδα είναι η? Λούτον, θα νομίζετε πως σας κάνει πλάκα. Μόνο που αυτό ακριβώς συνέβη, αλλά χαλαρώστε, ήταν ένα τουρνουά για παίκτες κάτω των 11 ετών!

Δεν παύει όμως να είναι το πρώτο τρόπαιο που μπαίνει στην τροπαιοθήκη των «πορτοκαλί» από τον τελικό του Λιγκ Καπ το 1987. Και με το Κύπελλο να είναι αληθινά τεράστιο, πιο ψηλό από τους μπόμπιρες που το κατέκτησαν, είχε πλάκα η αναμνηστική τους φωτογραφία. Ηταν ένα πολύ ευχάριστο μήνυμα για τους οπαδούς της Λούτον, που είδαν φέτος την ομάδα τους να ξεκινά καταδικασμένη σε υποβιβασμό στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, αφού άρχισαν τη σεζόν στη Second Division με μείον τριάντα βαθμούς!

Παρ' όλα αυτά ο κόσμος δεν εγκατέλειψε ποτέ την ομάδα και το «Κένιλγουορθ Ρόουντ» έχει μέσο όρο εισιτηρίων περίπου 8.000 φέτος, σε μία χρονιά που η ομάδα παλεύει με τα «θηρία». Κι όμως, έφτασε σε απόσταση έντεκα πόντων από την ομάδα που σώζεται, με αποτέλεσμα αυτό που τον Αύγουστο έδινε 1.000-1 στο στοίχημα να έχει κατέβει στο 18-1. Μιλάμε για θαύμα. Αλλά τα θαύματα δεν γίνονται αν δεν πιστεύεις στη σκληρή προσπάθεια και όλοι στο Λούτον δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια.

Ακόμα και στην (σχεδόν δεδομένη) αποχώρηση από το κλαμπ των επαγγελματικών κατηγοριών του αγγλικού πρωταθλήματος, οι «χάτερς» έχουν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν για κάτι. Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσία σε τελικό στο «Γουέμπλεϊ», αντιμετωπίζουν σήμερα τη Σκάνθορπ στον τελικό του Football League Trophy (διοργάνωσης που γίνεται με τη συμμετοχή των συλλόγων της League One και League Two). Σε περίπτωση που καταφέρει να κατακτήσει το τρόπαιο, θα γίνει η πρώτη ομάδα που ενώ κατακτά τίτλο στο «Γουέμπλεϊ» την ίδια σεζόν υποβιβάζεται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες.

Πάντως οι άνθρωποι της Λούτον έχουν ένα λόγο να αισθάνονται υπερήφανοι. Σήμερα θα έχουν στο πλευρό τους πάνω από 40.000 οπαδούς, που αποτελούν αριθμό-ρεκόρ για οποιαδήποτε ομάδα αγωνίστηκε στον ανακαινισμένο «ναό του ποδοσφαίρου».

Στο ενδιάμεσο πραγματοποιήθηκε μία συνέντευξη Τύπου για την επιτυχία των μικρών και η ανακοίνωση της διοίκησης ήταν ξεκάθαρη: η ομάδα θα διατηρηθεί αυτούσια με σκοπό σε έξι χρόνια να υπάρχει μία «μαγιά» για να γίνουν οι πιο πολλοί επαγγελματίες, ώστε σε μία δεκαετία από τώρα η Λούτον, σε όποια κατηγορία και αν βρίσκεται, να έχει βλέψεις ακόμη και για την Πρέμιερ Λιγκ!

Πώς είπατε; Σχέδια για μία δεκαετία μπροστά; Τι αφελείς είναι αυτοί οι «κουτόφραγκοι» τελικά. Δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ, φαίνεται, πώς λειτουργούμε εμείς στην Ελλάδα. Αλλωστε στη χώρα μας δεν θα χρειαζόταν ποτέ να ξεκινήσει με μείον τριάντα βαθμούς τη χρονιά η ομάδα. Θα αναλάμβαναν δουλειά ο δήμαρχος, οι τοπικοί βουλευτές, θα έκλειναν τους δρόμους, θα καταλάμβαναν το αεροδρόμιο, θα έκαιγαν κάποια λάστιχα, κάτι θα γινόταν, βρε αδελφέ.

Σιγά που θα πλήρωνε η ομαδάρα τις οικονομικές ατασθαλίες που έκαναν οι «άλλοι». Ας είναι καλά το κορόιδο ο φορολογούμενος! Δηλαδή εμείς οι ίδιοι! Ιστορίες σαν της Λούτον είναι διδακτικές για όποιον θέλει να καταλάβει τι είναι το ποδόσφαιρο στις τοπικές κοινωνίες. Μόνο όμως αν θέλεις να μάθεις και δεν κρύβεις το κεφάλι σου στην άμμο σαν τις στρουθοκαμήλους.

Είσαι σε πολύ μεγάλο σωματείο και ελπίζω να τα πας καλύτερα απ' ότι irl οι ίδιο και να κάνεις το Θαύμα...

Συμφωνω με τον συγγαυρο και μαλιστα για την ιστορια να σημειωσω πως η Λουτον κερδισε στον τελικο την Σκανθορπ με 3-2 στην παραταση... Περιμενω την συνεχεια και εγω, καθως προκειται για συμπαθεστατη ομαδα και φαινεται πολυ ενδιαφερουσα ιστορια!!!

[pierikaras]

Παιδιά η ιστορία θα συνεχιστεί. Έλειψε για μερικές μέρες εκτός Κατερίνης, ωστόσο έχει προχωρήσει λιγάκι το παιχνίδι.

[pierikaras]

Σα να μη πέρασε μια μέρα, που λέει και το γνωστό άσμα, συνεχίσαμε την πορεία μας επικρατώντας με 2-1 εκτός έδρας επί της Μπαρνέτ, σε ένα παιχνίδι με χαρακτηριστικό του τα δυνατά μαρκαρίσματα. Η εμπειρία του βετεράνου Αμοάκο και η εκτελεστική δεινότητα του Ιμπόρα μας έδωσε ένα πολύτιμο τρίποντο. Με τέτοιες εμφανίσεις το μέλλον μας προβλέπεται ευοίωνο.

Άνετη νίκη επί ενός αντιπάλου που προβλέπεται ότι θα μονομαχήσει για την είσοδο στα play offs. Στο τέλος χαλαρώσαμε λιγάκι, ωστόσο δε μπορώ να έχω παράπονο από τους παίκτες μου, καθώς με την εκπληκτική τους απόδοση μέχρι το 4-1, έδειξαν ποιος είναι η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Αν βέβαια γινόταν το 4-4 στο τέλος, μπορεί τώρα να λέγαμε άλλα, ωστόσο με "αν" δεν παίζεται ποδόσφαιρο. Τέλος καλό, όλα καλά και συνεχίζουμε...

Ισπανική υπόθεση ήταν το σημερινό ματς, με τους Τόττι και Ιμπόρα να "καθαρίζουν". Ίσως βοήθησε το γεγονός ότι υποσχέθηκα, αν κερδίσουμε και ξεκολλήσουμε από την τελευταία θέση, να τους κάνω το τραπέζι σε γνωστό ισπανικό εστιατόριο του Λονδίνου.

Πετύχαμε λοιπόν αυτόν τον πρώτο στόχο, και ήταν αναμφισβήτητα μια ένεση ηθικού εν όψει της συνέχειας. Όπως υποσχέθηκα λοιπόν, τους έκανα το τραπέζι σε ένα καλό tapas restaurant του Λονδίνου.

Το γεύμα ήταν υπέροχο, τα τάπας (ισπανικοί μεζέδες) πεντανόστιμα και μερικά εξ αυτών πολύ πρωτότυπα, η παέγια καταπληκτική (συμβουλή, δοκιμάστε τη μόνο με θαλασσινά), και η σανγκριά έρρεε άφθονη. Το κλίμα στην ομάδα είναι άριστο, κι αν συνεχίσουμε έτσι, έχουμε πολλές πιθανότητες να πετύχουμε το στόχο μας.

Εύκολη επικράτηση κόντρα στην Όλντερσοτ. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί πλέον κάποια από τα παιχνίδια αρχίζουν και φαίνονται διαδικαστικού χαρακτήρα. Στο μεταξύ, σκέφτηκα να καθιερώσω τα γεύματα της ομάδας πιο συχνά, και είχα την ιδέα να επιλέγουμε κατά καιρούς εστιατόρια με κουζίνες από χώρες από τις οποίες προέρχονται ποδοσφαριστές του ρόστερ μας.

Για τη συνέχεια το...ποδοσφαιρικό μενού είχε Λιγκ Τρόφι, και εγώ είχα την ευκαιρία να τεστάρω "ρεζέρβες" κόντρα στη Χέρεφορντ που βρίσκεται στην παραπάνω κατηγορία. Οι γηπεδούχοι ενδιαφέρονται περισσότερο για το πρωτάθλημα κι εμείς εκμεταλλευτήκαμε την...αδιαφορία τους επικρατώντας με το εμφατικό 4-2 εκτός έδρας. Έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από τους αναπληρωματικούς μου ποδοσφαιριστές. Αν μη τι άλλο απέδειξαν ότι αξίζουν ευκαιρίες και είμαι διατεθειμένος να τους τις δώσω μιας και η σεζόν έχει πολύ δρόμο μπροστά της.
Στο σημείο αυτό να δώσω περισσότερα στοιχεία για δυο ακόμα παίκτες που εντάχθηκαν στην οικογένειά μας. Θέλω να πω ότι προχωρήσαμε και σε άλλες κινήσεις όμως λόγω οικονομίας χρόνου θα σας παρουσιάζονται σταδιακά, αν αυτοί οι παίκτες σκοράρουν. Κι όσοι δε σκοράρουν θα παρουσιαστούν στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Ο πρώτος λοιπόν είναι ο 22χρονος Ισπανός Χάβι Φλόρες που αποκτήθηκε ως ελεύθερος από την Κόρδοβα. Θα βοηθήσει σίγουρα, και η ηλικία του τον καθιστά μια πολύτιμή μονάδα και για το μέλλον.

Όσο για τον έτερο νεοφερμένο σκόρερ της ημέρας τον Ολλανδό Προνκ, που αποκτήθηκε από την άσημη Quick Boys πραγματικά σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω πώς αυτός ο παίκτης δε μπόρεσε να κάνει καριέρα σε υψηλότερο επίπεδο. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Ντεν Χάαγκ ενώ βρέθηκε μετά από 3 χρόνια και στο δυναμικό της Βαλβάικ, ωστόσο σε καμία από τις δυο δε "στέριωσε" με αποτέλεσμα να καταλήξει στην Quick Boys και μετέπειτα σε μας.


Στη συνέχεια επιβληθήκαμε με 2-0 της Γουίκομπ σε ένα παιχνίδι που τα σουτ ήταν 19-1, η κατοχή 58-42, τα κόρνερ 11-1 και γενικά μπορούμε να πούμε ότι το παιχνίδι ήταν παράσταση για ένα ρόλο. Παρόλα αυτά, ανοίξαμε το σκορ στο 51' καθώς στο πρώτο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι άντεξαν στην πίεσή μας. Ο Αριάγκα έλυσε το γόρδιο δεσμό, για να ακολουθήσει στο 63' ο...συνήθης ύποπτος Αμοάκο που διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-0. Έτσι φτάσαμε σε απόσταση βολής από την 22η θέση, θέση που εξασφαλίζει τη σωτηρία, κάτι που πριν την έναρξη του πρωταθλήματος φάνταζε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ιδανικότερος αντίπαλος στο επόμενό μας παιχνίδι δε θα μπορούσε να υπάρξει. Η Τσέστερ είναι με διαφορά η χειρότερη ομάδα στο πρωτάθλημα και αν δεν υπήρχαν οι τιμωρίες των άλλων ομάδων θα ήταν σίγουρα τελευταία. Παρόλα αυτά, τέτοια παιχνίδια κρύβουν κινδύνους, γιαυτό και προειδοποίησα τους παίκτες μου πριν την έναρξη ότι θα πρέπει να είναι σοβαροί καθ' όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης προκειμένου να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως. Το αποτέλεσμα;

Εύκολη επικράτηση με 2-0 επί της αδύναμης Τσέστερ. Με τη νίκη μας αυτή, ύστερα από 11 αγώνες βγήκαμε για πρώτη φορά από την επικίνδυνη ζώνη!

Το 2ο γκολ μας πέτυχε ένας ακόμα νέος παίκτης, ο Γάλλος...

Αποκτήθηκε ως ελεύθερος, ενώ έχει να επιδείξει ως σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα του το 2ετές πέρασμά του από την τότε ευρισκόμενη στην 1η κατηγορία Τρουά.

[the_showstopper]

Mε πληγωσες που νικησες την Notts Co.

[Trapezitis]

Mε πληγωσες που νικησες την Notts Co.

Off Topic:

Aαν σου πω ότι σε σκεφτόμουνα ρε George μόλις το είδα, θα το πιστέψεις;;;

Pierikara μιλάμε ότι τα τρένα, σε βλέπουν για να μαθαίνουν

Προχώρα ακάθεκτος...

Edit: Με 9-2-0 θα ήσουν πρώτος και με διαφορά ήδη...

[pierikaras]

Mε πληγωσες που νικησες την Notts Co.

Λυπάμαι! Σε παρηγορεί καθόλου το γεγονός ότι αναμένεται να πληγώσω κι άλλους;

[pierikaras]

Σπουδαία νίκη επί της Μπρέντφορντ. Ξεκινήσαμε καλά, προηγηθήκαμε γρήγορα με 2-0, ωστόσο στη συνέχεια χαλαρώσαμε με αποτέλεσμα η Μπρέντφορντ να μας ισοφαρίσει. Κινδυνέψαμε να φύγουμε ηττημένοι, ωστόσο ένα (αυστηρό είναι η αλήθεια) πέναλτι μας έδωσε την ευκαιρία να προηγηθούμε τον Άνχελ, ο οποίος στις καθυστερήσεις διαμόρφωσε το τελικό 2-4.

Με άνεση επικρατήσαμε επί της Ντάρλινγκτον με 4-1. Έχουμε την ποιότητα, τέτοια παιχνίδια να τα καθαρίζουμε χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Αξίζει να κάνουμε λόγο και για τον κόσμο μας που όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι 2ος σε προσέλευση κατά μέσο όρο μιας και μόνο η Μπράντφορντ με το 25 χιλιάδων θέσεων γήπεδο μας ξεπερνάει καθαρά (11 χιλιάδες αυτοί, 5 χιλιάδες περίπου εμείς).

Κι όμως, μέσα στην έδρα της Μπράντφορντ, καταφέραμε και κερδίσαμε! 1-2! Τεράστια νίκη που επιτεύχθηκε στο 90+4! Ο Chema σέντραρε από δεξιά και ο Israel με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα! Οι "καπελάδες" στα ουράνια και οι της Μπράντφορντ "σέκοι"!
Μιας και είχαμε πάει στο ισπανικό εστιατόριο τις προάλλες, σκέφτηκα σήμερα, μετά τη μεγάλη νίκη, να πάμε σε ένα γκανέζικο εστιατόριο (έχουμε δυο Γκανέζους στην ομάδα). Οι παίκτες ενθουσιάστηκαν με την ιδέα. Πάντα η Αφρική κρύβει κάτι μυστηριώδες.

Το φαγητό ήταν νόστιμο, ειδικά για κοιλιόδουλους σαν εμένα: ρύζι, αρκετές σούπες, πολλή κόκκινη πιπεριά, ενώ παράλλημα με τη "μασαμπούκα" απολαμβάναμε και ένα πρόγραμμα από Γκανέζους καλλιτέχνες. Εγώ, είναι η αλήθεια, ήπια λιγάκι παραπάνω και χρειάστηκε να με μεταφέρει ο Καρνέζης στο σπίτι μου μιας και δεν ήμουν σε θέση να κουνηθώ. Είχα πρόθεση να τους κεράσω το τραπέζι για τη γιορτή μου, ωστόσο ήμουν τόσο χάλια που όχι μόνο δεν κέρασα, αλλά πλήρωσαν και το δικό μου μερίδιο. Με πρώτη ευκαιρία θα τους πάω σε ελληνική ταβέρνα του Λονδίνου ή θα κάνουμε ελληνικό μπάρμπεκιου στο προπονητήριο!

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ! Φώναξε ο Νίκι Φόρστερ που με τα δυο του τέρματα έθεσε τις βάσεις για την επικράτηση επί της Μάκλσφιλντ με 3-1. Ήμασταν καλύτεροι και νικήσαμε δίκαια. Με το Νίκι κάνω αρκετή παρέα εκτός γηπέδου. Του είπα πολλές φορές τη γνώμη μου για το αγγλικό φαγητό (μπλιάχ) αλλά αυτός ως κλασσικός Άγγλος υπερήφανος δεν παραδέχεται ότι είναι χάλια! Τέλοσπαντων, γούστα είναι αυτά. Ο Νίκι μας είπε ότι το γκανέζικο εστιατόριο δεν του άρεσε καθόλου και ευχαρίστως θα μας έκανε το τραπέζι στο πατρικό του σπίτι μια φορά, με τη μαμά του να μας μαγειρεύει εγγλέζικες σπεσιαλιτέ. Έντεχνα αποφύγαμε την πρόταση του Νίκι με τη δικαιολογία ότι είχαμε φορτωμένο πρόγραμμα αυτές τις μέρες και οπωσδήποτε θα το κανονίζαμε μια άλλη φορά. Αντιπρότεινα στο Νίκι να κεράσει όλη την ομάδα μπύρες σε παμπ της αρεσκείας του . Δε δυσκολεύτηκα να τον πείσω. Καταλήξαμε σε μια ψιλοπαρακμιακή παμπ, την οποία, για ανεξήγητο λόγο, δε θυμάμαι ακριβώς. Οι περισσότεροι ήπιαν 1-2 μπύρες και την έκαναν για σπίτι. Εγώ, ο Νίκι και 3-4 ακόμα κάτσαμε μέχρι να μας διώξουν! Ωραία βραδυά Στον ιδιότυπο διαγωνισμό για το ποιος θα πιεί περισσότερο, κέρδισα εγώ με δυσκολία. Δε ξέρω αν κέρδισα δίκαια ή αν ο Νίκι, από σεβασμό επειδή είμαι προπονητής του με άφησε να κερδίσω. Σημασία έχει ότι το έπαθλο της "μονομαχίας" μας ήταν μια ακόμα βραδυά στην παμπ, με όλες τις μπύρες κερασμένες. Οπότε, θα σας πω ποια ήταν η παμπ όταν ξαναπάμε (αν θυμάμαι και τότε)!

[pierikaras]

Το Λιγκ Τρόφι σίγουρα δεν ήταν εξ αρχής στους στόχους μας, ωστόσο, στην άκρη του μυαλού μας τρέφαμε μερικές ελπίδες για διάκριση στον εν λόγω θεσμό. Η κληρωτίδα μας έφερε αντιμέτωπους με τη Γουόλσολ, μια ομάδα που αποτελεί ένα από τα φαβορί της 1ης Αγγλίας και θα διεκδικήσει, λογικά, τον προβιβασμό στην Τσάμπιονσιπ. Επέλεξα να κατέβω με αρκετούς βασικούς και άφησα στον πάγκο τους θεωρούμενους αναπληρωματικούς. Δυστυχώς...δεν τα καταφέραμε. Ηττηθήκαμε με 0-1 παρότι παλέψαμε το ματς στα ίσα. Χάσαμε στις λεπτομέριες. Δεν πειράζει όμως, ψηλά το κεφάλι, στρεφόμαστε εκ νέου στο πρωτάθλημα. Μου άφησε μια πίκρα το ματς. Ίσως θα έπρεπε να εμπιστευτώ τις "ρεζέρβες" τελικά που ήταν πιο ξεκούραστες και ίσως πιο ορεξάτες. Αλλά και τότε, αν έχανα μπορεί να σκεφτόμουν, "ίσως θα έπρεπε να εμπιστευτώ τους βασικούς που είναι καλύτεροι γενικά". Τέλοσπαντων. Δε μασάμε. Η ζωή συνεχίζεται.

Συνεχίζεται άραγε;;; Και ποια ζωή; Σπίτι, γήπεδο, παμπ. Μονοτονία.
-Κάνα γκομενάκι; με ρώτησε ο κολλητός μου στο facebook (δεν παίρνει τηλέφωνο ο φραγκοφονιάς)
-Μπαααα, αφού με ξέρεις, είμαι κοτόπουλο! Εσυ;
-Τα ίδια κι εδώ. Είμαστε κι οι δυο για μπάτσες. Γιαυτό ταιριάξαμε! Πάντως ρε συ, εδώ στην Κρήτη τις βλέπω τις Αγγλίδες έτοιμες, ψημένες! Απορώ, πώς και δε κάνεις τίποτε; Καταρχήν, δε χρειάζεται να κάνεις κάτι, σου την πέφτουν αυτές, κι επίσης, είσαι ένας επιτυχημένος μάνατζερ. Σίγουρα θα χεις θαυμάστριες.
...
-Αλλά εσύ ο μαλακΟς σκέφτεσαι την ακατανόμαστη! Ε, είσαι για μεγάλος παπάρας! ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

Έτσι κλείνουν συνήθως οι συζητήσεις μας. Μετά από τα τυπικά, μιλάμε για τις κατακτήσεις μας (τις ποιές;;;) στον ερωτικό τομέα και το ενδιαφέρον από κει και πέρα έγγειται στο ποιος θα προλάβει να αρχίσει να κράζει τον άλλον!

Το θέμα βέβαια είναι ότι δεν έχει κι άδικο ο φιλαράκος. Περιτριγυρίζομαι από αρκετές γυναίκες, άλλες με φλερτάρουν, άλλες τις ψιλοφλερτάρω εγώ, αλλά δεν προχωράμε στο επόμενο βήμα. Πείθω τον εαυτό μου ότι δεν έχω χρόνο για έρωτες μιας και έχω να σώσω τη Λούτον αλλά όπως φαίνεται το Λούτον θα μου στερήσει αυτή τη δικαιολογία μιας και πάμε φουλ για σωτηρία. Άρα, η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να ζω σε μια ουτοπία, σκεπτόμενος την ακατανόμαστη που με έχει αιχμαλωτίσει παρά να ψάχνω να βρω μια άλλη γυναίκα.

Να σας εξομολογηθώ ότι εδώ και λίγο καιρό, όταν γυρίζω σπίτι ύστερα από κάθε αγώνα γράφω...Όχι κάτι σχετικό με την ομάδα, ούτε κάτι σχετικό με τη δημοσιογραφία. Αλλά προσπαθώ να δημιουργήσω. Δε ξέρω αν τα καταφέρω. Στην αρχή ήθελα να γράψω τραγούδι αλλά τα βρήκα σκούρα με τη ρίμα. Μετά είπα να το γυρίσω σε ποίημα, ξέρετε αυτά της μοντέρνας ποίησης, χωρίς ομοιοκαταληξίες. Στο τέλος, μου βγήκε πεζό. Ε, δεν το κούρασα κι εγώ. Ας αρχίσω λέω, κι όπου με βγάλει. Μάλιστα, θα μοιράζομαι τη δημιουργία μου μαζί σας. Μετά από κάθε παιχνίδι...


Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ήταν ένα αγόρι που αγαπούσε τα λουλούδια. Είχε έναν ολάνθιστο κήπο γεμάτο με κάθε λογής λουλούδια που όμοιά τους δεν είχε δει ανθρώπου μάτι και δε μπορούσε να συλλάβει ανθρώπου νους. Τα χρώματά τους ζωγράφιζαν το πιο πολύχρονο τοπίο και η μυρωδιά τους σε ταξίδευε θαρρείς σε μέρη εξωτικά. Όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν στον κήπο δεν έκρυβαν το θαυμασμό τους για τα πολύχρωμα λουλούδια με το μεθυστικό άρωμά και εύχονταν στο αγόρι να περιποιείται πάντα με τόση φροντίδα τον κήπο για να πηγαίνουν και να χαίρονται. Γιατί όποιος πήγαινε στον ολάνθιστο κήπο έφευγε με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του και ξεχνούσε τα προβλήματα και τις σκοτούρες του. Όλοι έφευγαν χαρούμενοι. Όλοι, εκτός από το αγόρι που σπάνια χαμογελούσε. Στην πραγματικότητα, πρέπει να είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που είχε χαμογελάσει τελευταία φορά. Δεν τον πείραζε όμως, το είχε συνηθίσει πια. Χαιρόταν με το να δίνει χαρά στον κόσμο με τα λουδούδια του κήπου του. Ήξερε βέβαια ένα μυστικό. Ότι από τον κήπο του έλειπε το πιο σπάνιο λουλούδι του κόσμου. Ένα μικρό ροζ αγριοτριαντάφυλλο, το πιο όμορφο στον κόσμο, με τα απαλότερα πέταλα της γης, με το πιο ιδιαίτερο άρωμα. Γι' αυτό ήταν πάντα σκεφτικό. Ήξερε ότι ο κήπος του δεν ήταν τέλειος.

[heottt]

Μπραβο μωρη παιχταρα,
με χαλασε λιγο η ηττα αλλα δεν πειραζει...
btw στους ποσους βαθμους - αρχισες?

[pierikaras]

Μπραβο μωρη παιχταρα,
με χαλασε λιγο η ηττα αλλα δεν πειραζει...
btw στους ποσους βαθμους - αρχισες?

Σ' ευχαριστώ πολύ. Η Λούτον ξεκίνησε με -30 βαθμούς, και οι Ρόδεραμ και Μπόρνμουθ με -17 έκαστη!

[heottt]

Πωπω μπραβο ρε φιλε εχεις κανει μεγαλο αθλο,
μπραβο σου...
Πας για ανοδο ανετα.

[pierikaras]

Δεύτερη συνεχόμενη ήττα, αυτή τη φορά όμως όχι για έναν ασήμαντο θεσμό όπως το Λιγκ Τρόφι, αλλά για το σημαντικότερο ποδοσφαιρικό θεσμό της χώρας. Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε και ηττηθήκαμε από μια ομάδα ανώτερης κατηγορίας. Επέλεξα και πάλι βασικούς στο σχήμα αλλά δεν αποφύγαμε την ήττα. Ωστόσο μέχρι να γίνει το 2-0 ήμασταν μέσα στο παιχνίδι, χάσαμε ευκαιρίες, αλλά τα 2 γρήγορα γκολ στο 72' και 73' μας έριξαν στο καναβάτσο. Πλέον συγκεντρωνόμαστε στο πρωτάθλημα και μόνο.

Το βράδυ με πήρε ο ύπνος στο γραφείο, πάνω στα χειρόγραφά μου, με τα άδεια κουτάκια της μπύρας παρέκει...



Α-Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ε-Κ-Τ-Ο-Ι. Δεν είναι εικόνα ομάδας αυτό που παρουσιάσαμε. Ήταν η χειρότερη εμφάνισή μας φέτος. Κόντρα σε έναν τουλάχιστο ισάξιο αντίπαλό (αν όχι υποδεέστερο) δεν κατεβήκαμε καν στο γήπεδο. Περνάμε περίοδο αγωνιστικής κρίσης μάλλον, μετρώντας 3 ήττες στα 3 τελευταία παιχνίδια (έστω κι αν ήταν όλες εκτός έδρας). Ευτυχώς, από αυτές, μόνο η σημερινή ήταν για το θεσμό που μας ενδιαφέρει, το πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά, αν δε συνέλθουμε άμεσα, κινδυνεύουμε να γκρεμίσουμε ό,τι με κόπο χτίζουμε μέχρι τώρα. Επέβαλα σιδηρά πειθαρχία απαιτώντας 2 νίκες στα 2 επόμενα παιχνίδια, μέχρι το τέλος του μήνα και ως τότε ανακοίνωσα στους παίκτες ότι θα παραμείνουμε όλοι εσώκλειστοι στο ξενοδοχείο από το οποίο θα βγαίνουμε μόνο για τις προπονήσεις, με εξαίρεση 3 ώρες εξόδου κάθε μέρα. Επίσης, απαγόρευσα το αλκοόλ, μια απαγόρευση που κυρίως αφορά εμένα! Ελπίζω να αποδώσουν τα έκτακτα μέτρα